Gaan na inhoud

Ontsteking (geneeskunde)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Wintertone

Ontsteking of inflammasie is die eerste reaksie van die immuunstelsel op 'n infeksie of irritasie. Die betrokke orgaan word eers rooi, waarna dit warm raak, dan opswel, en seer raak. Uiteindelik sal dit ophou funksioneer.

Die eerste vier van hierdie reaksies is reeds sedert antieke tye bekend. Aulus Cornelius Celsus het dit eerste beskryf.[1] Die laaste een is in 1858 deur Rudolf Virchow bygevoeg.[2]

Inflammasie kan ook verantwoordelik wees vir (of teenwoordig wees by) velsiektes soos psoriase, gewrigspyne, artritis, ens.

Haardontsteking verwys na 'n slepende ontsteking êrens in die liggaam waaruit 'n algemene infeksie of die besmetting van 'n verafgeleë orgaan kan ontstaan.[verwysing benodig] 'n Voorbeeld hiervan is chroniese mangelontsteking.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Vogel, Wolfgang H.; Berke, Andreas (2009). Brief History of Vision and Ocular Medicine. Kugler Publications. p. 97. ISBN 90-6299-220-X.
  2. Cotran; Kumar, Collins (1998). Robbins Pathologic Basis of Disease. Philadelphia: W.B Saunders Company. ISBN 0-7216-7335-X.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]