Pablo Casals

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Casals in 1917 by Carnegie Hall
Fritz Kreisler, Harold Bauer, Casals, en Walter Damrosch by Carnegie Hall op 13 Maart 1917

Pau Casals i Defilló[1][2],". (In hierdie Katalaanse naam is die vaderlike familienaam 'Casals', en die moederlike familienaam 'Defilló'). (Katalaans: [ˈpaw kəˈzalz i ðəfiˈʎo]; 29 Desember 1876 – 22 Oktober 1973), gewoonlik in Engels bekend as "Pablo Casals"",[3][4][5][6] was 'n tjellis, komponis, en dirigent van Katalonië, Spanje. Hy word in die algemeen beskou as die beste tjellis van die eerste helfte van die 20ste eeu, en as een van die grootste tjelliste van alle tye. Hy het baie opnames gedurende sy loopbaan gemaak, van onder andere solo, kamermusiek en orkestrale werke; ook as dirigent. Hy word egter waarskynlik die beste onthou vir sy opnames van Johann Sebastian Bach se Tjello Suites wat hy gemaak het vanaf 1936 tot 1939. Die Presidensiële Vryheidsmedalje is in 1963 deur President John F. Kennedy aan hom toegeken (alhoewel die seremonie voorgesit is deur Lyndon B. Johnson).

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "25 Oktober 1971- Pau Casals het 'n toespraak by die VN gemaak."
  2. "Fundació Pau Casals".
  3. "Casals, the Master Cellist, Won Wide Acclaim in Career That Spanned 75 Years". The New York Times. 23 Oktober 1973.
  4. "Sinfinimusic - Deutsche Grammophon". www.emiclassics.com.
  5. Honors To Be Conferred On English Composers: Series of Concerts Devoted to modern Englishmen to be Given in London, The New York Times, 1911-04-09, opgespoor op 2009-08-01
  6. "Classical Notes - Pablo Casals - the Musician and the Man, By Peter Gutmann". www.classicalnotes.net