Gaan na inhoud

Prometeus (maan)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Prometheus (maan))
Prometeus   

’n Foto van Prometeus deur Cassini (26 Desember 2009).
Ontdekking
Ontdek deur Stewart A. Collins, Voyager 1
Datum Oktober 1980
Wentelbaaneienskappe [1]
Epog 31 Desember 2003 (JD 2 453 005,5)
Halwe lengteas 139 380±10 km
Wentelperiode 0,612990038 d
Baanhelling 0,008±0,004 ° tot Saturnus se ewenaar
Satelliet van Saturnus
Fisiese eienskappe
Afmetings 135,6 × 79,4 × 59,4 km [2]
Gem. radius 43,1±2,7 km [2]
Volume ≈ 340 000 km³ [2]
Massa 1,595±0,015×1017 kg [2]
Gem. digtheid 0,48±0,09 g/cm³ [2]
Oppervlak-
aantrekkingskrag		 0,0013-0,0058 m/s² [2]
Ontsnapping-
snelheid		 ≈ 0,019 km/s
Rotasieperiode Sinkronies
Ashelling Nul
0,6
Temperatuur ≈ 74 K

Prometeus (Grieks: Προμηθεύς) is ’n binneste maan van Saturnus. Dit is in 1980 (voor 25 Oktober) ontdek op foto's deur Voyager 1 en het die voorlopige naam S/1980 S 27 gekry.[3] Laat in 1985 is dit amptelike genoem na Prometeus , ’n Titaan in die Griekse mitologie.[4] Dit is ook bekend as Saturnus XVI.[5].

Eienskappe

[wysig | wysig bron]
’n Video van Prometeus wat met die F-ring bots, materiaal aantrek en ’n donker kanaal agterlaat.

Prometeus is baie lank; dit is sowat 136 x 79 x 59 km groot. Dit het verskeie riwwe en valleie asook ’n paar kraters van sowat 20 km in deursnee. Dit het egter minder kraters as die nabygeleë Pandora, Epimetheus en Janus. Uit sy baie lae digtheid en relatief hoë albedo kan afgelei word dit is ’n baie, poreuse, ysagtige voorwerp. Daar is egter groot onsekerheid hieroor en dit moet nog bevestig word.

Wisselwerking met die F-ring en ander mane

[wysig | wysig bron]

Prometeus is ’n herdersmaan aan die binneste rand van Saturnus se smal F-ring. Pandora wentel net buite die F-ring en is tradisioneel beskou as ’n buitenste herdersmaan van die ring; onlangse studies toon egter net Prometeus hou die ring bymekaar.[6][7]

Op foto's deur Cassini kan gesien word die maan se swaartekrag vorm kinkels en knope in die F-ring terwyl dit materiaal uit die ring aantrek. Sy wentelbaan lyk chaoties vanweë ’n reeks van vier 121:118 baanresonansies met Pandora.[8] Die duidelikste veranderings in hul wentelbane kom elke sowat 6,2 jaar voor,[1] wanneer Pandora se periapside oplyn met Prometeus se apoapside; dan is hulle sowat 1 400 km van mekaar af. Prometeus is self ’n groot versteurder van die maan Atlas, waarmee dit in ’n 53:54-resonansie is.[1]

Galery

[wysig | wysig bron]
Prometeus trek materiaal van die F-ring aan.
Prometeus trek materiaal van die F-ring aan.
Prometeus trek materiaal van die F-ring aan.  
Prometeus veroorsaak kinkels in die ring.
Prometeus veroorsaak kinkels in die ring.
Prometeus veroorsaak kinkels in die ring.  
Voyager 2-foto (25 Augustus 1981)
Voyager 2-foto (25 Augustus 1981)
Voyager 2-foto (25 Augustus 1981)  
Foto van 27 Januarie 2010. Saturnus verlig die maan se nagkant.
Foto van 27 Januarie 2010. Saturnus verlig die maan se nagkant.
Foto van 27 Januarie 2010. Saturnus verlig die maan se nagkant.  

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Spitale Jacobson et al. 2006.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Thomas 2010.
  3. ↑ IAUC 3532.
  4. ↑ IAUC 4157.
  5. ↑ USGS: Planet and Satellite Names and Discoverers.
  6. ↑ Lakdawalla, E. (5 Julie 2014). "On the masses and motions of mini-moons: Pandora's not a "shepherd," but Prometheus still is" (in Engels). Planetary Society. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Januarie 2020. Besoek op 17 April 2015.
  7. ↑ Cuzzi, J. N.; Whizin, A. D.; Hogan, R. C.; Dobrovolskis, A. R.; Dones, L.; Showalter, M. R.; Colwell, J. E.; Scargle, J. D. (April 2014). "Saturn's F Ring core: Calm in the midst of chaos". Icarus. 232: 157–175. Bibcode:2014Icar..232..157C. doi:10.1016/j.icarus.2013.12.027. ISSN 0019-1035.
  8. ↑ Renner et al. 2005.

Bronne

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Prometeus_(maan)&oldid=2647060"