Regulêre uitdrukking

Die pasresultate vir die patroon

(?<=\.) {2,}(?=[A-Z])

Ten minste twee spasies word gepas, maar slegs indien hulle reg na 'n punt (.) en voor 'n hoofletter verskyn.

Stephen Cole Kleene, een van die eerste vasleggers van die begrip.

'n Swartlys op Wikipedia wat regulêre uitdrukkings gebruik om potensieel problematiese bladsytitels te identifiseer.

'n Regulêre uitdrukking is 'n reeks karakters wat 'n soekpatroon definieer. Sulke patrone word gewoonlik deur stringsoekalgoritmes in vind- of vind-en-vervang-operasies op stringe, of vir invoervalidering aangewend. Dit is 'n onderwerp wat in teoretiese rekenaarwetenskap en formeletaalteorie bestudeer word.

Die konsep ontstaan in die 1950's toe die Amerikaanse wiskundige Stephen Cole Kleene die beskrywing van 'n regulêre taal formaliseer. Die konsep kom met die aanvang van teksverwerkernutsgoed in Unix in algemene gebruik. Verskillende sintaksisse vir die skryf van regulêre uitdrukkings bestaan sedert die 1980's, waaronder die POSIX-standaard en die Perl-sintaksis.

Regulêre uitdrukkings word in soekenjins, vind-en-vervang-operasies in woordverwerkers en teksredigeerders, teksverwerkernutsgoed soos sed en AWK, en leksikale analise gebruik.

Baie programmeertale verskaf regulêre-uitdrukkingvermoë ingebou of deur middel van biblioteke.