Renosterstropery in Suider-Afrika
Renosterstropery in Suider-Afrika is die onwettige daad van die afmaai van renosters in die suider-Afrikaanse lande van Namibië, Botswana, Zimbabwe en Suid-Afrika, waar die meeste van Afrika se renosters aangetrf word.[1] Die algemeenste rede vir renosterstropery is om in die groot aanvraag na hul horings in Asiatiese lande te voorsien, waar die horing hoofsaaklik in tradisionele Chinese medisyne gebruik word, maar toenemend as 'n simbool van rykdom en voorspoed gebruik word.[2] Vir vorige geslagte was die mees algemene renosterstropery die jag vir ontspanningsdoeleindes. As gevolg van oormatige stropery het renosterbevolkings sedert die 1970's vinnig afgeneem, wat sommige spesies ernstig bedreig gelaat het en uitsterwing in die gesig staar.
Renosterstropery is onwettig en daar is verskeie organisasies in plek om die renosters te red en stropers en verskaffers of handelaars aan bande te lê. Internasionale handel in renosterhoring is ook onwettig; daar bestaan egter 'n winsgewende swart mark wat spruit uit die groeiende vraag uit Suidoos-Asiatiese lande, veral Viëtnam en China.[3][4] Renosterhoring word na raming gewaardeer teen VS$60 000 per pond op die swart mark, wat renosterhoring op ongeveer drie keer die waarde van goud plaas.[5]
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Die geskiedenis van renosterstropery in Suider-Afrika dateer uit die koloniale era toe Blankes in 1652 by die huidige Kaapstad aan wal gestap het. Sedertdien het renosterbevolkings gewissel en daar was verskeie tydperke wanneer verskillende renosterspesies met uitwissing gedreig het.
Tydens die koloniale era in Suider-Afrika is renosters vir ontspanning gejag en vir die besit van hul horings, wat 'n simbool van rykdom en voorspoed getoon het.[2] Dit het gelei tot 'n geleidelike maar konstante afname in renosterbevolkings regoor Suider-Afrika gedurende die koloniale era.
In die vroeë 20ste eeu was die witrenosterbevolking in Suid-Afrika so laag as 10, en in 1933 is die swartrenosterbevolking as 110 aangeteken. Die witrenosterbevolking het herstel as gevolg van die ingryping van Afrika se oudste natuurreservaat; die Hluhluwe-iMfolozipark in KwaZulu-Natal. Die heiligdom het gehelp met die teel en bewaring van die witrenosterbevolking. Die swartrenosterbevolking kon ook herstel.
Sport en ontspanning[wysig | wysig bron]
Gedurende die koloniale tydperk is die hoofoorsaak van renostersterftes aan onbeheerde jag toegeskryf. Renosterjag is as 'n ontspanningsaktiwiteit beskou en die horing is deur die jagter as 'n trofee gehou. In meer onlangse tye word renosterhorings toenemend vir dekoratiewe doeleindes en as 'n simbool van rykdom gebruik.[2]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Somerville, Keith (3 Maart 2020). "Rhino poaching down in South Africa and Namibia but on the rise in Botswana". talkinghumanities.blogs.sas.ac.uk. talking humanities. Besoek op 6 Maart 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "African rhinos | WWF". wwf.panda.org. Besoek op 14 Mei 2019.
- ↑ "Despite Ban, Rhino Horn Flooding Black Markets Across China". National Geographic News. 2017-07-18. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11119 Julie 2017. Besoek op 14 Mei 2019.
{{cite web}}: Gaan datum na in:|archive-date=(hulp) - ↑ "More Than 1,000 Rhinos Poached in South Africa Last Year". National Geographic News. 25 Januarie 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Februarie 2018. Besoek op 14 Mei 2019.
- ↑ Crosta, Andrea; Suterland, Kimberly; Talerico, Chiara (30 Julie 2017). "Grinding Rhino: Operation Red Cloud" (PDF). Elephant Action League. Besoek op 14 Mei 2019.