Rewolwer

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Rewolwer
weapon functional class
Subklas vanHandgeweerWysig
Ontdekkingsdatum1597Wysig
GebruikeWysig
Het lyslist of revolversWysig
MCN kode9305.10.00Wysig
Colt Single Action Army
.38 Special wat skiet

'n Rewolwer is 'n vuurwapen, gewoonlik 'n handwapen, wat verskeie kere afgevuur kan word voordat dit herlaai moet word. Die eienskap word moontlik gemaak deur verskillende kamers (meestal ses) in 'n silindriese drom (trommel) wat elk 'n patroon kan bevat. Na elke skoot roteer die drom, sodat die volgende patroon in-lyn met die loop van die rewolwer is. 'n Rewolwer is dus na elke skoot onmiddellik gereed om weer te vuur, mits daar 'n patroon in die volgende kamer van die drom is.

In 1854, het Eugene Lefaucheux die Lefaucheux 1854 gemaak, die eerste rewolwer wat selfstandige metaalpatrone gebruik eerder as los kruitpoeier, pistoolbal, en perkussiepette. Dit is 'n enkel-aksie rewolwer wat ses rondes hou.[1]

'n Lefaucheux-rewolwer met patrone.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die Amerikaner, Samuel Colt het die rewolwer gewild gemaak. In 1873 het Colt die beroemde Model 1873 bekendgestel, ook bekend as die Single Action Army, die "Colt .45" (nie verwar word met Colt modelle van die M1911 semi-outomatiese pistool) of eenvoudig, die "Vrymaker", een van die bekendste handwapens wat ooit gemaak is.[2] Hierdie gewilde ontwerp was 'n hoogtepunt van baie van die voordele wat in vroeër wapens geloods is, het 6 metaalpatrone afgeskaf en is aangebied in meer as 30 verskillende kalibrasies en verskillende looplengtes. Dit is steeds in produksie, saam met talle klone en nabootsings, en sy algehele voorkoms het sedert 1873 dieselfde gebly. Alhoewel dit oorspronklik vir die Amerikaanse Weermag gemaak is, was die Model 1873 wydverspreid en gewild met burgerlikes, boere, en regslui. Die ontwerp het ontelbare ander rewolwers beïnvloed. Colt het sy produksie twee keer gestaak, maar het dit teruggebring weens die gewilde navrae.

Rewolwers het baie gewild gebly, alhoewel hulle in die weermag en wetstoepassing grootliks vervang is deur semi-outomatiese pistole soos die Beretta M9, veral in gevalle waar herlaai tyd en hoër patroon kapasiteit belangrik geag is.[3]

Alhoewel rewolwers gewoonlik na verwys word en dikwels handwapens is, kan ander vuurwapens ook 'n rewolweraksie hê. Dit sluit in sommige modelle van granaatlansers, haelgewere, gewere en kanonne. Hierdie is verskillend van ander vuurwapens met draaikamers, daardie rewolwers vereis gewoonlik dat die hamer met elke skoot heraangestel moet word en handmatig herlaai moet word, terwyl gewere soos die motor-aangedrewe een 'n vat het vir elke kamer.

Rewolwers bly steeds populêr as nood en van diens af handwapens onder Amerikaanse wetstoepassers en veiligheidswagte en is steeds algemeen in die Amerikaanse private sektor as verdedeging en sport-/jagwapens. Beroemde en ikoniese rewolwersmodelle sluit in die Colt 1851 Navy Rewolwer, die Webley, die Colt Single Action Army, die Colt Official Police, Smith & Wesson Model 10, die Smith and Wesson Model 29 bekend gemaak deur Dirty Harry, en die Nagant M1895.

Gebruik met klankonderdrukkers[wysig | wysig bron]

As 'n algemene reël kan rewolwers nie effektief wees met 'n klankonderdrukker nie, aangesien daar gewoonlik 'n klein gaping is tussen die draaiende silinder en die loop wat 'n koeël moet kruis of spring wanneer dit geskiet word. Vanaf hierdie opening word 'n harde verslag geproduseer. 'n Onderdrukker kan net geluid uit die muil onderdruk.[4]

Fotogalery[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Houze, Herbert G.; Cooper, Carolyn C.; Kornhauser, Elizabeth Mankin (2006). Samuel Colt: Arms, Art, and Invention. Yale University Press. p. 118. ISBN 0-300-11133-9.
  2. Sapp, Rick (2007). Standard Catalog of Colt Firearms. Iola, WI: Gun Digest Books. p. 79. ISBN 978-0896895348.
  3. Cutshaw, Charles Q. (2011). Tactical Small Arms of the 21st Century: A Complete Guide to Small Arms From Around the World. Iola, Wisconsin: Gun Digest Books. p. 50. ISBN 1-4402-2709-8.
  4. M.D., Vincent J.M. DiMaio, (1998). Gunshot Wounds: Practical Aspects of Firearms, Ballistics, and Forensic Techniques, SECOND EDITION. CRC Press. p. 78. ISBN 978-1-4200-4837-7.{{cite book}}: AS1-onderhoud: ekstra leestekens (link) AS1-onderhoud: meer as een naam (link)

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]