Rhesos van Thracië
| Rhesos | |
|---|---|
| Koning van Thracië | |
,_RP-P-OB-16.041.jpg) 'n 17de eeuse gravure wat Diomedes uitbeeld terwyl hy Rhesus vermoor en Odusseus sy perde steel.
| |
| Ouers | Eioneus |
| Broers, susters | Olynthus, Brangas |
Rhesos (Oudgrieks: Ῥῆσος Rhêsos) is die mitiese koning van Thracië in Die Ilias wat aan die kant van Troje geveg het. Rhesos het laat aangekom vir die geveg, en terwyl hy geslaap het in sy tent het Diomedes en Odusseus sy perde gesteel tydens 'n nagtelike aanval op Troje se kamp.
Etimologie[wysig | wysig bron]
Sy naam ('n Thraciese Antroponiem) kom waarskynlik van PIE. reg- 'om te heers',[1][2] wat wys op 'n satem-klankverandering.
Familie[wysig | wysig bron]
Volgens Homeros was Rhesos se vader Eioneus, wat verbind word met die historiese Eion in die weste van Thracië by die mond van die Stroemarivier, en die hawe van die latere Amphipolis. Latere skrywers voorsien Rhesos van meer eksotiese ouers, en beweer dat sy moeder een van die Muses was[3] (Euterpe,[4] Calliope[5] of Terpsichore[6]) en sy vader die riviergod Strymon. Stefanus van Bisantium maak melding van die naam van Rhesos se suster Sete, wat 'n seun (Bithys) by Ares gehad het.[7] In een relaas word Rhesos se broers aangegee as Olynthus en Brangas.[8]
Mitologie[wysig | wysig bron]
Rhesos is grootgemaak deur fonteinnimfe en het gesterf sonder om toe te tree tot 'n geveg.[9] Omdat Thracië deur Skitië aangeval is, het Rhesos sy leër later na Troje gelei as die ander geallieerde leërs. Dolon, wat uitgegaan het om op Agamemnon se leër vir Hector te spioeneer, is uitgevang deur Diomedes en Odusseus, en het die twee toe vertel van die nuwe aankoms van die Thraciërs. Dolon het verduidelik dat Rhesos die beste perde gehad het, sowel as groot, goue wapenrusting wat geskik is vir gode eerder as sterflinge. Terwyl die Thraciërs geslaap het, het Diomedes en Odusseus die kamp in die middel van die nag binnegedring en 'n aantal Thraciërs en Rhesos in sy tent oorval en doodgemaak terwyl hulle ook sy beroemde perde gesteel het.[10]
Die gebeurtenis wat in die Ilias uitgebeeld word, verskaf ook die materiaal vir die toneelstuk Rhesos deur Euripides. Die moeder van Rhesos, een van die nege muses, het daarna opgedaag en almal wat verantwoordelik was blameer: Odusseus, Diomedes en Athena. Sy het ook die naderende opstanding van Rhesos aangekondig, wat onsterflik sal word, maar gestuur sal word om in 'n grot te bly. Scholium tot die Ilias en Rhesos is in ooreenstemming dat Rhesos 'n meer heldhaftige figuur moet uitmaak, maar dit is egter onversoenbaar met Homeros se weergawe.[11]
Rhesos word ook genoem as een van die agt riviere waarin Poseidon van die berg Ida tot by die see gewoed het om die muur wat die Achajers gebou het om te slaan.[12]
Daar was ook 'n rivier in Bithinië genaamd Rhesos. Rhesos, die Thraciese koning, word self met Bithinië geassosieer deur sy verhouding met die Bithiniese jagteres Arganthone in die Erotika Pathemata ["Lydinge vir Liefde"] deur Parthenius van Nicaea, hoofstuk 36.
Naamgenote[wysig | wysig bron]
- Die Rhesos-gletser op Antwerpeneiland in Antarktika is vernoem na Rhesos van Thracië,[13] sowel as die Joviaanse asteroïed 9142 Rhesos.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Duridanov, Ivan [in Bulgaars] (1985). Die Sprache der Thraker. Bulgarische Sammlung (in Duits). Vol. 5. Hieronymus Verlag. p. 63. ISBN 3-88893-031-6.
- ↑ Georgiev, Vladimir I.. "Thrakisch und Dakisch". Band 29/2. Teilband Sprache und Literatur (Sprachen und Schriften [Forts.]), geredigeer deur Wolfgang Haase, Berlyn, Boston: De Gruyter, 1983. p. 1166. doi:10.1515/9783110847031-016
- ↑ Euripides, Rhesos 347
- ↑ Maurus Servius Honoratus, Kommentaar op Vergilius se Eneïde 1.469
- ↑ Apollodorus, 1.3.4
- ↑ Eustathius van Thessaloniki oor Homeros, Ilias p. 817
- ↑ Stefanus van Bisantium, s.v. Bithyai
- ↑ Konon, Verhale 4
- ↑ Rhesos Rhesos word hoofsaaklik onthou omdat hy uit Thracië gearriveer het om Troje met groot prag en praal te verdedig, maar die aand van sy aankoms gesterf het sonder om aan die geveg deel te neem.
- ↑ Homeros, Ilias 10.430-503
- ↑ Sien Bernard Fenik, Iliad x and the Rhesus: The Myth (Brussel: Latomus) 1964, wat 'n saak uitmaak vir pre-Homeriese epiese materiaal oor Rhesos.
- ↑ Homeros, Ilias 12.19-21
- ↑ Composite Gazetteer of Antarctica: Rhesos-gletser.
Bronnelys[wysig | wysig bron]
- Apollodorus, Die Bibliioteek met 'n Engelse vertaling deur Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes, Cambridge, MA, Harvard-universiteit drukkers; Londen, William Heinemann Bpk. 1921. ISBN 0-674-99135-4. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek. Griekse teks beskikbaar by dieselfde webblad.
- Konon, Vyftig verhale oorgelewer as een-paragraaf opsommings in die Bibliotheca (biblioteek) van Fotius, Patriarg van Konstantinopel vertaal uit die Grieks deur Brady Kiesling. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Topos teksprojek.
- Euripides, Die Rhesus van Euripides, in Engels vertaal. Rymvers met verduidelikende notas deur Gilbert Murray, LL.D., D.Litt, F.B.A., Regius Professor van Grieks aan die Universiteit van Oxford. Euripides. Gilbert Murray. New York. Oxford-universiteit drukkers. 1913. Online version at the Perseus Digital Library.
- Euripides, Euripidis Fabulae. vol. 3. Gilbert Murray. Oxford. Clarendon Press, Oxford. 1913. Griekse teks beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Homeros, Die Ilias, Afrikaanse vertaling deur Johannes Petrus Jansen van Rensburg, 1952
- Homeros, Ilias, Engelse vertaling deur A.T. Murray, Ph.D. in twee volumes. Cambridge, MA., Harvard-universiteit drukkers; Londen, William Heinemann, Bpk. 1924. ISBN 978-0674995796. aanlyn weergawe beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Homeros, Homeri Opera in vyf volumes. Oxford, Oxford University Press. 1920. ISBN 978-0198145318. Griekse teks beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Maurus Servius Honoratus, In Vergilii carmina comentarii. Servii Grammatici qui feruntur in Vergilii carmina commentarii; recensuerunt Georgius Thilo et Hermannus Hagen. Georgius Thilo. Leipzig. B. G. Teubner. 1881. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Stefanus van Bisantium, Stephani Byzantii Ethnicorum quae supersunt, geredigeer deur August Meineike (1790-1870), gepubliseer in 1849.'n Paar inskrywings uit hierdie belangrike antieke handboek van plekname is deur Brady Kiesling vertaal. aanlyn weergawe beskikbaar by die Topos teksprojek.
Verdere leesstof[wysig | wysig bron]
- Fol, Valeria (2017). "РЕЗОС – ЛИТЕРАТУРЕН ОБРАЗ ИЛИ ЛИТЕРАТУРИЗИРАНА ПРЕДСТАВА ЗА КОННИКА ХЕРОЙ НА ТРАКИТЕ" [RHESUS – LITERARY IMAGE OR LITERATURE-LIKE NOTION ABOUT THE HORSEMAN HERO OF THE THRACIANS]. Thracia (in Bulgaars). Институт за балканистика с Център по тракология - Българска академия на науките. 22: 205–221.
- Ivanov, Milen (2018). "Цар Резос и Орфей в планината Пангей" [King Rhesus and Orpheus in the Mountain Pangaion]. Thracia (in Bulgaars) (23): 173–180.
- Jordanova, Michaela (2014). "Immortal Mortal: Heroic Ideology in the Thracian Myth and Cult". ORPHEUS. Journal of Indo-European and Thracian Studies. Институт за балканистика с Център по тракология - Българска академия на науките (21): 65–74.
- Lazova, Tsvete (2006). "Rhesos of Thrace: The Transfer of Hero's Bones. Its Political Implications and the Making of "History" in the Greek Polis". Journal: ORPHEUS. Journal of Indo-European and Thracian Studies. Институт за балканистика с Център по тракология - Българска академия на науките (16): 61–67.
