Ruïne Freudenberg

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Oorblyfsels van die hoofgebou. Die gate vir die balke is nog sigbaar
Ronde toring met 'n ingang wat later bygevoeg is
Oorblyfsels van die werksgeboue
Oorblyfsels van die Hoektoring
Uitleg van die kasteel op die muur van die Hoektoring

Die Ruïne Freudenberg is die oorblyfsels van een van die grootste kastele in die omgewing van Sargans. Die kasteel is op 'n rotsagtige heuwel, ongeveer een kilometer noordwes van die dorp Bad Ragaz geleë, in die Switserse Kanton St. Gallen.

Uitleg[wysig | wysig bron]

Die vierkantige hoofgebou dateer uit die eerste helfte van die 13de eeu en sy ingang met 'n ronde boog uit rooi klip is ongeveer sewe meter bo die grond. Aan die oostekant van die hoofgebou is fondamente van 'n meer-delige woongebou sigbaar.

Die hoofkasteel word deur 'n verdedigingssloot van die voorkasteel geskei, wat weereens deur 'n bering (ringmuur) beskerm word. Die afmetings van die voorkasteel is 80 meter by 60 meter. In die suidwestelike hoek word die voorkasteel deur 'n ronder toring beskerm. Aan die suidelike muur van die voorkasteel het vroeër 'n werksgebou gestaan waarvan vandag slegs die fondamente oorgebly het. Die groot afmetings van die voorkasteel laat die vermoede ontstaan dat die stigter van die kasteel beplan het om 'n klein stadjie binne die mure te begin. Die stad is egter nooi gebou nie.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die kasteel is deur die vorste von Wildenberg gebou wat groot landgoedere in die gebied Flims/Ilanz en in die Engadin, gehad het. Hulle het ook die kasteel Wartau op die Martinsberg in die Ryn-vallei gebou en het beplan om hulle gebied vanaf Ragaz noordwaarts oor Trübbach uit te brei. In 'n dokument uit 1253 word Heinrich von Wildenberg vir die eerste keer as Heer van Freudenberg genoem.

Toe Hertog Hugo III von Werdenberg-Heiligenberg in 1320 met die dogter van Heinrich trou het die kasteel in sy besit oorgegaan. In 1420 word die kasteel Freudenberg saam met die kasteel Wartau aan die hertog van Oostenryk (Habsburg) verpand. Hulle het weer die twee kastele in 1406 aan hertog Friedrich VII von Toggenburg verpand. Ná sy dood in 1436 het die pand oor kasteel Freudenberg weer teruggeval aan Oostenryk.

As gevolg van 'n geskil oor die erflating van die laaste hertog van Toggenburg, is Freudenberg op 26 Mei 1437 deur troepe van Zurich, Chur, en die Grys Bond beleër en met katapulte en kanonne bestook. Die Oostenrykse amptenaar in beheer van die kasteel, Vogt Ulrich Spiess het weerstand gebied totdat sy soldate gemuit het. Die belêers het toe die kasteel oorgeneem, geplunder en afgebrand. In 'n dokument uit 1446 word egter genoem dat Michel von Freiberg 'n Oostenrykse amptenaar was oor Freudenberg, Nidberg en Walenstadt. Dit is dus waarskynlik dat die Oostenrykers na die beleg weer tydelik mag oor die gebied kon uitoefen. In die Ou Zürichoorlog wat in 1460 geëindig het, het die Eedgenote groot gebiede om Sargans en Ragaz verower en die ruïne het so in hulle besit oorgegaan. Ná 1483 behoort die ruïne Freudenberg aan die distrik Sargans.

Met die skepping van die Kanton St Gallen in 1803 kom die ruïne in die besit van die Kanton. In 1825 word dit oorgedra aan die klooster van Pfäfers. Ná die afskaffing van die klooster in 1838 val die besit weer terug aan die staat. Sedert 1985 is die ruïne die eiendom van die munisipaliteit van Bad Ragaz.

Oorlewerings[wysig | wysig bron]

Volgens 'n ou plaaslike oorlewering, word vertel dat die gees van 'n beeldskone jong maagd in die ruïnes spook. Die jong man wat vir haar kan verlos sal die groot skat kry wat in die ruïnes versteek is.

Die Opelugkonsert[wysig | wysig bron]

Die Quellrock Open Air opelugrockkonsert vind jaarliks in die ruïne plaas. Met 'n geskiedenis van meer as 35 jaar, is die opelugkonsert een van die oudste in Switserland.[1]

Literatuur[wysig | wysig bron]

  • Werner Meyer: Burgen der Schweiz. Zürich, 1983
  • Werner Meyer, Eduard Widmer: Das grosse Burgenbuch der Schweiz. Zürich, 1977
  • Peter Rothenhäusler: Die Kunstdenkmäler des Kantons St.Gallen. Band I: Der Bezirk Sargans. Basel, 1951
  • Thomas Bitterli-Waldvogel: Schweizer Burgenführer. Basel/Berlin, 1995. Nr. 453. / Infotafeln auf der Burg.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Geschichte Geargiveer 10 Desember 2015 op Wayback Machine auf quellrock.ch, abgerufen am 4.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]