Simon Rattle

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Sir Simon Rattle, 23 Junie 2006.

Simon Denis Rattle (* Liverpool, 19 Januarie 1955 - ) is 'n Britse dirigent.

Lewe[wysig | wysig bron]

Rattle ontvang onderrig in klavier en viool, maar sy eerste pos in 'n orkes was as 'n strykinstrumentspeler. In 1971 begin hy by die Royal Academy of Music in Londen studeer, waar hy ook gereeld as dirigent optree. Tydens sy studies organiseer en dirigeer hy 'n indrukwekkende uitvoering van Gustav Mahler se Tweede Simfonie.

Sy besondere talent as dirigent is deur Martin Campbell-White ontdek, wat sedertdien sy bestuurder is. In 1974, die jaar waarin hy afgestudeer het, wen hy ook die John Player Dirigeerkompetisie. In 1980/81 studeer hy aan die Universiteit van Oxford.

Rattle verwerf van 1980 tot 1998 groot bekendheid as dirigent van die City of Birmingham Symphony Orchestra (CBSO). Hy is mede-stigter van die Birmingham Contemporary Music Group. Hy was ook gasdirigent van die Rotterdam Filharmoniese Orkes. In 1994 word hy tot die Britse adelstand verhef met die titel van Knight Bachelor. Sedert 2002 is hy hoofdirigent van die Berliner Philharmoniker as opvolger tot Claudio Abbado. Die kontrak het tot 2018 geduur, maar reeds met ingang van die 2017-2018 seisoen is hy benoem as hoofdirigent van die Londen Simfonieorkes.[1]

Rattle was van 1980 tot 1995 getroud met die Amerikaanse sopraan Elise Ross, by wie hy twee seuns het. In 1996 hertrou hy met die Amerikaanse skryfster Candace Allan. Sy derde vrou is sedert 2008 die Tsjeggiese mezzo-sopraan Magdalena Kožená. Hy het ook twee seuns by haar.

Literatuur[wysig | wysig bron]

  • Kenyon, Nicholas: Simon Rattle: The Making of a Conductor. Faber and Faber, 1987. ISBN 0-571-14670-8.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

Notas[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.