Slag van Little Bighorn

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Slag van die Little Bighorn
Deel van die Die Groot Sioux-oorlog van 1876
Voorstelling van Custer te perd met sy Amerikaanse leër troepe in die geveg met Indiane tydend die slag van Little Bighorn.

Datum 25-26 Junie 1876
Ligging Naby die Little Bighorn-rivier
Resultaat Indiane-oorwinning
Strydende partye
Verenigde State Lakota, Cheyenne en Arapaho
Bevelvoerders
George Armstrong Custer Sitting Bull
Crazy Horse
Hoofman Gall
Sterkte
Sowat 470 1 500~2 500 krygers
Ongevalle
± 268 gedood

± 55 gewond

± 36-136 gedood

± 160 gewond

Die Slag van die Little Bighorn, ook bekend as Custer's Last Stand, was 'n veldslag tussen die Indiane en die Amerikaanse leër, wat op 25 Junie 1876 plaasgevind het in 'n vallei van die Little Bighorn-rivier naby Crow Agency in Montana.

Die hoofrede vir die slag was dat twee Indiese stamme, naamlik Sioux en Cheyenne, hul reservate verlaat het en in Montana saamgekom het om onder die Sioux-hoofmanne Sitting Bull, Crazy Horse en Touch the Clouds voort te gaan om te veg teen die blankes.

Om die Indiane terug te dwing, het die Amerikaanse leër drie eenhede, 1000 mans onder generaal George Crook en die Sewende Kavallerie onder luitenant-kolonel George Armstrong Custer, 'n vooraanstaande en belowende jong Amerikaanse burgeroorlog-bevelvoerder, ontplooi.

Op 25 Junie het Custer bewus geword van 'n Indiaanse kamp ongeveer 15 myl weg. Hy het ook 'n groep van ongeveer 40 Indiaanse krygers waargeneem. Om te verhoed dat hierdie groep die kamp sou waarsku, verdeel Custer sy magte in drie. Een groep moes voorkom dat die krygers die kamp bereik. 'n Tweede groep sou die krygers aanval en dan met die derde aanvalgroep saamsmelt om die kamp aan te val.

Custer was 'n trotse en flambojante man wat graag in die kollig wou wees. Hy het die voorgestelde versterking met Gatling-masjiengewere en die Tweede Kavalerie geweier; dit moes 'n oorwinning vir die Sewende Kavalerie alleen wees. Die Indiane het ongeveer drie keer soveel krygers as die Custer-magte gehad. Dit was dus 'n taktiese fout deur Custer om sy groep te verdeel terwyl hy reeds 'n getalle agterstand gehad het.

Omdat sy teenstanders 'n omsingelingsbeweging gemaak het, het Custer besef sy magte was omring. Hy het sy soldate beveel om hul perde te skiet om beskerming teen die koeëls van die oprukkende Indiane te bied. Custer en die meeste van sy manne is hierna gedood. Onlangse navorsing (hoofsaaklik gebaseer op die ligging van die koeëls en die liggame) toon dat daar meer paniek en wegvlug was as 'n heldhaftige "last stand".

Alhoewel Sitting Bull nie persoonlik aan die geveg deelgeneem het nie, het hy na Kanada na die slag met sy stam gevlug. By sy terugkeer na die Verenigde State in 1881 het die regering hom amnestie toegestaan. Hy is in 1890 deur lede van die Indiane polisie agentskap dood geskiet.

Notas[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.