George Armstrong Custer

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
George Armstrong Custer
George Armstrong Custer
Custer, ongeveer in 1865

'n Amerikaanse kavallerie bevelvoerder
Ampstermyn
1861 – 1876

Persoonlike besonderhede
Gebore 5 Desember
New Rumley, Ohio
Sterf 25 Junie 1876
Crow Agency
Eggenoot/-note Elizabeth Clift Bacon
Alma mater West Point
Handtekening

Militêre Diens
Lojaliteit Verenigde State
Oorloë/Veldslae Amerikaanse Burgeroorlog

Indiaanse Oorloë

Slag van Little Bighorn

George Armstrong Custer (New Rumley, 5 Desember 1839 - Crow Agency, 25 Junie 1876) was 'n Amerikaanse kavallerie bevelvoerder tydens die Amerikaanse Burgeroorlog en die Amerikaanse Indiaanse Oorloë. Hy is die beste bekend vir sy nederlaag en dood in die Slag van Little Bighorn, waar hy en sy mag deur 'n koalisie van Indianse stamme onder leiding van Sitting Bull and Crazy Horse vermorsel is.

Biografie[wysig | wysig bron]

Kindertyd en jeug[wysig | wysig bron]

George Armstrong Custer is op 5 Desember 1839 in New Rumley, Ohio gebore. Hy was die seun van Emanuel Henry Custer en Marie Ward Kirkpatrick. Marie het reeds kinders van 'n vorige huwelik gehad, sy het vyf meer kinders met Emanuel gehad. George is op 'n jong ouderdom na Monroe gestuur om saam met sy halfsuster en swaer te woon. Hy het na McNeely Normal Skool gegaan en later gegradueer. Hy het in 1856 na Ohio teruggekeer en as onderwyser begin werk. Dit blyk egter nie sy roeping te wees nie, hy het bedank en by die Amerikaanse Militêre Akademie by West Point ingeskryf.

Militêre loopbaan[wysig | wysig bron]

Custer het in 1861 heel onder in sy klas aan West Point gegradueer, maar toe het die Amerikaanse Burgeroorlog pas begin en was opgeleide offisiere in die onmiddellike vraag. Hy het nou saamgewerk met generaal McClellan en die toekomstige generaal Pleasonton, wat albei sy eienskappe as 'n kavalerierleier erken het. Hy was op 23-jarige ouderdom as brigadier-generaal van die Vrywilligers aangestel. 'n Paar dae na sy bevordering het hy in Gettysburg geveg, waar hy die Michigan Cavalry Brigade aangevoer het, en ondanks die feit dat hy 'n kleiner mag gehad het, het Jeb Stuart se aanval op wat nou bekend is as die East Calvary Field verslaan. In 1864 het Custer in die Overland-veldtog en in Sheridan se weermag in die Shenandoah-vallei gedien, en generaal Jubal Anderson Early in Cedar Creek verslaan. Sy divisie het die weermag van Noord-Virginia se finale terugtrekking geblokkeer en het die eerste vlag van vir 'n wapenstilstand van die Konfederate ontvang. Custer was teenwoordig by Robert E. Lee se oorgawe aan Ulysses S. Grant by Appomattox.

Na die oorlog is Custer aangestel as 'n luitenant-kolonel in die staande leër en is na die Weste gestuur om in die Indiaanse oorloë te veg. Op 25 Junie 1876, terwyl hy die 7de Kavallerie in die Slag van Little Bighorn in Montana-gebied teen 'n koalisie van inheemse Amerikaanse stamme gelei het, is hy saam met meer as 'n derde van sy bevel gedood tydens 'n aksie wat later bekend staan as "Custer's Last Stand".

Sy dramatiese einde was so kontroversieel soos die res van sy loopbaan, en die reaksie op sy lewe en loopbaan bly diep verdeel. Sy dapper leierskap in die geveg is onbetwisbaar, maar sy legende was deels deur sy uitgebreide joernalistiek, en dalk meer deur sy vrou se energieke bemarking tydens haar lang weduweeskap.

Huwelikstatus[wysig | wysig bron]

Custer is getroud met Elizabeth Clift Bacon (1842-1933). Hy het haar ontmoet toe hy tien jaar oud was. Hy is in November 1862 weer aan haar bekend gestel, toe sy hom besoek het in Monroe. Aanvanklik was sy nie geïnteresseerd in hom nie en haar pa, Regter Daniel Bacon, het Custer nie geskik gevind nie omdat hy die seun van 'n smid was. Dit was eers na sy bevordering tot die rang van brigadier-generaal dat hy die goedkeuring van Regter Bacon ontvang het. Veertien maande nadat hulle formeel vir mekaar bekend gestel is, het hy met Elizabeth Bacon getrou.

Na die Slag van die Washita-rivier in November 1868 was Custer (volgens kaptein Frederick Benteen, hoof van die Ben Clark-verkenners en Cheyenne-legendes) nie-amptelik getroud met Mo-nah-se-tah, die dogter van die Cheyenne Hoof Little Rock (Little Rock is gedood in die Slag van Washita). In Januarie 1869, twee maande na die geveg by Washita, het Mo-nah-se-tah 'n kind gehad. Volgens die Cheyenne-legendes het sy 'n tweede kind van Custer gehad. Volgens sommige geskiedkundiges het Custer onvrugbaar geword nadat hy gonorree in West Point opgedoen het. Die kind se pa sou moontlik sy broer Thomas kon wees.

Bronne[wysig | wysig bron]

Notas[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.