Solomens

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Solomens
'n Beeld van die fossiel.

Algemene naam Solomens
Spesie Homo erectus soloensis
Ouderdom 108 000 tot 117 000 jaar
Plek ontdek Solorivier, Java, Indonesië
Datum ontdek 1931-'33
Ontdek deur Willem Oppenoorth
Carel ter Haar
Gustav von Koenigswald

Die Solomens of Solo-mens (Homo erectus soloensis) is 'n subspesies van H. erectus wat sowat 117 000 tot 108 000 jaar gelede,[1] in die laat Pleistoseen, aan die Solorivier in Java, Indonesië, gewoon het. Dié bevolking is die laaste bekende rekord van die spesie. Dit is bekend van 14 skedeldakke, tibias en 'n stuk van die bekken wat naby die dorp Ngandong ontdek is, asook moontlik drie skedels van Sambungmacan en 'n skedel van Ngawi, na gelang van klassifikasie.[2]

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die Ngandong-terrein, wat sowat 40 m bo die seevlak is,[3] is van 1931 tot 1933 die eerste keer uitgegrawe onder leiding van Willem Oppenoorth, Carel ter Haar en Gustav von Koenigswald, maar verdere navorsing is in die wiele gery deur die Groot Depressie, die Tweede Wêreldoorlog en die Indonesiese Onafhanklikheidsoorlog. In ooreenstemming met historiese rassebegrippe, is dié Indonesiese subspesie van H. erectus oorspronklik geklassifiseer as die direkte voorouers van die Australiese Aborigines. Daar word egter nou geglo die Solomens het geen lewende nakomelinge gehad nie, want die oorblyfsels is veel ouer as die moderne mens se migrasie na die gebied, wat rofweg 55 000 tot 50 000 jaar gelede begin het.

Die Solomens se skedel is ovaalvormig van bo af gesien, met swaar wenkbroue, hoë wangbene en 'n prominente staaf van been wat om die rug gedraai is. Die breinvolume was nogal groot en het gewissel van 1 013 tot 1 251 cm3, in vergelyking met dié van 'n moderne man van 1 270 cm3 en 'n moderne vrou van 1 130 cm3. Een potensiële vroulike lid van die subspesie was dalk 158 cm lank en het moontlik 51 kg geweeg. Mans was waarskynlik baie groter as vroue. Die Solomens stem in baie opsigte ooreen met die Javamens (H. e. erectus) wat vroeër op Java gewoon het,[4] maar was veel minder argaïes.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Swisher, III, C. C.; Rink, W. J.; Antón, S. C.; Schwarcz, H. P.; Curtis, G. H.; Widiasmoro, A. S. (1996). "Latest Homo erectus of Java: Potential Contemporaneity with Homo sapiens in Southeast Asia". Science. 274 (5294): 1870–1874. Bibcode:1996Sci...274.1870S. doi:10.1126/science.274.5294.1870. JSTOR 2891688. PMID 8943192. S2CID 22452375.
  2. Weidenreich, F.; von Koenigswald, G. H. R. (1951). "Morphology of Solo man". Anthropological Papers of the AMNH. 43. hdl:2246/297. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Maart 2021. Besoek op 4 April 2021.
  3. Huffman, O. F.; de Vos, J.; Berkhout, A. W.; Aziz, F. (2010). "Provenience reassessment of the 1931–1933 Ngandong Homo erectus (Java), confirmation of the bone-bed origin reported by the discoverers". PaleoAnthropology. 2010: 1–60. doi:10.4207/PA.2010.ART34. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Oktober 2021. Besoek op 13 Januarie 2021.
  4. Kaifu, Y.; Aziz, F.; Indriati, E.; Jacob, T.; Kurniawan, I.; Baba, H. (2008). "Cranial morphology of Javanese Homo erectus: New evidence for continuous evolution, specialization, and terminal extinction". Journal of Human Evolution. 55 (4): 578. doi:10.1016/j.jhevol.2008.05.002. PMID 18635247.

Skakels[wysig | wysig bron]