Antjie Krog

Antjie Krog (1952– ) is 'n prominente Suid-Afrikaanse digter, akademikus en skrywer.

Vroeë lewe

Sy is op 23 Oktober 1952 in Kroonstad, Vrystaat in 'n familie van skrywers gebore. Sy het op 'n plaas grootgeword en het plaaslike laer- en hoërskole bygewoon. In 1970, op die hoogtepunt van die apartheidsjare van John Vorster, het sy hierdie moedige en idealistiese woorde vir haar skoolkoerant geskryf, wat haar konserwatiewe Afrikaanse gemeenskap geskok het en die aandag van die nasionale media getrek het: [1]

Gee vir my 'n land waar swart en wit hand aan hand
vrede en liefde kan bring in my mooi land.

Give me a land where black and white hand in hand
Can bring peace and love to my beautiful land.

In 1973 het sy 'n BA (Hons) in Engels verwerf aan die Universiteit van die Oranje-Vrystaat, en in 1976 'n MA in Afrikaans aan die Universiteit van Pretoria. Sy het 'n onderwysdiploma aan die Universiteit van Suid-Afrika (UNISA) verwerf en het by 'n swart onderwyskollege gedoseer.

Digter

Die Pablo Neruda van Afrikaans, soos haar tydgenoot Joan Hambridge haar genoem het, het haar eerste digbundel Dogter van Jefta op sewentien gepubliseer. Binne die volgende twee jaar het sy 'n tweede bundel, met die titel Januarie-suite vrygestel. Sedertdien het sy nege verdere bundels gepubliseer, waarvan een in Engels was. Baie van haar gedigte handel oor die liefde, apartheid, die rol van vroue en die politiek van die geslagte. Haar Afrikaanse digkuns is in 'n aantal Europese tale vertaal, en sy ontvang Suid-Afrikaanse en internasionale pryse vir haar werk.

Joernalis

Later was sy die redakteur van die voormalige onafhanklike Afrikaanse tydskrif Die Suid-Afrikaan, wat sy in 1984 saam met Hermann Giliomee gestig het. Op grond van haar werk daar het Pippa Green (destyds die hoof van radionuus) haar genooi om by die Suid-Afrikaanse Uitsaaikorporasie (SAUK) aan te sluit. Sy het twee jaar lank as Antjie Samuel bydraes gelewer tot die radioprogram AM Live met items oor die Waarheids- en Versoeningskommissie (WVK). Van die kommissie het sy gesê:

As sy belang net aan amnestie en vergoeding gekoppel word, sal dit nie waarheid gekies het nie, maar geregtigheid. As dit waarheid beskou in die breedste sin van mense se waarnemings, verhale, mites en ervarings, sal dit gekies het om herinneringe te herstel en 'n nuwe mensheid te koester, en moontlik is dit geregtigheid in die volste sin van die woord.

Toe die WVK-verhore in 1997 tot 'n einde gekom het, het Krog die pos van Parlementêre Redakteur by die SAUK beklee.

Prosaskrywer

Haar bekendste werk is Country of My Skull, wat 'n verslag was van die WVK. Krog het teësinnig ingestem dat Ann Peacock dit later verwerk het as 'n draaiboek vir 'n rolprent. Dit is vrygestel as In My Country, met Samuel L. Jackson en Juliette Binoche. Hoewel "die hart en politiek van die rolprent getrou was", is dit andersins deur die Washington Post gekritiseer as 'n "formule-romanse" waarin Binoche nie die Afrikaanse aksent bemeester het nie en Jackson se karakter, Langston Whitfield nie oortuig as 'n verslaggewer nie.

A Change of Tongue (in Afrikaans 'n Ander Tongval), haar tweede Engelse prosawerk, vertel van tien jaar van evolusie ná Suid-Afrika se eerste demokratiese verkiesing. Dit is 'n postmoderne vermenging van fiksie, digkuns en verslaggewing en ondersoek die verrassende en voorspelbare veranderinge wat Suid-Afrikaners gemaak het in die jare ná apartheid. Dit is soms komies en sy verweef outobiografiese elemente met die verhale van ander om 'n stryd om identiteit, waarheid en verlossing te dokumenteer. Die titel van die boek het politieke en privaat betekenis: die kwynende rol van Afrikaans in die openbare lewe word weerspieël in haar eie vlug na Engels as die medium vir haar werk.

Privaat lewe

Antjie Krog is getroud met die argitek John Samuel en het vier kinders: Andries, Susan, Philip en Willem. In 2004 het sy by die Kunstefakulteit van die Universiteit van die Wes-Kaap aangesluit.

Kritiek

In Februarie 2006 het die digter Stephen Watson haar in New Contrast van plagiaat beskuldig. Hy het beweer dat sy "die hele konsep van haar boek die sterre sê 'tsau' van [sy] Return of the Moon nageboots het", en dat sy ook van die Engelse digter Ted Hughes se werk gekopieer het. Krog het hierdie bewerings ten sterkste ontken. [2]

Kritici voer dikwels aan dat haar prosa meer oor haar persoonlike gedagtes oor haar identiteit en innelike struwelinge handel, en nie die breër sosiale kommentaar weerspieël wat haar werk glo bevat nie.

Daar is ook vrae geopper oor die gebruik van oorlewendes se getuienis tydens die WVK-verhore sonder die toestemming van daardie persone.

Literêre werke

Digbundels

• Dogter van Jefta (1970)
• Januarie-suite (1972)
• Beminde Antarktika (1974)
• Mannin (1974)
• Otters in Bronslaai (1981)
• Jerusalemgangers (1985)
• Lady Anne (1989)
• Gedigte 1989–1995 (1995)
• Kleur kom nooit alleen nie (2000)
• Down to my last skin (2000)
• Met woorde soos met kerse (2002)
• Verweerskrif (2006)

Gedigte vir kinders

• Mankepank en ander Monsters (1989)
• Voëls van anderster vere (1992)

Prosa

• Relaas van 'n Moord (1995)
• Country of my Skull (1998), in die VSA uitgegee as In my country
• A Change of Tongue (2003), in Afrikaans uitgegee as 'n Ander Tongval

Drama

• Waarom is die wat voor Toyi-toyi altyd vet? (1999)

Vertaling

• Domein van Glas, uit die Nederlandse Mondvol Glas deur Henk van Woerden
• Lang Pad na Vryheid, uit die Engelse Long Walk to Freedom deur Nelson Mandela
• Mamma Medea, uit die Vlaamse drama Mamma Medea deur Tom Lanoye

Toekennings

• Eugene Marais-prys (1973)
• Reina Prinsen-Geerligs Prijs (1976)
• Rapport-prys (1987)
• Hertzog-prys (1990)
• Buitelandse medewerker-toekenning (1996)
• Pringle-toekenning (1996)
• Alan Paton-toekenning (1996)
• Booksellers-toekenning (1999)
• Hirosjima-vredes- kultuurstigting-toekenning (2000)
• RAU-prys vir Skeppende Skryfwerk (2001)
• Suid-Afrikaanse Vertalersinstituut toekenning vir voortreflike vertaling (2003)

Vertaal uit die ooreenstemmende artikel in die Engelse Wikipedia.