SN 1604: Verskil tussen weergawes
Begin |
No edit summary |
||
| Lyn 5: | Lyn 5: | ||
Die oggend van [[11 Oktober]] [[1604]] bring Brunowski, een van Johannes Kepler se assistente, die nuus dat hy die vorige aand 'n nuwe ster gesien het. Kepler wou niks hiervan weet nie, en die hemel het 'n week lank bewolk gebly, terwyl hy in sy ongeloof volhard het. [[Tycho Brahe]] het 'n in [[1572]] al 'n nuwe ster waargeneem, maar die "volmaaktheid" van die hemel was vir Kepler bewys genoeg dat dit nie moontlik kon wees nie. |
Die oggend van [[11 Oktober]] [[1604]] bring Brunowski, een van Johannes Kepler se assistente, die nuus dat hy die vorige aand 'n nuwe ster gesien het. Kepler wou niks hiervan weet nie, en die hemel het 'n week lank bewolk gebly, terwyl hy in sy ongeloof volhard het. [[Tycho Brahe]] het 'n in [[1572]] al 'n nuwe ster waargeneem, maar die "volmaaktheid" van die hemel was vir Kepler bewys genoeg dat dit nie moontlik kon wees nie. |
||
[[Lêer:Kepler Drawing of SN 1604.png|duimnael|links|Johannes Keplers se |
[[Lêer:Kepler Drawing of SN 1604.png|duimnael|links|Johannes Keplers se oorspronklike tekening met die ligging van ''stella nova'' (nuwe ster), gemerk met ''N'' (8 blokkies af, 4 van links)]] |
||
SN 1604 was met die blote oog sigbaar en was helderder as enige ander ster in die nagruim. Op sy helderste het dit 'n [[skynbare magnitude]] van |
SN 1604 was 'n [[Supernova#Tipe Ia|tipe Ia-supernova]] wat nie verder as 6 kiloparsecs of ongeveer 20 000 ligjare van die Aarde voorkom het nie. Dit was met die blote oog sigbaar en was helderder as enige ander ster in die nagruim. Op sy helderste het dit 'n [[skynbare magnitude]] van −2,5 gehad. Vir meer as drie weke was dit selfs gedurende die dag sigbaar. |
||
SN 1604 is later na Kepler vernoem, al was hy nie die eerste waarnemer daarvan nie, maar as gevolg van sy boek oor die onderwerp, ''De Stella Nova in Pede Serpentarii'' ("Die nuwe ster in |
SN 1604 is later na Kepler vernoem, al was hy nie die eerste waarnemer daarvan nie, maar as gevolg van sy boek oor die onderwerp, ''De Stella Nova in Pede Serpentarii'' ("Die nuwe ster in Slangdraer se voet", Praag 1606). |
||
Die supernova is ook in Sjinese en Koreaanse bronne vermeld.<ref>Stephenson, F. Richard & Green, David A., ''Historical Supernovae and their Remnants'', Oxford, Clarendon Press, 2002, pp. 60-71.</ref> |
|||
== Verwysings == |
== Verwysings == |
||
Wysiging soos op 12:09, 17 Oktober 2015
SN 1604 is 'n supernova (sterontploffing) wat in die jaar 1604 gesien is. Dit is in die Slangdraer-konstellasie (Ophiuchus) waargeneem. SN 1604 word soms Kepler se supernova of Kepler se ster genoem, aangesien Johannes Kepler dit bestudeer het. Dit is die laaste supernova in ons melkweg wat met die blote oog waargeneem kon word.[1]
Die oggend van 11 Oktober 1604 bring Brunowski, een van Johannes Kepler se assistente, die nuus dat hy die vorige aand 'n nuwe ster gesien het. Kepler wou niks hiervan weet nie, en die hemel het 'n week lank bewolk gebly, terwyl hy in sy ongeloof volhard het. Tycho Brahe het 'n in 1572 al 'n nuwe ster waargeneem, maar die "volmaaktheid" van die hemel was vir Kepler bewys genoeg dat dit nie moontlik kon wees nie.
SN 1604 was 'n tipe Ia-supernova wat nie verder as 6 kiloparsecs of ongeveer 20 000 ligjare van die Aarde voorkom het nie. Dit was met die blote oog sigbaar en was helderder as enige ander ster in die nagruim. Op sy helderste het dit 'n skynbare magnitude van −2,5 gehad. Vir meer as drie weke was dit selfs gedurende die dag sigbaar.
SN 1604 is later na Kepler vernoem, al was hy nie die eerste waarnemer daarvan nie, maar as gevolg van sy boek oor die onderwerp, De Stella Nova in Pede Serpentarii ("Die nuwe ster in Slangdraer se voet", Praag 1606).
Die supernova is ook in Sjinese en Koreaanse bronne vermeld.[2]
Verwysings
- ↑ Supernova Restanten, Rijksuniversiteit Groningen, Kapteyn Instituut
- ↑ Stephenson, F. Richard & Green, David A., Historical Supernovae and their Remnants, Oxford, Clarendon Press, 2002, pp. 60-71.
Eksterne skakels
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie SN 1604.
