SN 1604: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
No edit summary
kNo edit summary
Lyn 3: Lyn 3:
'''SN 1604''' was 'n [[supernova]] (ontploffende ster) wat in die jaar [[1604]] gesien is. Dit is in die [[Slangdraer (sterrebeeld)|Slangdraer-konstellasie]] (''Ophiuchus'') waargeneem. SN 1604 word soms '''Kepler se supernova''' of '''Kepler se ster''' genoem, aangesien die Duitser [[Johannes Kepler]] dit bestudeer het. Dit was die laaste supernova in ons [[melkweg]] wat met die blote oog waargeneem kon word.<ref>[http://www.astro.rug.nl/~weygaert/InleidingStk2/onderwerpen/SNR.HTML Supernova Restanten], Rijksuniversiteit Groningen, Kapteyn Instituut</ref>
'''SN 1604''' was 'n [[supernova]] (ontploffende ster) wat in die jaar [[1604]] gesien is. Dit is in die [[Slangdraer (sterrebeeld)|Slangdraer-konstellasie]] (''Ophiuchus'') waargeneem. SN 1604 word soms '''Kepler se supernova''' of '''Kepler se ster''' genoem, aangesien die Duitser [[Johannes Kepler]] dit bestudeer het. Dit was die laaste supernova in ons [[melkweg]] wat met die blote oog waargeneem kon word.<ref>[http://www.astro.rug.nl/~weygaert/InleidingStk2/onderwerpen/SNR.HTML Supernova Restanten], Rijksuniversiteit Groningen, Kapteyn Instituut</ref>


Die oggend van [[11 Oktober]] [[1604]] bring Brunowski, een van Johannes Kepler se assistente, die nuus dat hy die vorige aand 'n nuwe ster gesien het. Kepler wou niks hiervan weet nie. Die hemel het 'n week lank bewolk gebly, terwyl hy in sy ongeloof volhard het. [[Tycho Brahe]] het 'n in [[1572]] ook 'n nuwe ster waargeneem, maar die "volmaaktheid" van die hemel (die heersende denke van die tyd) was vir Kepler bewys genoeg dat dit nie moontlik kon wees nie.
Die oggend van [[11 Oktober]] [[1604]] bring Brunowski, een van Johannes Kepler se assistente, die nuus dat hy die vorige aand 'n nuwe ster gesien het. Kepler wou niks hiervan weet nie. Die hemel het 'n week lank bewolk gebly, terwyl hy in sy ongeloof volhard het. [[Tycho Brahe]] het in [[1572]] ook 'n nuwe ster waargeneem, maar die "volmaaktheid" van die hemel (die heersende denke van die tyd) was vir Kepler bewys genoeg dat dit nie moontlik kon wees nie.


[[Lêer:Kepler Drawing of SN 1604.png|duimnael|links|Johannes Kepler se oorspronklike tekening met die ligging van ''stella nova'' (nuwe ster), gemerk met ''N'' (8 blokkies af, 4 van links)]]
[[Lêer:Kepler Drawing of SN 1604.png|duimnael|links|Johannes Kepler se oorspronklike tekening met die ligging van ''stella nova'' (nuwe ster), gemerk met ''N'' (8 blokkies van bo, 4 van links)]]
SN 1604 was 'n [[Supernova#Tipe Ia|tipe Ia-supernova]] wat nie verder nie as 6 [[Parsek|kiloparsek]] of ongeveer 20&nbsp;000 ligjare van die [[Aarde]] af voorkom het. Dit was met die blote oog sigbaar en was helderder as enige ander ster in die nagruim. Op sy helderste het dit 'n [[skynbare magnitude]] van −2,5 gehad. Vir meer as drie weke was dit selfs gedurende die dag sigbaar.
SN 1604 was 'n [[Supernova#Tipe Ia|tipe Ia-supernova]] wat nie verder nie as 6 [[Parsek|kiloparsek]] of ongeveer 20&nbsp;000 ligjare van die [[Aarde]] af voorgekom het. Dit was met die blote oog sigbaar en was helderder as enige ander ster in die nagruim. Op sy helderste het dit 'n [[skynbare magnitude]] van −2,5 gehad. Vir meer as drie weke was dit selfs gedurende die dag sigbaar.


SN 1604 is later na Kepler vernoem, al was hy nie die eerste waarnemer daarvan nie, maar as gevolg van sy boek oor die onderwerp, ''De Stella Nova in Pede Serpentarii'' ("Die nuwe ster in die Slangdraer se voet", Praag 1606). Die supernova is ook in Sjinese en Koreaanse bronne vermeld.<ref>Stephenson, F. Richard & Green, David A., ''Historical Supernovae and their Remnants'', Oxford, Clarendon Press, 2002, pp. 60-71.</ref>
SN 1604 is later na Kepler vernoem, al was hy nie die eerste waarnemer daarvan nie, maar as gevolg van sy boek oor die onderwerp, ''De Stella Nova in Pede Serpentarii'' ("Die nuwe ster in die Slangdraer se voet", Praag 1606). Die supernova is ook in Sjinese en Koreaanse bronne vermeld.<ref>Stephenson, F. Richard & Green, David A., ''Historical Supernovae and their Remnants'', Oxford, Clarendon Press, 2002, pp. 60-71.</ref>
Lyn 20: Lyn 20:


== Eksterne skakels ==
== Eksterne skakels ==
* {{Commonskat-inlyn|Kepler's Supernova}}
{{Commonskat-inlyn|Kepler's Supernova}}


{{Lug3|17|30|38.5|-|21|28|48|20000|aansig=titel}}
{{Lug3|17|30|38.5|-|21|28|48|20000|aansig=titel}}

Wysiging soos op 14:39, 18 Oktober 2015

Saamgestelde beeld van die oorblyfsels van Kepler se ster.

SN 1604 was 'n supernova (ontploffende ster) wat in die jaar 1604 gesien is. Dit is in die Slangdraer-konstellasie (Ophiuchus) waargeneem. SN 1604 word soms Kepler se supernova of Kepler se ster genoem, aangesien die Duitser Johannes Kepler dit bestudeer het. Dit was die laaste supernova in ons melkweg wat met die blote oog waargeneem kon word.[1]

Die oggend van 11 Oktober 1604 bring Brunowski, een van Johannes Kepler se assistente, die nuus dat hy die vorige aand 'n nuwe ster gesien het. Kepler wou niks hiervan weet nie. Die hemel het 'n week lank bewolk gebly, terwyl hy in sy ongeloof volhard het. Tycho Brahe het in 1572 ook 'n nuwe ster waargeneem, maar die "volmaaktheid" van die hemel (die heersende denke van die tyd) was vir Kepler bewys genoeg dat dit nie moontlik kon wees nie.

Johannes Kepler se oorspronklike tekening met die ligging van stella nova (nuwe ster), gemerk met N (8 blokkies van bo, 4 van links)

SN 1604 was 'n tipe Ia-supernova wat nie verder nie as 6 kiloparsek of ongeveer 20 000 ligjare van die Aarde af voorgekom het. Dit was met die blote oog sigbaar en was helderder as enige ander ster in die nagruim. Op sy helderste het dit 'n skynbare magnitude van −2,5 gehad. Vir meer as drie weke was dit selfs gedurende die dag sigbaar.

SN 1604 is later na Kepler vernoem, al was hy nie die eerste waarnemer daarvan nie, maar as gevolg van sy boek oor die onderwerp, De Stella Nova in Pede Serpentarii ("Die nuwe ster in die Slangdraer se voet", Praag 1606). Die supernova is ook in Sjinese en Koreaanse bronne vermeld.[2]

Die oorblyfsels van hierdie supernova word vandag nog intensief deur sterrekundiges bestudeer om supernovas beter te verstaan.

Verdere naleeswerk

  • Blair, William P.; Long, Knox S.; Vancura, Olaf (1991). "A detailed optical study of Kepler's supernova remnant". Astrophysical Journal. 366: 484–494. Bibcode:1991ApJ...366..484B. doi:10.1086/169583.
  • Sule, A.; et al. (2011). "Indian Record for Kepler's Supernova: Evidence from Kashmir Valley". Astronomische Nachrichten. 332 (6): 655–657. Bibcode:2011AN....332..655S. doi:10.1002/asna.201011555.

Verwysings

  1. Supernova Restanten, Rijksuniversiteit Groningen, Kapteyn Instituut
  2. Stephenson, F. Richard & Green, David A., Historical Supernovae and their Remnants, Oxford, Clarendon Press, 2002, pp. 60-71.

Eksterne skakels

Koördinate: Sky map 17h 30m 38.5s, −21° 28′ 48″