David Hilbert

David Hilbert
Gebore	(1862-01-23)23 Januarie 1862 Königsberg of Wehlau, Pruise Provinsie, Koninkryk van Pruise (vandag Znamensk, Kaliningrad Oblast, Rusland)
Oorlede	14 February 1943(1943-02-14) (81 jaar oud) Göttingen, Duitsland
Nasionaliteit	Duits
Alma mater	Universiteit van Königsberg
Doktorale student(e)	Wilhelm Ackermann Heinrich Behmann Otto Blumenthal Werner Boy Richard Courant Haskell Curry Max Dehn Rudolf Fueter Paul Funk Kurt Grelling Alfréd Haar Erich Hecke Earle Hedrick Ernst Hellinger Wallie Hurwitz Margarete Kahn Oliver Kellogg Hellmuth Kneser Robert König Emanuel Lasker Klara Löbenstein Charles Max Mason Erhard Schmidt Kurt Schütte Andreas Speiser Hugo Steinhaus Gabriel Sudan Teiji Takagi Hermann Weyl Ernst Zermelo Edward Kasner
Bekend vir	Hilbert's basis theorem Hilbert's axioms Hilbert's problems Hilbert's program Einstein–Hilbert action Hilbert space
Beïnvloed deur	Immanuel Kant

David Hilbert (Duits: [ˈdaːvɪt ˈhɪlbɐt]; 23 Januarie 1862 – 14 Februarie 1943) was 'n Duitse wiskundige. Hy word erken as een van die mees invloedryke en universele wiskundiges van die 19de en vroeë 20ste eeue. Hilbert het 'n wye verskeidenheid van fundamentele idees in baie gebiede ontdek en ontwikkel, insluitend invariante teorie en die axiomatization van meetkunde. Hy het ook die teorie van Hilbert-ruimtes geformuleer, een van die fondamente van die funksionele analise.

Hilbert het Georg Cantor se stel teorie en transfinite getalle aangeneem en hartlik verdedig. 'n Bekende voorbeeld van sy leierskap in wiskunde is sy 1900 aanbieding van 'n versameling van die probleme wat die kursus vir baie van die wiskundige navorsing van die 20ste eeu gestel.

Hilbert en sy studente het aansienlik bygedra tot die stigting van strengheid en belangrike gereedskap ontwikkel wat gebruik word in die moderne wiskundige fisika. Hilbert is bekend as een van die stigters van die bewys teorie en wiskundige logika, sowel as een van die eerste om te onderskei tussen wiskunde en metawiskunde.