Stiebeuel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Moderne stiebeuel wat in uithouperdritte gebruik word.

’n Stiebeuel is ’n ligte raamwerk of ring wat met leerbande aan die saal van ’n rydier soos ’n perd vas is en waarin die voete van ’n ruiter rus.[1] Daar is gewoonlik twee stiebeuels, wat gebruik word om die ruiter se voete te ondersteun, terwyl een gebruik word as vastrapplek wanneer die ruiter die rydier bestyg.[2] Die stiebeuels verhoog in ’n groot mate die ruiter se vermoë om in die saal te bly en die rydier te beheer, en dit maak die dier nuttig op gebiede soos vervoer, kommunikasie en oorlogvoering.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

In die oudheid was die eerste steunstukke vir voete (wat teen die 2de eeu v.C. hulle verskyning in Indië gemaak het) ’n buikriem of gewone toulusse. Later is ’n enkele stiebeuel gebruik om die rydier te bestyg; dubbele stiebeuels het ontstaan nadat saalbokke uitgevind is. In China het die stiebeuel in die eerste paar eeue n.C. begin verskyn en dit is dalk daarna deur die nomadiese volke van Sentraal-Eurasië weswaarts versprei.[3][4]

Die Chinese Jin-dinastie kry die eer vir die eerste gebruik van dubbele stiebeuels, wat in die Middeleeue na Europa versprei het. Sommige geleerdes meen die stiebeuel was een van die basiese stukke gereedskap wat gebruik is om die beskawing te skep en te versprei, en moontlik net so belangrik soos die wiel of drukpers.[4]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Stirrup". Encyclopædia Britannica (11de) 25. (1911). Cambridge University Press. 928–929. 
  2. "Merriam-Webster Online, "Stirrup", definition 1". Merriam-Webster Online Dictionary. 2009.
  3. Dien, Albert. "The Stirrup And Its Effect On Chinese Military History, besoek op 23 Januarie 2017
  4. 4,0 4,1 Baber, Zaheer (1996). The Science of Empire: Scientific Knowledge, Civilization, and Colonial Rule. State University of New York Press (published 16 Mei 1996). p. 69. ISBN 978-0791429204.

Skakels[wysig | wysig bron]