Suidelike Superswermstring
Die Suidelike Superswermstring is 'n galaktiese filament wat die Suidelike Superswerm en die Telescopium-Grus-wolk insluit.[1]
In 2014 is aangekondig die Suidelike Superswermstring is 'n lob van 'n groter superswerm, Laniakea, wat in die Groot Aantrekker gesentreer is.[2] Dit sal beteken die Suidelike Superswermstring se komponente, die Telescopium-Grus-wolk en die Suidelike Superswerm,[1] is deel van dié nuwe superswerm. Die Virgo-superswerm sal ook deel van die groter superwerm wees, en dit sal dus die "Plaaslike Superswerm" wees.[2]
Fisieke eienskappe[wysig | wysig bron]
Die Suidelike Superswermstring is 'n galaktiese filament wat uit die Centaurus-sterrestelselswerm voortkom. Die filament verdeel dan in twee takke, SSCa en SSCb, ook bekend as onderskeidelik die Suidelike Superswerm en Telescopium-Grus-wolk.[1] Eersgenoemde is 'n lang ketting sterrestelsels, wat bestaan uit die groot Dorado-, Fornax- en Eridanus-swerm[3], terwyl laasgenoemde 'n galaktiese filament met 'n lae digtheid is, met geen sentrale konsentrasies van sterrestelsels nie. Die Telescopium-Grus-wolk en die Pavo-Indus-superswerm vorm deel van die muur wat die Lokale Leemte omring. Albei strukture, saam met die Suidelike Superswerm, vorm weer 'n muur wat die Sculptor-leemte inperk.[1] Die Suidelike Superswermstring strek heelpad tot by die Perseus-Pisces-superswerm.[4][5]
Waarnemingsgeskiedenis[wysig | wysig bron]
Voordat die Suidelike Superswermstring geïdentifiseer is, was sy twee belangrikste komponente reeds bekend: Die Suidelike Superswerm is in 1953 ontdek deur die sterrekundige Gérard de Vaucouleurs,[3] en die Telescopium-Grus-wolk in 1987 deur die sterrekundige Brent Tully en sy kollega Richard Fisher.
In 1987 het Tully en Fisher die Cetus-Aries-wolk, 'n klein filament, ontdek en beskryf. Dit verbind die Suidelike Superswerm en die Telescopium-Grus-wolk.[6] In 1992 het Fouque et al. die Cetus-Aries-wolk gegroepeer saam met die Suidelike Superswerm se drie groot swerms, die Fornax-, Eridanus- en Doradoswerms.[7]
In 2013 het Courtois et al. die Suidelike Superswermstring ontdek gebaseer op die verspreiding van sterrestelsels afgelei van hulle rooiverskuiwings. Dit vertak in twee uit die Centaurus-sterrestelselswerm. Dié twee vertakkings is SSCa en SSCb genoem. Hulle was ook bekend as die Suidelike Superswerm en die Telescopium-Grus-wolk.[1] In 2017 het Pomarède et al. onthul die Suidelike Superswermstring en 'n ander filament, die Antilastring, strek heelpad tot by die Perseus-Pisces-superswerm.[5]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Courtois, Hélène M.; Pomarède, Daniel; Tully, R. Brent; Hoffman, Yehuda; Courtois, Denis (14 Augustus 2013). "Cosmography of the Local Universe". The Astronomical Journal. 146 (3): 69. arXiv:1306.0091. Bibcode:2013AJ....146...69C. doi:10.1088/0004-6256/146/3/69. ISSN 0004-6256. S2CID 118625532.
- ↑ 2,0 2,1 Tully, R. Brent; Courtois, Hélène; Hoffman, Yehuda; Pomarède, Daniel (1 September 2014). "The Laniakea supercluster of galaxies". Nature. 513 (7516): 71–73. arXiv:1409.0880. Bibcode:2014Natur.513...71T. doi:10.1038/nature13674. ISSN 0028-0836. PMID 25186900. S2CID 205240232.
- ↑ 3,0 3,1 Mitra, Shyamal (Oktober 1989). "The Southern Supercluster". The Astronomical Journal. 98: 1175. Bibcode:1989AJ.....98.1175M. doi:10.1086/115205.
- ↑ Courtois, Hélène M.; Pomarède, Daniel; Tully, R. Brent; Hoffman, Yehuda; Courtois, Denis (14 Augustus 2013). "Cosmography of the Local Universe". The Astronomical Journal. 146 (3): 69. arXiv:1306.0091. Bibcode:2013AJ....146...69C. doi:10.1088/0004-6256/146/3/69. ISSN 0004-6256. S2CID 118625532.
- ↑ 5,0 5,1 Pomarède, Daniel; Hoffman, Yehuda; Courtois, Hélène M.; Tully, R. Brent (10 Augustus 2017). "The Cosmic V-Web". The Astrophysical Journal. 845 (1): 55. arXiv:1706.03413. Bibcode:2017ApJ...845...55P. doi:10.3847/1538-4357/aa7f78. ISSN 1538-4357. S2CID 53064781.
- ↑ Tully, R. Brent; Fisher, J. Richard (1 Januarie 1987). Atlas of Nearby Galaxies. Bibcode:1987ang..book.....T.
- ↑ Fouque, P.; Gourgoulhon, E.; Chamaraux, P.; Paturel, G. (1 Mei 1992). "Groups of galaxies within 80 Mpc. II. The catalogue of groups and group members". Astronomy and Astrophysics Supplement Series. 93: 211–233. Bibcode:1992A&AS...93..211F. ISSN 0365-0138.
Skakels[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
