Thérèse Bartman
 | Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Thérèse Bartman is 'n Suid-Afrikaanse skrywer en is in 1957 gebore. Sy word in Pretoria groot en behaal in 1978 'n B.A. Drama-graad aan die Universiteit van Pretoria.
Lewe en werk[wysig | wysig bron]
Daarna is sy joernalis by Die Burger en televisieregisseur. Sy studeer verder in narratiewe terapie en feministiese teologie en word terapeut en gemeenskapswerker. As deel van haar navorsing vir die meestersgraad doen sy berading by Fanie Theron Laerskool en later ook by Petunia Laerskool, waar sy onder andere berading doen vir kinders wat onderworpe is aan geweld en misbruik. Sy behaal dan in 2002 die M.Th.-graad aan die Universiteit van Suid-Afrika met 'n verhandeling oor “Transforming a school community: facilitators living values”. In 2008 voltooi sy haar doktorsgraad in Praktiese Teologie (D.Th.-graad) aan die Universiteit van Suid-Afrika met 'n proefskrif getiteld “Pastoral care and the challenge of poverty: when opening hearts and minds create possibilities in a marginalised school community”. Sy is getroud met Victor Hulme en hulle het twee seuns en bly in Kaapstad.[1][2]
Sy is besonder aktief in haar gemeenskap en is veral betrokke by projekte wat kinders uit voorheen benadeelde gemeenskappe help. In 2006 begin sy 'n skrywersgroep met jongmense van Scottsville in Kraaifontein. Hul eie toneelstuk, “Die groot gevaar op”, oor die gevare van Tik in hul gemeenskap word in 2008 by onder andere die Woordfees op Stellenbosch opgevoer. Met haar aanmoediging skryf hulle ook poësie en woon haar gereelde werksessies in die gemeenskap by. Sy versamel hulle gedigte in 'n bundel wat sy “Piemp” noem (wat in die township-sleng beteken om uit te praat). In Scottsville is sy ook verantwoordelik vir die stigting van skoolbiblioteke by Scottsville Sekondêre Skool en Petunia Laerskool. In April 2013 stig sy saam met Linda van Duuren die Cape Town Narrative Co-op (www.capetownnarrativeco-op.org Geargiveer 9 April 2016 op Wayback Machine). Hierdie organisasie se missie is om deur werkswinkels en opleiding die voordele van Geselsterapie in die skool, niewinsgewende en ander organisasies te vestig. Sy is verder betrokke in 'n mentorskap-projek saam met plaaslike onderwysers en maatskaplike werkers wat met kwesbare jongmense in 'n hoërskool en jeugtronk in Wellington werk. As mentor en evalueerder werk sy saam met Musicworks, 'n niewinsgewende organisasie van Kaapstad, om musiek in die lewens van jongmense in die Kaapse Vlakte te bevorder. Sy inisieer ook 'n liedjieskryf-projek in Khayelitsha onder jongmense wat geraak word deur MIV/Vigs.[3]
Skryfwerk[wysig | wysig bron]
Haar verse verskyn in Standpunte en Tydskrif vir Letterkunde en word opgeneem in “Nuwe stemme 3”[4][5] en “Groot verseboek”. In 2005 tree sy by beide Woordfees en Versindaba op Stellenbosch op. Sy skryf ook verhale vir kinders in die Sterstorie-reeks, insluitende “Moenie my soen nie” en “Skoolkonsert”. “Hier woon ek” is verhale oor die mense wat in die leerling se straat bly.[6]
Publikasies[wysig | wysig bron]
1996
- Moenie my soen nie
- Skoolkonsert
2003
- Hier woon ek
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Taos Institute: http://www.taosinstitute.net/therese-hulme
- ↑ Versindaba: http://versindaba.co.za/tag/therese-bartman/ Geargiveer 3 Oktober 2018 op Wayback Machine
- ↑ Versindaba: http://versindaba.co.za/gedigte/therese-bartman/ Geargiveer 4 Mei 2015 op Wayback Machine
- ↑ Hambidge, Joan “Rapport” 12 Junie 2005: http://152.111.1.87/argief/berigte/rapport/2005/06/12/RP/5/02.html
- ↑ Visagie, Andries “Beeld” 20 Junie 2005
- ↑ Worldcat: http://www.worldcat.org/identities/lccn-no2002-42260/
