Vickers Viscount
| Vickers Viscount | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Turboskroef passasiersvliegtuig |
| Vervaardiger | Vickers-Armstrongs |
| Nooiensvlug | 16 Julie 1948 |
| Bekendstelling | 18 April 1953 |
| Onttrek | Januarie 2009 |
| Status | Uit diens gestel |
| Hoofgebruiker | British European Airways |
| Vervaardig | 1948–1963 |
| Aantal gebou | 445 |
Die Vickers Viscount is 'n Britse mediumstrek turboskroef passasiersvliegtuig wat op 16 Julie 1948 sy eerste vlug voltooi het. Dit is gebou deur Vickers-Armstrongs. Die vliegtuig is ontwerp in antwoord op 'n versoekdokument wat deur die Brabazon Committee uitgereik is. Die vliegtuig is in diens gestel in 1953 en is die wêreld se eerste turboskroefaangedrewe vliegtuig.
Die Viscount is goed deur die publiek ontvang vir sy kajuittoestande, wat kajuitdrukversorging, vermindering in vibrasie en geraas, en panoramiese vensters ingesluit het. Dit het een van die suksesvolste en winsgewendste van die eerste na-oorlogse vervoervliegtuie geword;[1] 445 Viscounts is gebou vir 'n reeks internasionale kliënte, insluitend in Noord-Amerika.
Ontwikkeling[wysig | wysig bron]
.jpg)
Die Viscount was 'n reaksie op die 1943-Brabazon-komitee se voorgestelde Tipe II-ontwerp vir 'n na-oorlogse klein mediumafstand- drukvliegtuig om op minderbesige roetes te vlieg, met 24 passasiers tot 2 816 km teen 320 km/h. Tydens samesprekings tussen die komitee en Vickers se hoofontwerper, Rex Pierson, het Vickers turboskroefkrag voorgestaan. Die komitee was nie oortuig nie en het die spesifikasie in twee tipes verdeel, die Tipe IIA wat suierkrag gebruik, wat gelei het tot die Airspeed Ambassador, en die turboskroef-aangedrewe Tipe IIB wat deur Vickers gekies is om in April 1945 te ontwikkel.[2] British European Airways (BEA) was betrokke by die ontwerp en het gevra dat die vliegtuig eerder 32 passasiers moet kan vervoer, maar andersins het dit soortgelyk gebly.
Die eerste ontwerp in Junie 1945 was gebaseer op die Viking met vier turboskroefenjins en 24 sitplekke en is as die VC-2 of Tipe 453 aangewys.[3] Later is 'n dubbelborrelromp voorgestel om ekstra ondervloerse vragspasie te gee.[3][4] Nie een van die twee was onder druk nie, maar daar is gou besef dat 'n kruishoogte bo 6 100 m nodig was om dit ekonomies te bedryf. Dus was druk nodig. Die besluit om die kajuit onder druk te plaas, het daartoe gelei dat die dubbelborrel- en elliptiese rompontwerpe laat vaar is. 'n Sirkelvormige deursnee-variant is aan die begin van 1946 aangebied. Die gevolglike 28-sitplek VC-2 is deur die Ministerie van Voorsiening gefinansier met 'n bestelling vir twee prototipes. Maar voordat die kontrak onderteken is, het die regering gevra dat die kapasiteit tot 32 verhoog word. Dit het die romp van 19.94 m tot 22.71 m en het 'n groter vlerkspan van 27 m.[4][3]
Die kontrak vir die vliegtuig volgens Air Ministry spesifikasie C.16/46 is op 9 Maart 1946 onderteken en Vickers het die benaming Tipe 609 en die naam Viceroy toegeken.[3] Alhoewel George Edwards nog altyd die 800 pk Rolls-Royce Dart bo ander enjins verkies het,[5] is ander enjins ook oorweeg, insluitend die Armstrong Siddeley Mamba wat die regering vir die twee prototipes gespesifiseer het. Die keuse van die Mamba-enjin het die massa verhoog, maar Vickers het seker gemaak dat die enjingondel óf die Mamba óf die Dart pas.[3] Terwyl die Dart beter in ontwikkeling gevorder het, het die regering in Augustus 1947 gevra dat die tweede prototipe Dart-aangedrewe sou wees. Die tweede prototipe is as die 630 aangewys en is die Viscount genoem. Die eerste prototipe wat reeds in aanbou was, is ook as 'n 630 na die Dart omskep.[3]
Die gevolglike Vickers Type 630-ontwerp is in 1945 by Brooklands deur hoofontwerper Rex Pierson en sy personeel voltooi, 'n 32-sitplek-vliegtuig wat deur vier Dart-enjins aangedryf is vir 'n kruisspoed van 275 mpu (443 km/h). 'n Bestelling vir twee prototipes is in Maart 1946 geplaas, en konstruksie het in die maatskappy se Foxwarren-eksperimentele afdeling begin. Oorspronklik Viceroy genoem na die onderkoning van Indië, Lord Louis Mountbatten, is die vliegtuig hernoem na Viscount na Indië se onafhanklikheid in 1947. Daar is gewerk om die Darts met die Mamba te vervang, maar dit is laat vaar teen die tyd dat die prototipes voltooiing bereik het. Ná Pierson se dood in 1948 het George Edwards (later sir George Edwards) as hoofontwerper oorgeneem en alle tegniese beheer oor die Viscount-projek oorgeneem.[6]
Prototipes[wysig | wysig bron]
Die prototipe Tipe 630, geregistreerde G-AHRF, het sy eerste vlug van die grasvliegveld by Wisley op 16 Julie 1948 geloods deur Joseph "Mutt" Summers, Vickers se hooftoetsvlieënier.[7] Die ontwerp is te klein en stadig teen 443 km/h beskou, wat die bedryfskoste per passasier te hoog maak vir gereelde diens, en BEA het in 1947 'n bestelling vir 20 suier-aangedrewe Airspeed Ambassadors geplaas. As retrospektiewe kommentaar gelewer op Brittanje se lugvaartbedryf, sê Duncan Burn: "As BEA hom tot volle ondersteuning van die Viscount verbind het...was dit heel waarskynlik dat die kleiner weergawe in produksie sou gegaan het...Dit was in 'n sekere sin BEA se gebrek aan entoesiasme vir die Tipe 630 wat die Viscount se sukses moontlik gemaak het."[8]
Die tweede prototipe Viscount, die Type 663-toetsbed, het twee Rolls-Royce Tay-turbostralerenjins gehad en het op 15 Maart 1950 vir die eerste keer in RAF-merke as reeks VX217.[7] Dit is in September by die Farnborough SBAC-skou gedemonstreer en is later gebruik in die ontwikkeling van aangedrewe kontroles vir die Valiant-bomwerper. Dit is later gebruik as 'n toetsbed deur Boulton Paul Bpk vir die ontwikkeling van elektroniese vlugbeheerstelsels.
Die ontwerpers het toe teruggegaan na die tekenbord en die vliegtuig het na vore gekom as die groter Type 700 met tot 48 passasiers (53 in sommige konfigurasies), en 'n kruisspoed van 500 km/h. Die nuwe prototipe G-AMAV het op 28 Augustus 1950 vir die eerste keer vanaf Brooklands gevlieg en het vir etlike jare as 'n ontwikkelingsvliegtuig vir die tipe gedien.[9] Aan die einde van Augustus 1950 het BEA 'n bestelling vir 20 vliegtuie geplaas; verdere bestellings sou in die volgende jaar van operateurs soos Air France, Aer Lingus en Misrair kom.[10][11] In 1953 was die basiese koste vir 'n Viscount aangegee as £235 000.[12]
Operasionele geskiedenis[wysig | wysig bron]
Gereelde passasiersvlugte is op 18 April 1953 deur BEA geloods, die wêreld se eerste geskeduleerde turboskroeflugdiens. BEA het 'n groot gebruiker van die Viscount geword, sowel as die mededinger Handley Page Dart Herald; teen middel 1958 het BEA se Viscount-vloot 2,75 miljoen passasiers vervoer oor meer as 200 000 vliegure.[13] Na BEA se bekendstelling van die tipe, was verskeie onafhanklike huuroperateurs soos British Eagle vinnig om die Viscount vir hul vlote aan te skaf.[14] Gedurende die 1960's het die Viscount die ruggraat van binnelandse lugreise in Skotland gevorm.[15]
Die vroeë operasionele diens van die Viscount het spoedig bewys dat dit aansienlike prestasievoordele bo sy mededingers het, en bestellings het vinnig ingestroom as gevolg daarvan; tot November 1952 was slegs 42 vliegtuie bestel; teen die einde van 1953 het die bestellingsboek tot 90 gestyg, en 160 teen die einde van die volgende jaar.[16][17] Vickers kon vinnig reageer op die nuwe bestellings aangesien hy gedobbel het op sulke bestellings wat opduik. Die besluit is vroeg reeds geneem om op die maatskappy se eie risiko homself tot 'n hoë produksietempo te verbind.[18] In 1957 het die Vickers-produksielyn die Viscount vervaardig teen 'n koers van een vliegtuig elke drie dae.[19]
In Oktober 1953 het die Viscount 700 prototipe G-AMAV die vinnigste tyd (40 uur 41 minute vliegtyd) behaal in die vervoerafdeling van die 19 903 km wedvlug van Londen na Christchurch, Nieu-Seeland. Die vliegtuig het gemiddeld 520 km/h in die byeenkoms gehandhaaf, en die wenstreep nege uur voor sy naaste mededinger, 'n Douglas DC-6 A van KLM, oorgesteek, met laasgenoemde wat op voorgee gewen het. Op pad terug, toegerus met ekstra brandstoftenks, het dit 5 680 km ononderbroke gevlieg vanaf die Kokoseilande na Melbourne se Essendon-lughawe in 10 uur 16 minute (343.8 mpu).[9][20][21]
Trans Australia Airlines (TAA) het sy eerste Viscount in 1954 ontvang. Die vliegtuig was spoedig winsgewend, wat gelei het tot bykomende bestellings.[22] Die Viscount was 'n onskatbare vliegtuig vir TAA, lugvaartskrywer John Gunn het gesê dat "TAA oorheersing op Australië se plaaslike roetes behaal het met sy turboskroef Viscounts". TAA het meer as 'n dosyn Viscounts verkry en later turboskroefvliegtuie soos die Fokker F27 Friendship aangekoop; it het later oorgeskakel na straalvliegtuie aangesien passasiersaanvraag die kapasiteit van die Viscounts oorskry het.[22] Om mee te ding met sy mededinger TAA, nog 'n Australiese lugredery, het Ansett-ANA ook sy eie klein Viscount-vloot aangeskaf; die Viscount het Ansett vir die eerste keer toegelaat om 'n vinniger en voortrefliker diens as die groter TAA in te stel. Die Two Airlines-beleid is formeel in 1952 deur die Vyfde Menzies-bediening ingestel. Die beleid het prakties in werking getree toe Ansett die mislukte Australian National Airways in 1957 gekoop het, wat daartoe gelei het dat dit die enigste mededinger vir die TAA in staatsbesit was. Onvermeld was die vereiste vir beide lugrederye om identiese toerusting te hê.
.jpg){kind=spacer}
Die eerste Noord-Amerikaanse lugredery wat turboskroefvliegtuie gebruik het, was Trans-Canada Air Lines (TCA), met 'n klein vloot van Type 700 Viscounts. Aanvanklik was TCA versigtig vir die Viscount omdat die turboskroefenjin 'n nuwe tegnologie was, en daar was 'n voorkeur om eerder die suier-enjin Convair CV-240 aan te skaf; lof vir die Viscount van vlieëniers en 'n belofte van Vickers om enige ontwerpveranderings aan te bring wat deur TCA verlang word, het dit oorreed om eerder die Viscount aan te skaf. Op 6 Desember 1954 is die eerste Viscount in Kanada afgelewer tydens 'n groot mediageleentheid wat 'n geïmproviseerde lugvertoning ingesluit het.[23]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "No Profit in Building Civil Aircraft in Britain?" New Scientist, 69(988). 19 Februarie 1976. 0262-4079.
- ↑ Taylor Air Enthusiast August–November 1984 p.1
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Turner 1968, pp. 1–5.
- ↑ 4,0 4,1 Flight, 20 November 1947, p. 569.
- ↑ "Development of an Aristocrat." Flight, 30 Maart 1953, pp. 357–358.
- ↑ Gardner 2006, p. 71.
- ↑ 7,0 7,1 Andrews and Morgan 1988, pp. 424–426.
- ↑ Burn 1958, pp. 72–73.
- ↑ 9,0 9,1 Flight, 15 Julie 1955, p. 93.
- ↑ Burn 1958, p. 72.
- ↑ Guttery 1998, p. 52.
- ↑ "Towards Turboprosperity." Flight, 20 Maart 1953. p. 357.
- ↑ Flight, 11 Julie 1958, p. 44.
- ↑ Manning 2000, pp. 9–10.
- ↑ Warner 2005, p. 39.
- ↑ Sutton 2001, p. 434.
- ↑ Burn 1958, p. 73.
- ↑ Burn 1958, p. 84.
- ↑ "Vicker's £163 million turnover". New Scientist, 2(27). 23 Mei 1957. 0262-4079. p. 50.
- ↑ Flight, 16 Oktober 1953, pp. 521–523.
- ↑ Gunn 1999, pp. 100–101.
- ↑ 22,0 22,1 Gunn 1999, pp. 134, 145.
- ↑ Pigott 2005, p. 127.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Vickers Viscount.
