Willem Prinsloo-landboumuseum
Die Willem Prinsloo-landboumuseum gee ‘n beeld van die ontwikkeling van die landbou en veeteelt in Suid-Afrika van die Steentydperk tot 1945.
Doel[wysig | wysig bron]
Die doel met die museum is om deur die bekendstelling van die geskiedenis van die boerdery in die land ‘n groter waardering by die publiek te ontwikkel vir landbou en veeteelt en dus voedselproduksie.
Ligging[wysig | wysig bron]
Die museum is geleë op die plaas Kaalfontein, suidoos van Rayton, naby Cullinan en ‘n 40km oos van Pretoria in die rigting van Bronkhorstspruit.
Geboue[wysig | wysig bron]
Die kompleks bestaan uit ‘n moderne museumgebou met ‘n lesingsaal en kantore, maar ook ‘n slagrondavel, melkrondavel, smidswinkel, stalle, bees- en skaapkrale, diptenks, dorsvloer, bakoond, watermeul, plaasdam, riembreiplek en ‘n bakkiespomp.
Uitstallings[wysig | wysig bron]
In die museum en op die terrein is ‘n groot versameling meubels, landbougereedskap, rytuie, trekkers, dorsmasjiene, trekkers, ploeë en ‘n stookketel. Verskeie rasse van skape, varke, hoenders, koeie, osse en perde is op die werf te besigtig. Demonstrasies vir die maak van mampoer, botter, seep, kerse, die rooster van koffie en die bak van brood word gehou.
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Die plaas was sedert 1888 die eiendom van Willem Prinsloo. In 1976 het sy nageslag die opstal en 16ha aan die Nasionale Kultuurhistoriese en Opelugmusuem geskenk en op 29 Maart 1980 is die plaasmuseum deur Hendrik Schoeman geopen.
Trivia[wysig | wysig bron]
‘n Soortgelyke museum is Kleinplasie by Worcester.
Bibliografie[wysig | wysig bron]
- boereafrikana.com
- Nel, P.G.: Die Willem Prinsloo-landboumuseum in kultuurhistoriese perspektief. In: Lantern. Tydskrif vir Kennis, Kuns en Kultuur. Jaargang 31, nr. 3, Julie 1982