Ynglinga saga

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Ynglinga saga is 'n saga oor konings wat oorspronklik in omstreeks 1225 deur die Yslandse digter en historikus Snorri Sturluson in Oudnoors geskryf is. Dit is die eerste seksie van sy Heimskringla. Dit is in 1844 die eerste keer in Engels vertaal deur Samuel Laing.[1]

Sturluson het sy werk geskoei op die vroeëre Ynglingatal, wat vermoedelik deur die 9de-eeuse Noorweegse skald Þjóðólfr van Hvinir geskryf is en ook in Historia Norvegiæ verskyn. Dit vertel van die antieke konings van die Huis van Yngling (Scylfinge in Beowulf). Sturluson beskryf die afstamming van die konings van Noorweë van die koningshuis van Swede.

Sturluson se Heimskringla dek die geskiedenis van die Noorse konings van die mitiese prehistoriese tydperk tot 1177, met die dood van die troonrower Eystein Meyla. Verwysings na belangrike historiese gebeurtenisse is in die vertellings verweef.

Die Ynglinga saga gaan oor die aankoms van die Noorse gode in Skandinawië en hoe Freyr die Sweedse Yngling-dinastie by Uppsala gestig het. Daarna volg die saga die lyn van Sweedse konings tot by Ingjald (Ingjald illråde), waarna die afstammelinge hulle in Noorweë gevestig en die voorouers van die Noorweegse koning Harald geword het.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Sturluson, Snorri. "The Heimskringla; or, Chronicle of the Kings of Norway, Volume 1". Vertaal deur Laing, Samuel. Londen: Longman, Brown, Green and Longmans.

Skakels[wysig | wysig bron]