Werkwoord

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Werkwoorde word in die grammatika onderken as 'n klas van woorde wat die handeling (aksie) van 'n sin beskryf. Die werkwoord is die belangrikste woord in 'n sin en is daarom maklik om uit te ken. Tipiese werkwoorde is: eet, loop, praat, spring en ry. As voorbeeld, gegewe die sin: "Ek opdateer wikipedia.", is "opdateer" die werkwoord.

Tipes werkwoorde[wysig | wysig bron]

Selfstandige werkwoord[wysig | wysig bron]

'n Selfstandige werkwoord kan alleen (of selfstandig) in 'n sin staan. Voorbeelde:

  • Hy opdateer die wiki.
  • Sy bestuur haar motorfiets.
  • Die man kap hout.

Hulpwerkwoorde[wysig | wysig bron]

Hulpwerkwoorde help die selfstandige werkwoord. Voorbeelde:

  • Die vrou het die wiki opgedateer. (dui verlede tyd aan)
  • Die man sal môre die hout kap. (dui toekomende tyd aan)

Dié werkwoorde behoort tot die bedrywende vorm. Die onderwerp ("die vrou", "die man") is besig om iets te doen

Talle werkwoorde (die oorganklike werkwoorde) het ook 'n lydende vorm wat met ander hulpwerkwoorde gevorm word:

  • Die koei word deur die man gemelk. (dui teenwoordige tyd van die lydende vorm aan)
  • Die koei is deur die man gemelk. (dui verlede tyd van die lydende vorm aan)
  • Die koei sal deur die man gemelk word (dui toekomende tyd van die lydende vorm aan).

Merk op dat die onderwerp ("die koei") nie besig is om iets te doen nie. Dis "die man" wat melk. In bedrywende vorm kan ons sê:

  • Die man melk die koei

Hier is "die koei" die lydende voorwerp.

Koppelwerkwoorde[wysig | wysig bron]

Koppelwerkwoorde word gebruik waar daar koppeling van die werkwoord nodig is. Voorbeelde:

  • Die vrou is haastig. (koppeling tussen "Die vrou" (selfstandige naamwoord) en "haastig" (byvoeglike naamwoord)).

Die infinitief[wysig | wysig bron]

Dit is gewoonlik waar die werkwoord na te of om te gebruik word. Voorbeelde:

  • Hierdie huis is te koop.
  • Om te swem is lekker.
  • Om (vinnig) te stap, is goeie oefening

Soms het die infinitief sy eie vorm:

  • ek het -- om te
  • ek is -- om te wees

In die toekomende tyde word die infinitief ook sonder (om) te gebruik:

  • ek sal sien
  • ek sal wees

Die deelwoorde[wysig | wysig bron]

Sien deelwoord vir die hoofartikel

Die verlede tyd word gevorm met 'n voltooide deelwoord

Nie-saamgesteld[wysig | wysig bron]

Die voltooide deelwoord van nie-saamgestelde werkwoorde kry ge-

te werk -- ek het gewerk
te -- ek het gesê

Werkwoorde wat eindig met -eer kan met of sonder ge- gebruik word

te probeer -- ek het (ge)probeer.

Saamgesteld[wysig | wysig bron]

Daar is twee tipes saamgestelde werkwoorde: skeidbaar en onskeidbaar

Skeidbaar[wysig | wysig bron]

Die skeidbare werkwoord kry -ge-:

  • oppas - op te pas - ek pas op - ek het opgepas

Die klemtoon is altyd op die eerste skeidbare deel: óppas.

Onskeidbaar[wysig | wysig bron]

Die onskeidbare werkwoorde kry geen ge- nie:

  • omarm - te omarm - ek omarm - ek het omarm

Die klemtoon is altyd op die tweede deel: omárm.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]