Aun
Aun die Oue (Oudnoors: Aunn inn gamli) was in die Noorse sagas 'n legendariese koning van Swede se Huis van Yngling.[1] Hy was die seun van Jorund, wat hy opgevolg het.
Aun het 10 seuns gehad, van wie hy nege geoffer het om sy eie lewe te verleng. Volgens die chronologie van die Ynglinge sou Aun laat in die 5de eeu gesterf het.[2] Hy is opgevolg deur sy seun Egil (of Egill Vendilkráka),[3] wat met Ongentheow in Beowulf geïdentifiseer word en in die 6de eeu sou gelewe het.
Ynglingatal[wysig | wysig bron]
Volgens Ynglingatal het Aun uit Uppsala regeer en was hy na bewering 'n wyse koning wat offers aan die gode gebring het. Hy het egter nie van oorlog gehou nie en het verkies om in vrede te lewe. Hy is aangeval en verslaan deur die Deense prins Halfdan. Aun het gevlug en 25 jaar weggebly, totdat Halfdan in sy bed gesterf het.
Aun het daarna na Uppsala teruggekeer. Hy was nou 60 jaar oud en in 'n poging om langer te lewe het hy sy seun aan die god Odin geoffer, wat hom belowe het hy sal nog 60 jaar lewe. Ná 25 jaar is Aun deur Halfdan se neef Ale die Sterke verslaan. Aun het verskeie gevegte verloor en het weer gevlug. Ale het 25 jaar in Uppsala regeer totdat hy vermoor is. Aun het daarna weer teruggekeer en weer 'n seun aan Odin geoffer. Dié keer het Odin die koning vertel hy sou aanhou lewe solank hy elke 10 jaar 'n seun offer, en dat hy een van die Sweedse provinsies moes noem na die getal seuns wat hy geoffer het.
Toe Aun sy sewende seun offer, was hy so oud dat hy nie meer kon loop nie. Met die agtste offerande kon hy nie meer uit sy bed kom nie en met die negende offerande kon hy nie meer eet nie, maar moes kos uit 'n horing drink.[4][5] Toe hy sy 10de en laaste seun wou offer en die provinsie Uppsala hernoem tot "Die Tien Lande", het die Swede geweier dat hy dit doen, en Aun het gesterf.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Nerman, B. Det svenska rikets uppkomst. Stockholm, 1925.
- ↑ Barry Cunliffe, The Oxford Illustrated History of Prehistoric Europe (2001), p. 475.
- ↑ xv Jörundr. xvi Aun inn gamli. xvii Egill Vendilkráka.Guðni Jónsson's edition of Íslendingabók
- ↑ Ekrem, Inger (red.), Lars Boje Mortensen (red.) en Peter Fisher (vert.) (2003). Historia Norwegie. Museum Tusculanum Press. ISBN 87-7289-813-5, p. 77.
- ↑ Edith Marold (red.) 2012, ‘Þjóðólfr ór Hvini, Ynglingatal 13’ in Diana Whaley (red.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldgedigte. Turnhout: Brepols, p. 29.
Skakels[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
| Voorganger ← Jorund Halfdan Ale die Sterke |
Sweedse koning Eerste bewind Tweede bewind Derde bewind |
Opvolger Halfdan Ale die Sterke Egil → |