Hugo Biermann
| Hugo Hendrik Biermann | |
Persoonlike besonderhede
| |
|---|---|
| Gebore | 6 Augustus 1916 Johannesburg, Transvaal, Unie van Suid-Afrika |
| Sterf | 27 Maart 2012 (op 95) Kaapstad, Suid-Afrika |
| Eggenoot/-note | Peggy Cruwys |
| Kind(ers) | 2 |
Militêre Diens
| |
| Lojaliteit | .svg){kind=small} Suid-Afrika
|
| Diens/Tak | Suid-Afrikaanse Weermag |
| Jare in diens | 1938–1976 |
| Rang | Admiraal |
| Eenheid | Hoof van die Suid-Afrikaanse Weermag |
| Oorloë/Veldslae | Tweede Wêreldoorlog |
| Toekennings | Ster van Suid-Afrika Suiderkruis-dekorasie Offisier van die Orde van die Britse Ryk Meesterkruis van die Orde van Prins Henry |
Hugo Hendrik Biermann, SSA, SD, OBE (6 Augustus 1916 – 27 Maart 2012) was 'n senior offisier in die Suid-Afrikaanse Vloot. Hy was die Hoof van die Vloot van 1952 tot 1972 en Hoof van die Suid-Afrikaanse Weermag van 1972 tot 1976, die enigste vlootoffisier wat ooit in die pos gedien het.
Biermann se vader, ook genaamd Hugo Hendrick, het op 12-jarige ouderdom by die Oranje-Vrystaatse posdiens aangesluit, en was later telegrafis by die Suid-Afrikaanse Spoorweë en Hawens.[1]
Biermann is in Johannesburg gebore op 6 Augustus 1916, een van vier kinders. Sy broers Phillip en Stefanus (Chips) het op walvisjagters gedien wat tydens die Tweede Wêreldoorlog in mynveërs omskep is. Stefanus het later die rang van skoutadmiraal in die Suid-Afrikaanse Vloot beklee.[2]
Biermann het in Transvaal begin skoolgaan totdat sy pa na Kaapstad verplaas is, en voltooi sy skoolopleiding by Hoërskool Jan van Riebeeck. Nadat hy skool op 16-jarige ouderdom verlaat het, het hy by die Suid-Afrikaanse opleidingskip Generaal Botha aangesluit.[1]
Na twee jaar opleiding op die Generaal Botha van 1932 tot 1933,[3] het Biermann as 'n kadet by die Britse Handelsvloot aangesluit en gedien tot 1938, toe hy na die Maritieme Departement van die Suid-Afrikaanse Spoorweë en Hawens oorgeplaas is.[4]
Loopbaan[wysig | wysig bron]
Tweede Wêreldoorlog[wysig | wysig bron]
Biermann het sy vlootloopbaan in 1938 begin as 'n sub-luitenant in die Royal Naval Volunteer Reserve. In Januarie 1940 is hy opgeroep vir voltydse diens en oorgeplaas na die Seaward Defence Force. Hy is teen die middel van 1941 tot luitenant bevorder en was bevelvoerder van HMSAS Imhoff, HMSAS Roodepoort en HMSAS Aristea, voordat hy bevorder is tot luitenant-bevelvoerder in bevel van die bergingsvaartuig HMSAS Gamtoos.[5]
Die bemanning van die HMSAS Gamtoos het verskeie Middellandse See-hawens van gesonke en gebroke skepe opgeruim, en by Marseille het Biermann 'n gat in die hawemuur geblaas sodat hy die Vieux Port[6] kon binnegaan en begin werk. Die Gamtoos het voortgegaan om die Sidi Aissa te red en dit weggesleep om die waardevolle grafdok by La Ciotat teen 14 Desember 1944 skoon te maak. Dit het Biermann 'n aanstelling as 'n offisier van die Orde van die Britse Ryk (OBE) (Militêre Afdeling) besorg.
Na-oorlogse klim tot senior bevelvoerder[wysig | wysig bron]
Na die Tweede Wêreldoorlog, en met die stigting van die Suid-Afrikaanse Vloot in Mei 1946, is Biermann aangestel as luitenant-bevelvoerder in die Staandemag en aangestel as kaptein van die Algerynse klas mynveër, HMSAS Bloemfontein, in Devonport in gebruik geneem op 8 September 1947. Hy was ook die senioroffisier van die mynveër-eskader.
In 1950 is Biermann na die Verdedigingshoofkwartier oorgeplaas en het hy op die personeel van die destydse Direkteur-generaal van die Suid-Afrikaanse Vlootmagte gedien. Twee jaar later het hy die Britse Vloot se stafkursus by die Royal Naval College, Greenwich, bygewoon en is as vlootattaché by Suid-Afrika-huis in Londen met die rang van bevelvoerder aangestel.[4]
Frans Erasmus-skommeling[wysig | wysig bron]
Minister Frans Erasmus het 'n proses begin om die Weermag van offisiere wat aan die Smuts-regering verbonde is, ontslae te raak en hulle te vervang met ander wat hy as meer Nasionalisties beskou het, een wat Afrikaners "meer tuis" sou laat voel. In 1952 het Erasmus brigadier Pieter de Waal as 'n militêre attaché na die Verenigde State gepos en hom met Biermann vervang, een van slegs sewe Afrikaanse offisiere in die vloot in 1948. Toe word kommandeur Biermann op 1 Desember 1952 as Vloot- en Mariene-stafhoof (die hoof van die vloot) aangestel, en bevorder tot die rang van kommodoor en het twee range gespring. Tydens sy ampstermyn is die Simonstad-ooreenkoms op 30 Junie 1955 onderteken. Hy het kommandeur-rang beklee tot 1 April 1957, met die oorhandiging van die Simonstad-vlootbasis, is hy bevorder tot admiraal. Biermann is op 1 Desember 1965 as vise-admiraal aangestel, toe sy pos terselfdertyd tot Hoof van die Vloot hernoem is.[7]
In 1972 het Biermann die pos van Kommandant-generaal van die Suid-Afrikaanse Weermag oorgeneem[8] en bevorder tot Admiraal, die eerste keer dat hierdie rang in die Suid-Afrikaanse Vloot gebruik is. Die titel is 'n jaar later na Hoof van die Suid-Afrikaanse Weermag verander.
Persoonlike lewe[wysig | wysig bron]
In 1940 is Biermann met Margaret (Peggy) Cruyws getroud. Sy is in 2008 op die ouderdom van 90 oorlede. Die egpaar het twee kinders gehad, Hugo Hendrik en Diana. Biermann is op 27 Maart 2012 in die ouderdom van 95 in 'n aftreeoord, Silvermine Village, naby Kaapstad oorlede. Hy is met volle militêre eerbewyse begrawe.[9]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 Williams, Roger (Oktober 2003). "Admiral H H Biermann". Naval Digest. 9.
- ↑ "Chips Biermann obituary". Cape Argus. 21 Februarie 2003. Besoek op 23 Oktober 2014.
- ↑ "Archived copy". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Desember 2007. Besoek op 30 Oktober 2012.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) - ↑ "Obituary in newsletter" (PDF). The South African Institute of Marine Engineers & Naval Architects. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 5 Maart 2016.
- ↑ Admiral Hugo Biermann | The Times
- ↑ Fact file: Chiefs of the South African Navy | DefenceWeb
- ↑ Fact file: Chiefs of the SANDF, past and present | DefenceWeb
- ↑ "People's Post False Bay". 17 April 2012.