KV47

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
KV47
Die grafkelder van Siptah
Siptah se sarkofaag in die grafkamer.
Siptah se sarkofaag in die grafkamer.
Ligging Vallei van die Konings
Land Vlag van Egipte Egipte
Ontdek 18 Desember 1905
Uitgrawings deur Edward R. Ayrton (1905-1907)
Harry Burton (1912-1913)
Howard Carter (1922)
MISR-projek: Mission Siptah-Ramses X (1999-tans)
Versiering Treurmare van Re; Amdoeat; Dodeboek; Maät
← Vorige
KV46
Volgende →
KV48

KV47 in die Vallei van die Konings by Thebe, naby die moderne stad Luxor in Egipte, was die grafkelder van farao Siptah van die 19de Dinastie. Dit is op 18 Desember 1905 ontdek deur Edward R. Ayrton, wat uitgrawings gedoen het namens die Amerikaanse miljoenêr-sakeman Theodore M. Davis. Siptah se mummie is vroeër in 'n wegsteekplek in KV35 ontdek.[1] Dit was die laaste grafkelder van die 19de en 20ste Dinastie wat in die vallei ontdek is.[2]

Ayrton het sy uitgrawings in 1907 gestaak weens kommer oor veiligheid, en Harry Burton het in 1912 verder gegrawe. Die uitgrawing van 'n sygang is gestaak toe werkers tot in sykamer Ja van die grafkelder van Tiaa (KV32) vorder. Die grafkelder was onvoltooi toe dit gebruik is.[3]

Ligging en ontdekking[wysig | wysig bron]

KV47 is geleë in 'n baai aan die suidekant van die Vallei van die Konings, naby die grafte van Seti II (KV15), Bai (KV13) en Twosret (KV14). Anders as die ander grafkelders, wat in die kranse se voorkant gegrawe is, is dié een gegrawe in 'n uitloperrots wat van noord na suid loop en die baai van die hoofvallei afsny.[4]

In November 1905 het Ayrton sy uitgrawings begin.[1] Die ondersoek is gedoen deur eers slote na die rots met gereelde tussenposes te grawe,[4] en op 18 Desember is die bokant van 'n trap teëgekom.[1] Ná 'n dag van werk is die bokant van die draagbalk bo die deur ontbloot. Dit het die cartouche van Siptah bevat, wat tot in daardie stadium vermoedelik 'n graf met Twosret gedeel het.[4]

Uitgrawings en inhoud[wysig | wysig bron]

Ayrton het twee verskillende lae in die grafkelder ontdek: 'n laer vlak wat die grootste deel van die gange beslaan het en 'n hoër vlak vol afval wat ingespoel het. 'n Ingang is in die laer vlak gegrawe, wat dui op die werk van rowers of priesters.[4]

Hy het tot by die kamer aan die einde van die gange gegrawe en besluit die werk is te gevaarlik, want die dak het ineengestort. Hy het geweet Siptah se mummie is in KV35 gevind en dat sy graf waarskynlik in antieke tye beroof is.[4] Henry Burton het die uitgrawings namens Davis in 1912-'13 voortgesit, omdat niks verder ineengestort het nie.[3] Burton het die laer gang oopgegrawe, maar die werk is bemoeilik deur die ingespoelde afval en modder wat mettertyd hard geword het. Die sykamer was op 23 Februarie 1912 oop en werk het in die volgende gang voortgegaan, "waar die gemors so dig was dat dit moeilik was om dit van die rotswand te onderskei".[3]

Op 2 Januarie 1913 is die grafkamer bereik met die koning se sarkofaag in. Die gevaaarlikste deel van die plafon is verwyder om die dak te stabiliseer. Die cartouchevormige sarkofaag was in 'n goeie toestand, met die deksel onderstebo langsaan. Op die deksel is die Osiris-figuur van die koning met Isis en Nephthys weerskante van hom. Die godinne kom ook op die koppenent en voetenend voor. In die groot kis was net 'n handvol bene van 'n latere begrafnis van die Derde Oorgangstydperk.[3]

Siptah ontvang die lewe, mag en krag van Ra-Horus.

Die ontdekkings in die lae afval sluit in erdewerk van die 19de of 20ste Dinastie en begrafnisbeeldjies van Siptah en Seti I.[4]

Howard Carter het in 1922 uitgrawings in die ingang gedoen.[5]

Die graf is weer in 2001/'02 en 2004/'05 ondersoek as deel van die Universiteit van Basel se MISR-projek. Nog fragmente is gekry, asook tekens van versiering in die sykamer.[6][7]

Begrafnisbeeldjies van Siptah.

Versiering[wysig | wysig bron]

Die pleistering en versiering van die gange is van 'n hoë gehalte. Net binne die ingang word Maät weerskante uitgebeeld op 'n mandjie wat deur plante van Bo-Egipte en Benede-Egipte ondersteun word. Aan die linkerkant daarvan ontvang die koning die lewe, mag en krag van Ra-Horus. Tonele uit die Treurmare van Re oorheers die eerste gang, met nog hoofstukke in die tweede gang; hoofstukke uit die Dodeboek kom ook in die eerste twee gange voor.

Tonele uit die Amdoeat het eens die derde gang versier, maar dit het grootliks verlore gegaan.[4] Op die plafon van die eerste gang is aasvoëls met uitgestrekte vlerke.[4] Die tweede gang se plafon bevat geel sterre op 'n blou agtergrond en 'n sentrale strook wat uit die Treurmare van Re kom.[4] Ook in die sykamer is tekens oor van versierings uit die Amoedat.[7]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 Davis, Theodore M.; Maspero, Gaston; Ayrton, Edward; Daressy, George; Jones, E. Harold (1908). The Tomb of Siptah; The Monkey Tomb and the Gold Tomb (PDF). Londen: Archibald Constable and Co., Ltd. p. 2. Besoek op 2 Desember 2020.
  2. Romer, John (1981). Valley of the Kings. Londen: Book Club Associates. p. 207.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Burton, Henry; Winlock, Herbert E.. (1916). "The Late Theodore M. Davis's Excavation at Thebes in 1912–13. I. The Excavation of the Rear Corridors and Sepulchral Chamber of the Tomb of King Siphtah". The Metropolitan Museum of Art Bulletin. 11 (1): 13–18. doi:10.2307/3253774. ISSN 0026-1521. JSTOR 3253774. Besoek op 25 Februarie 2021.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Davis, Theodore M.; Maspero, Gaston; Ayrton, Edward; Daressy, George; Jones, E. Harold (1908). The Tomb of Siptah; The Monkey Tomb and the Gold Tomb (PDF). Londen: Archibald Constable and Co., Ltd. pp. 11–15. Besoek op 2 Desember 2020.
  5. "Siptah: Theban Mapping Project". thebanmappingproject.com (in Engels). American Research Centre in Egypt. Besoek op 4 Maart 2021.
  6. "Siptah KV 47". University of Basel MISR: Mission Siptah-Ramesses X (in Swiss High German). Besoek op 3 Maart 2021.
  7. 7,0 7,1 Jenni, Hanna (Maart 2001). "MISR: Mission Siptah – Ramses X: Three royal tombs and a cluster of workers' huts in the Valley of the Kings". Archäologie Online (in Duits). Besoek op 3 Maart 2021.

Skakels[wysig | wysig bron]