Thomas Hardy

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie



Thomas Hardy

Engelse skrywer en digter


Gebore

2 Junie 1840
in Stinsford, Dorchester, Dorset,
Engeland


Oorlede

11 Januarie 1928
in Dorchester, Dorset
Engeland


Literêre stroming

Naturalisme, Romantiek,
Victoriaanse literatuur


Bekende werke

Tess of the d'Urbervilles
Far from the Madding Crowd
Collected Poems
Jude the Obscure


Eggenote

Emma Lavinia Gifford (1874-1912)
Florence Dugdale (1914-1928)


Handtekening

Thomas Hardy (* 2 Junie 1840, † 11 Januarie 1928) was 'n Engelse skrywer en digter. Thomas Hardy is op 2 Junie 1840 in Upper Bockhampton by Stinsford in Dorset, Engeland, gebore. Hy het in 1856 met sy praktiese opleiding as argitek begin en is in 1863 bekroon met 'n argiteksprys. In 1865 het hy gedigte begin skryf, maar dit nie laat publiseer nie. Kort daarna het hy besluit om eerder 'n romanskrywer te word. Tussen 1872 en 1896 het sewentien prosawerke van hom verskyn. Hy het dit self in drie groepe ingedeel, te wete:

- romans oor karakter en milieu (novels of character and environment);

- romantiese en fantasie-romans (romances and fantasies); en

- romans vol verwikkelinge (novels of ingenuity).

As Victoriaanse realis het hy in die tradisie van George Eliot gestaan, en sy romans en digkuns toon invloede van romantiese digters soos William Wordsworth. Hardy het net soos Charles Dickens felle kritiek op baie aspekte van die Victoriaanse samelewing gelewer, alhoewel sy kritiek op maatskaplike toestande op die platteland gefokus het.

Alhoewel Hardy sy lewe lank liriese werke geskryf en homself veral as 'n digter beskou het, is sy eerste digbundel eers in 1898 gepubliseer. So het hy aanvanklik bekendheid met sy romans verwerf, waaronder Far from the Madding Crowd (1874), The Mayor of Casterbridge (1886), Tess of the d'Urbervilles (1891) en Jude the Obscure (1895). Vanaf die 1950's is Hardy as 'n beduidende digter gewaardeer wat in die vyftiger- en sestigerjare van die 20ste eeu groot invloed op die digters van die sogenaamde Movement uitgeoefen het, waaronder Philip Larkin.

Hardy kon die Christelike geloof nooit aanvaar nie. Vir hom was alles en almal onderworpe aan die noodlot. Volgens hom is 'n mens se lewe op aarde 'n voortdurende stryd tussen sy eie ambisies en die kragte van die natuur buite hom. Eenvoudige mense wat na aan die natuur leef en min verwag, blyk vir hom die gelukkigste te wees. In al sy romans speel die hoofkarakters se hartstogte 'n groot rol. Uit teleurstelling oor die geskokte reaksie op sy laaste roman, Jude the obscure, het Hardy besluit om die romanskrywery te laat vaar en eerder weer te dig.

Tussen 1898 en sy dood in 1928 het hy altesame sewe digbundels die lig laat sien. Ook in sy gedigte het Hardy hom verset teen maklike oplossings en goedkoop sentiment. Sy gedigte loop selde vloeiend, maar is soms juis om die rede bale ekspressief en indringend. Benewens gedigte en romans het Hardy ook die driedelige epiese drama The dynasts (1904, 1906, 1908) oor die Napoleontiese tyd in blanke (rymlose) verse geskryf.

Die meeste van sy fiksionele werke, wat aanvanklik as vervolgreekse in tydskrifte gepubliseer is, speel in die half-fiksionele streek Wessex af en ondersoek tragiese romanhelde wat met hul passies en maatskaplike omstandighede worstel. Hardy se Wessex is gebaseer op die gelyknamige Middeleeuse Angelsaksiese koninkryk en sluit graafskappe in Suidwes- en suidelike Sentraal-Engeland in, soos Dorset, Wiltshire, Somerset, Devon, Hampshire en groot dele van Berkshire.

Sien ook[wysig | wysig bron]

  • Egdon Heath is 'n fiktiewe streek in Thomas Hardy se Wessex.

Verwysings[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]