90 Antiope
.jpg) 90 Antiope het die ster LQ Aquarii op 19 Julie 2011 in die Wes-VSA verduister. | |
| Ontdekking [1] | |
|---|---|
| Ontdek deur | Robert Luther |
| Datum | 1 Oktober 1866 |
| Kleinplaneet-benaming | (90) Antiope |
| Alternatiewe name | 1952 BK2[1] |
| Kleinplaneet-kategorie | Hoofgordel[1] (Temisfamilie) |
| Wentelbaaneienskappe[1] | |
| Epog 23 Julie 2010 (Juliaanse dag 2455400,5) | |
| Afelium | 545,94 Gm 3,6494 AE |
| Perihelium | 398,02 Gm 2,6606 AE |
| Halwe lengteas | 471,19 Gm 3.1550 AE |
| Wentelperiode | 2046,9 d (5,6 jr.) |
| Gem. omwentelingspoed | 16,66 km/s |
| Gem. anomalie | 304,12° |
| Baanhelling | 2,2195° |
| Lengteligging van stygende nodus | 70,21° |
| Periheliumhoek | 242,96° |
Fisiese eienskappe |
|
| Afmetings | 93,0×87,0×83,6 km[2] 87,8 ± 1,0 km[2] |
| Massa | 8,3×1017 kg (hele stelsel)[3] ~ 4,1-4,2 ×1017 kg (komponente) |
| Gem. digtheid | 1,25 ± 0,05 g/cm³ (elk)[4] |
| Rotasieperiode | 0,687 d (16,5 h)[5] (sinchronies) |
| 0,060[6] | |
| Spektraaltipe: | C[7] |
| Absolute magnitude | 8,27 (saam)[1] 9,02 (elke komponent) |
Antiope (kleinplaneetnaam: 90 Antiope) is 'n dubbele asteroïde in die buitenste asteroïdegordel. Dit is op 1 Oktober 1866 deur Robert Luther ontdek. In 2000 is ontdek dit bestaan uit twee feitlik ewe groot liggame wat om mekaar wentel. Teen 'n gemiddelde deursnee van sowat 88 km en 84 km, is albei komponente onder die 500 grootste asteroïdes. Antiope is lid van die Temisfamilie van asteroïdes wat sekere wentelelemente deel.[8]
Naam[wysig | wysig bron]
Die asteroïde se naam kom uit die Griekse mitologie, maar dit is onseker of hierdie Antiope die Amasone of die moeder van Amfion en Zetos was.
Sedert die ontdekking dat die liggaam 'n dubbele voorwerp is, verwys die naam Antiope na die grootste van die twee voorwerpe, terwyl die kleinste een die voorlopige naam S/2000 (90) 1 het. Die naam "Antiope" word ook gebruik om na die dubbelvoorwerp as 'n geheel te verwys.
Eienskappe[wysig | wysig bron]
Die merkwaardigste feit omtrent Antiope is dat dit uit twee komponente van omtrent dieselfde grootte bestaan (die verskil in massa is minder as 2,5%),[9] wat dit 'n ware "dubbele" asteroïde maak. Die feit dat dit twee voorwerpe is, is op 10 Augustus 2000 ontdek deur 'n groep sterrekundiges wat die W.M. Keck-sterrewag op Mauna Kea gebruik het.[10] Voorheen het waarnemings daarop gedui dat die asteroïde 'n deursnee van 120 km het.[1]
Opties[wysig | wysig bron]
Antiope kom voor in die buitenste derde van die kernstreek van die asteroïdegordel en is lid van die Temisfamilie. Aangesien elke komponent sowat 86±1 km breed is, met hulle middelpunte net sowat 171 km van mekaar,[3] is die gaping tussen hulle omtrent dieselfde grootte as elkeen se deursnee. Daarom wentel die liggame om hulle massamiddelpunt, wat in die ruimte tussen hulle lê. Die wentelperiode is omtrent 16,5 uur en die eksentrisiteit minder as 0,006.[3]
Elke paar jaar is daar 'n tydperk van wedersydse verduisterings wanneer die asteroïde van die aarde af beskou word.[5]
Fisies[wysig | wysig bron]
Antiope is, nes die meeste liggaame in dieselfde streek, van die donker spektraaltipe C, wat dui op 'n koolstofryke samestelling. Die lae digtheid (1,3±0,2 g/cm3) van die komponente dui op 'n aansienlike poreusheid (>30%), wat beteken dit is waarskynlik 'n asteroïde wat uit ruimterommel saamgestel is wat opgehoop het ná 'n vorige asteroïdebotsing, moontlik die een wat die Temisfamilie gevorm het.
Dié vermoede word versterk deur die feit dat die twee liggame se spektrums baie ooreenstem; dit dui op 'n gemeenskaplike oorsprong. Ander scenario's kan egter nie uitgesluit word nie.[11]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "JPL Small-Body Database Browser: 90 Antiope" (2010-06-13 last obs). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Desember 2015. Besoek op 8 Julie 2010.
- ↑ 2,0 2,1 Wm. Robert Johnston (23 November 2008). "(90) Antiope and S/2000 (90) 1". Johnston's Archive. Besoek op 23 Januarie 2008.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 90 Antiope A & B Geargiveer 28 Augustus 2008 op Wayback Machine, online data sheet, F. Marchis
- ↑ Descamps et al., 2007, Icarus-artikel, April 2007
- ↑ 5,0 5,1 "T. Michałowski; et al. (2004). "Eclipsing binary asteroid 90 Antiope". Astronomy & Astrophysics. 423 (3): 1159. Bibcode:2004A&A...423.1159M. doi:10.1051/0004-6361:20040449.
- ↑ Supplemental IRAS Minor Planet Survey Geargiveer 17 Augustus 2009 op Wayback Machine
- ↑ PDS spectral class data Geargiveer 5 Augustus 2009 op Wayback Machine
- ↑ Moore, Patrick; Rees, Robin, eds. (2011), Patrick Moore's Data Book of Astronomy (2nd ed.), Cambridge University Press, p. 165, https://books.google.com/books?id=2FNfjWKBZx8C&pg=PA165.
- ↑ F. Marchis; F. Descamps; P. Hestroffer; Berthier, J.; I. de Pater (2004). "Fine Analysis of 121 Hermione, 45 Eugenia, and 90 Antiope Binary Asteroid Systems With AO Observations". Bulletin of the American Astronomical Society. 36: 1180. Bibcode:2004DPS....36.4602M.
- ↑ IAUC 7503
- ↑ Marchis, F.; Enriquez, J.E.; Emery, J.P.; Berthier, J.; Descamps, P.; Vachier, F. (2011). "The origin of (90) Antiope from component-resolved near-infrared spectroscopy". Icarus. 213 (1): 252–264. arXiv:1102.3458. Bibcode:2011Icar..213..252M. doi:10.1016/j.icarus.2011.02.011.
Skakels[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
