Gaan na inhoud

Apollodorus van Athene

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Apollodorus van Athene (Grieks: Ἀπολλόδωρος ὁ Ἀθηναῖος, Apollodoros ho Athenaios; gebore omstreeks 180 v.C. – sterf ná 120 v.C.), seun van Asclepiades, was 'n Griekse navorser, geskiedkundige en grammatikus. Hy was 'n student van Diogenes van Babilon, Panaetius die Stoïsyn en die grammatikus Aristarchus van Samothrace, onder wie hy gestudeer het saam met sy tydgenoot Dionysius Thrax. Hy het Alexandrië verlaat (of daarvan af gevlug) in omstreeks 146 v.C. Hy was waarskynlik oppad na Pergamon, en het hom uiteindelik gevestig in Athene.

Literêre werke[wysig | wysig bron]

  • Kroniek (Χρονικά, Chronika), 'n Griekse geskiedskrywing in versvorm wat die tydperk dek van die beleg van Troje in die 12de eeu v.C. tot rofweg 143 v.C. (alhoewel dit later uitgebrei is tot 109 v.C.). Dit is gebaseer op die werk van Eratosthenes van Cirene.

Die datums daarvan word uitgewerk deur die werk se verwysings na die archons van Athene. Aangesien die meeste archons slegs vir een jaar hul amp beklee het, kon navorsers die jare waarna Apollodorus verwys vasstel. Die gedig is geskryf in komiese trimeters en is opgedra aan die koning van Pergamon uit die tweede eeu v.C., Attalus II van Pergamon.

  • Oor die Gode (Περὶ θεῶν, Peri theon, prosa, in 24 boeke). Die werk is verlore, maar dit is by wyse van aanhalings bekend dat dit etimologieë[1] van die name en byname van die gode, aangehaal deur die Romeinse Epikureër Philodemus, bevat het; verdere fragmente verskyn in die Oxyrhynchus Papirus.
  • 'n Essay van twaalf boeke oor Homeros se Katalogus van Skepe, ook gebaseer op Eratosthenes van Cirene en Demetrius van Scepsis, wat handel oor Homeriese geografie en hoe dit deur die eeue verander het. Strabo het grootliks hierop staatgemaak vir boeke 8 tot 10 van sy eie Geographica.
  • Ander moontlike werke sluit in 'n vroeë etimologie (moontlik die vroegste deur 'n Alexandrynse skrywer) en ontledings van die digters Epicharmus van Kos en Sophron.
  • Apollodorus het talle ander kritiese en grammatikale skrywes geskryf wat nie behoue gebly het nie.
  • Sy uitnemendheid as navorser het aanleiding gegee tot verskeie nabootsings, vervalsings en foutiewe toeskrywings. Die ensiklopedie van Griekse mitologie getiteld Bibliotheca, of Bibliotheek, is tradisioneel aan hom toegeskryf, maar dit kan nie syne wees nie, aangesien dit Castor die Annalis aanhaal, wat 'n tydgenoot van Cicero was.[2] Die skrywer van die Bibliotheca word nou inderdaad aangewys as Pseudo-Apollodorus.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Fritz Graf, "filologiese navrae", Greek Mythology: an introduction 1996:276.
  2. Perseus Encyclopedia

Bronnelys[wysig | wysig bron]

  • Hornblower, Simon (1996). "Apollodorus (6) of Athens". The Oxford Classical Dictionary. Oxford: Oxford University Press. 
  • Bravo, Benedetto. La Chronique d'Apollodore et le Pseudo-Skymnos: érudition antiquaire et littérature géographique dans la seconde moitié du IIe siècle av. J.-C. (Leuven: Peeters, 2009) (Studia Hellenistica, 46).
  • Fleischer, Kilian. The Original Verses of Apollodorus' Chronica: edition, translation and commentary (Berlin/New York, De Gruyter 2020) (Sozomena 19).
  • Παπαθωμόπουλος, Μανόλης ed. Απολλόδωρου Βιβλιοθήκη / Apollodori Bibliotheca, post Richardum Wagnerum recognita. Εισαγωγή – Κείμενο – Πίνακες (Αθήνα: Εκδοσεις Αλήθεια, 2010) (Λόγος Ελληνικός, 4).

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]