Aptium

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Periode/
sisteem
Epog/
serie
Tydsnede/
etage
M. jaar
gelede
Paleogeen Paleoseen Danium jonger
Kryt Laat Maastricht 66,0–72,1
Campanium 72,1–83,6
Santonium 83,6–86,3
Coniakium 86,3–89,8
Turonium 89,8–93,9
Senomanium 93,9–100,5
Vroeg Albium 100,5–~113,0
Aptium ~113,0–~125,0
Barremium ~125,0–~129,4
Hauterivium ~129,4–~132,9
Valanginium ~132,9–~139,8
Berriasium ~139,8–~145,0
Jura Laat Titonium ouer
Die verdeling van die Kryt (IKS).
Anhanguera piscator, ’n pterosourus uit die Santana-formasie in Brasilië (uit die Aptium-tydsnede).

Die Aptium is ’n chronostratigrafiese etage sowel as ’n geologiese tydsnede van onderskeidelik die sisteem en periode Kryt (serie/epog Vroeë Kryt). Dit verwys dus na ’n tydperk sowel as die gesteentes wat in dié tydperk gevorm het.

Die tydperk was van sowat 125 tot 113 miljoen jaar gelede.[1] Dit is voorafgegaan deur die Barremium en gevolg deur die Albium.

Naam en definisie[wysig | wysig bron]

Die Aptium is in 1840 deur die paleontoloog Alcide d'Orbigny genoem na Apt in die Franse département Vaucluse. Die basis van die etage word gedefinieer deur die eerste voorkoms van die magnetiese chronosone M0r, en die bokant deur die eerste voorkoms van die mikrofossiel Praediscosphaera columnata.

In die boonste Aptium en onderste Albium is fossieloorblyfsels van die enorme krokodil Sarcosuchus imperator in Niger, Afrika, gevind.

Geografie[wysig | wysig bron]

Die geografie van Gondwana in die Aptium omtrent 115 mj gelede.
Hierdie kimberliet-monster wat in die Noord-Kaap ontgin is, het tydens die Aptium gevorm. Die gesteente is diamantdraend.

In die Aptium het Gondwana reeds opgebreek in Suid-Amerika, Afrika, Madagaskar-Indië en Antarktika-Australië, maar die afstande tussen hierdie brokstukke is nog nie groot nie en biologies het hulle nog taamlik goed spesies kan uitwissel.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Gradstein et al. (2012)

Bronne[wysig | wysig bron]

  • (en) Gradstein, F.M.; Ogg, J.G.; Schmitz, M.D. & Ogg, G.M.; 2012: A Geologic Time Scale 2012, Elsevier, ISBN 0444594256.