Epog (geologie)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

’n Epog is op die geologiese tydskaal ’n tydperk wat korter as ’n periode en langer as ’n tydsnede is. Die Aarde is tans in die Holoseen-epog van die Kwartêre periode. Rotslae wat tydens ’n epog agtergelaat word, word ’n serie genoem. Series is onderafdelings van die stratigrafiese kolom wat nes epogs ’n onderverdeling van die geologiese tydskaal is. Nes ander geochronologiese verdelings, word epogs normaalweg onderskei deur aansienlike veranderings in rotslae.

Epogs word veral gebruik vir die jonger Kainosoïkum-era, waarvan talle fossiele gevind is; paleontoloë het dus meer gedetailleerde kennis van gebeure in dié tyd. Die term word minder algemeen gebruik vir die ander eras en eons, aangesien minder fossiel-getuienis bestaan wat die mens ’n duidelike beeld van dié tydperke gee.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]