Attie van der Walt

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Dr. Johannes Jacobus Adriaan (Attie) van der Walt (Steynsburg, Suid-Afrika, 29 Januarie 1925 – onbekend) was 'n Suid-Afrikaanse musikoloog.

Van der Walt was die jongste seun van Stephanus Christiaan van der Walt, violis en orrelis (bes moontlik van die Gereformeerde kerk Steynsburg), en het grootgeword in ’n musikale gesin waar kamermusiek gereeld beoefen is. Ná wisselvallige musiekstudie tydens sy skooljare, het hy onderwysopleiding aan die Normaalkollege op sy geboortedorp ontvang. Daarna is hy aangestel as onderwyser in Pietermaritzburg en toe op De Aar (1944).

In 1945 het hy as student vir die B.Sc.- graad aan die destydse PUK vir CHO ingeskryf en terselfdertyd ook kursusse in musiekgeskiedenis en in klavier gevolg. Nadat hy die B.Sc. in 1947 behaal het, het hy in Springs en later Germiston gaan skoolhou, maar in Oktober 1948 het hy 'n betrekking as programopsteller by die SAUK in Johannesburg aanvaar en die jaar daarop is hy as lektor in musiek aan die PUK aangestel. Die PUK het teen 1946 ’n volle graadkursus vir B.A. en ’n eenjarige kursus in musiekgeskiedenis en waardering, wat die senaat in 1943 ingestel het. In 1948 is, op die rektor, prof. Ferdinand Postma se versoek, met die vierjarige B.Mus.-graad begin. Dit was hierna (in 1949) dat Attie van der Walt as lektor sy plek aan die PUK ingeneem het. Oor dié aanstelling sou dr. Jacques P. Malan op 14 April 2000 in ’n geleentheidsrede om die vyftigste bestaansjaar van die Konservatorium te herdenk sê: "Laat my toe om net aan te stip dat die Universiteit - in musikale sowel as in lewensbeskoulike opsigte - nie 'n beter keuse kon gedoen het nie, 'n feit wat hulle later ook erken het deur hom as professor en hoof van die Konservatorium te benoem."[1]

In 1950 het hy die B.Mus.-graad as eksterne student van die Universiteit van Suid-Afrika en in 1952 die U.O.L.M. (Viool) ná tweejarige studie verwerf. Twee jaar later het hy vroeëre musiekwetenskaplike studie onder dr A.J.C. Koole aan die UOVS opgevolg en aan die PU vir CHO met 'n verhandeling oor Die melodieë van die Afrikaanse Psalmboek van 1937 as M.Mus. gepromoveer. Met behulp van stipendia van die Deutscher Akademischer Austauschdienst en die Von Humboldt-Stiftung het hy einde 1954 vertrek na Keulen in Duitsland, waar hy onder leiding van K.G. Fellerer studeer en in Februarie 1956, kort ná sy 31ste verjaardag, die D.Phil. met 'n proefskrif oor Die Kanongestaltung im Werke Palestrinas cum laude behaal het.

Ná sy terugkeer in Potchefstroom is hy tot senior lektor bevorder. Hy was medeverantwoordelik vir die stigting van die Instituut vir Suid-Afrikaanse Musiek, as 'n uitloper van die departement, en is in 1960 tot direkteur daarvan benoem. In 1964 is hy bevorder tot professor in die musiekwetenskap en, ná die dood van M.C. Roode in 1967, is hy aangestel as hoof van die departement en die Konservatorium. Onder sy leiding is Musiek aan die PU vir CHO as 'n akademiese dissipline gekonsolideer. Tot omstreeks 1982 het vyf studente onder leiding prof. Van der Walt ’n doktorsgraad in musiekwetenskap verwerf. In 1971 was hy vir verdere navorsing aan die Universiteit in Keulen en in 1982 vir 'n derde keer, om die navorsing af te rond.

Nadat hy in 1985 ná 18 jaar in die pos afgetree het as direkteur van die Konservatorium, is hy deur prof. Henk Temmingh vervang, wat die pos beklee het tot 1992.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • (af) Malan, dr. Jacques P. 1986. Suid-Afrikaanse Musiekensiklopedie. Deel IV. Kaapstad: Oxford University Press.

Verwysings[wysig | wysig bron]