Bakeriet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Bakeriet
 
Bakeriet in 'n mineraalversameling van die Bringham Young Universiteit se Departement Geologie, Provo, Utah. 
Nickel-Strunz (10) 9.AJ.20  
Kleur kleurloos, wit 
Glans glasagtig, dof 
Hardheid 4,5 
Digtheid 2,88 g/cm3 
Dubbelbreking tweeassig (-) 
Ruimtegroep P2₁/c 
Eenheidsel a=4,850(2) Å; b=7,627(4) Å; c=9,659(5) Å; 90,255(8)°
* Lys van minerale
Portaal Geologie

Bakeriet is die algemene naam wat gegee word aan gehidreerde kalsiumboorsilikaathidroksied, 'n borosilikaatmineraal met chemiese formule Ca4B4(BO4)(SiO4)3(OH)3·(H2O) wat voorkom in vulkaniese gesteentes in die Baker-area in Kalifornië.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Dit is die eerste keer in 1903 beskryf waar dit voorkom in die Corkscrew Canyonmyn van die Black Mountains, Death Valley Nasionale Park, Kalifornië, VSA.[1] Dit is vernoem na Richard C. Baker, 'n direkteur van die Pacific Coast Borax Company.[2][3]

Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]

Bakeriet (Ca4B5Si3O15(OH)5) se struktuur is nouverwant aan datoliet s'n (Ca4B4Si4O16(OH)8), maar daar is geen minerale gevind wat op 'n oplossingsreeks wys nie.

Bakeriet besit 'n gelaagde struktuur. Daar is kalsiumlae wat afwissel met lae wat 'n netwerk van twee tipes tetraëders bevat. Die kalsiumatome het 'n koördinasie wat as 'n vervormde tetragonale antiprisma beskryf kan word. Die hidroksielgroepe wys na die kalsiumatome. Die eerste tipe tetraëder is T₁ = Si¾B¼O(OH)¼; die ander een T₂ = BO3(OH). Die tetraëders is aan hoekpunte met mekaar verbind en vorm 'n 2D-netwerk.

DTA-eksperimente het uitgewys dat die mineraal sy hidroksielgroepe stapsgewys by 652 °C en 703 °C verloor, pleks van in een stap by 733 °C soos met datoliet.[4]

Verwysings[wysig | wysig bron]