Gaan na inhoud

Basilica minor

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Adamspoort van die Bambergse Domkerk in Beiere, Duitsland. Die pouslike wapen oor die portaal verwys na sy status as Basilica minor

Basilica minor (Latyn, letterlik "klein basiliek") is 'n besondere eretitel wat deur die pous aan 'n beduidende kerkgebou verleen word, ongeag sy boustyl. Met die toekenning van dié eretitel word die bande tussen 'n kerk en die biskop van Rome versterk, terwyl die gebou ook vir sy omgewing beduidender word.

Die geboue en vlae van 'n Basilica maior dra soms die gekruiste sleutels wat ook op die pouslike wapen uitgebeeld word. Die padiglione (Latyn: umbraculum, Italiaans ook ombrellino), 'n geel-rooi gestreepte keëlvormige syskerm, wat oorspronklik as 'n sonbeskerming tydens prosessies gebruik is, en die tintinabulum, 'n liturgiese klokkie, is deesdae geen verpligte kentekens meer nie.

Tans dra 1 477 kerkgeboue wêreldwyd die eretitel basilica (basiliek), waarvan 528 in Italië. Veral bedevaartskerke word met dié titel vereer. 'n Basilica minor kan maklik aan die pouslike wapen (van die huidige pous of dié wat die titel oorspronklik verleen het) herken word wat oor die portaal of enige ander opvallende plek aangebring is. 'n Hoër rang as dié van Basilica minor is die titel Basilica maior, wat egter tot op datum slegs aan sewe Rooms-Katolieke kerkgeboue toegeken is.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  • Hierdie artikel, of gedeeltes daarvan, is uit die volgende Wikipedia-artikel vertaal: Basilica minor

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]