Bhagavad Gita

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Fragment van die geskrif, hoofstuk 11:32 (enkele eeue voor Christus)
Bhagavad Gita (19de-eeuse manuskrip)

Die Bhagavad Gita (letterlik "Lied van de Heer") is een van die belangrikste heilige boeke van die Hindoegeloof.[1] Dit is duisende jare gelede geskryf en bevat leerstellings wat blykbaar van die god Krishna afkomstig is. Baie Hindoes glo dat Krishna 'n inkarnasie van die opperwese Wisjnoe in menslike vorm was.

In die boek is Krishna in gesprek met Arjuna, 'n boogskutter, voordat die Kuruksjetra-oorlog begin. Krishna vertel Arjuna dat hy sy plig (dharma genoem) moet nakom en gaan veg. Arjuna aarsel, want hy sal teen sy vriende moet baklei, maar op die einde luister hy tog na Krishna. Hiervoor sal hy nie vir sy sondes vir ewig na die onderwêreld gelei word nie, maar sal hy gereïnkarneer word.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]