Callie Opperman

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Dr. Callie Opperman en sy vrou, Rina, neem op 14 Oktober 2017 afskeid van die Gereformeerde kerk Windhoek-Suid, toe hy sy emeritaat aanvaar.

Dr. Wilhelm Carl (Callie) Opperman (10 Oktober 1952, Mariental, Suidwes-Afrika) was tot hy sy emeritaat op 15 Oktober 2017 aanvaar het, predikant in vier Gereformeerde kerke of kombinasies, waarvan drie in sy geboorteland, Namibië, en een in Suid-Afrika se Noordwes-provinsie.

Herkoms en opleiding[wysig | wysig bron]

Opperman is van Duitse herkoms aan moederskant (hy is genoem na sy Duitse oupa, prof. Wilhelm Friedrich Carl Arndt, wat aan die Universiteit van die Vrystaat verbonde was), en aan vaderskant is hy ’n derde geslag afstammeling van die Dorslandtrekkers. Sy oupa aan vaderskant was Jan Adriaan Opperman en sy pa Daniël Petrus Jacobus Opperman. Sy pa verhuis in 1928 tydens die groot repatriasie uit Angola na Suidwes-Afrika en vestig hom in die distrik Gobabis.

Opperman het in 1970 aan die Hoërskool Wennie du Plessis op Gobabis gematrikuleer, waarna hy aan die PU vir CHO studeer het. In 1973 het hy sy B.A.-graad, in 1974 ‘n B.A. (Hons.) in Grieks, en in 1978 sy B.Th. behaal. Hy het egter tydens sy bediening verder studeer en in 1985 hy ’n Th.M. in Nuwe Testament en in 1995 sy Th.D., ook in Nuwe Testament, behaal

Hy het sy eggenote ontmoet terwyl hy aan die PUK studeer het, en in 1975 tree hy in Potchefstroom in die huwelik met Margaretha Catharina (Rina) Putter. Uit hul huwelik is drie kinders gebore, twee seuns en ’n dogter. Albei hul seuns het ten tyde van dr. Opperman se aftrede in Windhoek gewoon, terwyl hul dogter getroud is met ds. Dirk Kotzee, toe predikant van die GK Pretoria-Alkantrant, hoewel hy voorheen GK Sanveld en GK Gobabis bedien het.

Keetmanshoop/Karasburg[wysig | wysig bron]

Dr. Callie en mev. Rina Opperman by hul kinders en kleinkinders, 2017.

In 1979 as proponent is hy beroep na die kombinasie Keetmanshoop/Karasburg in die suide van Namibië, wat ’n reusegebied beslaan het en ook verspreidwonendes op Lüderitz, Oranjemund en in Namakwaland (Springbok, Okiep, Nababeep, Kleinzee, Port Nolloth, Alexanderbaai en mynplekkies suid van die Oranjerivier ingesluit het. Vanweë die groot afstande en lidmate wat wyd verspreid oor die gebied gewoon het, het hy sy privaat vlieënierslisensie gekry om hierdie ver punte te bedien. As kapelaan het hy ook die Suidwes-Afrikaanse Gebiedsmag bedien.

Grootfontein[wysig | wysig bron]

In 1983 het dr. Opperman ’n beroep aanvaar na GK Grootfontein in die noorde van Namibië. Die gemeentegrense was weereens baie wyd en het ’n groot boeregemeenskap ingesluit, asook die dorp Rundu in die verre noorde van die gebied, plus die onderskeie weermagbasisse in die Kavango. Sy bediening in Grootfontein is gekenmerk deur die aanslag teen die owerheid van die tyd, en daar was ’n groot bewustheid van onveiligheid op plase. Daar was ook groot weermagbasisse op Grootfontein en Rundu en heelwat van die dienspligkapelane het onder sy leiding diens gedoen in die gebied van GK Grootfontein. Dr. Callie was ook tydens sy dienstyd hier betrokke by sendingwerk onder Boesmans op plase van die Maroelaboom-omgewing.

Rustenburg-Wes[wysig | wysig bron]

Sy volgende gemeente was GK Rustenburg-Wes, waar hy van 1986 tot 1989 gedien het. Dit is sy eerste groot stedelike gemeente, met sy eie aanpassings maar ook met vele vreugdes. Hy was hier medeleraar saam met dr. Theuns de Klerk, ’n medeboorling van Namibië.

Windhoek-Suid[wysig | wysig bron]

In 1989 het hy ’n beroep opgevolg as eerste leraar van die nuut afgestigte gemeente in Windhoek, die Gereformeerde kerk Windhoek-Suid. Dit was net voor die onafhanklikheid van Namibië met heelwat spanning van die verkiesing, met Untag-vredesmagte oral teenwoordig. Hy is op 2 April 1989 in Windhoek-Suid bevestig.

Dr. Opperman se kenmerklike geesdrif om nuut te doen en te waag het hier tot uiting gekom: Eers is die eredienste in verskeie sale in die buurte van Windhoek-Suid en Windhoek-Wes gehou, en die uiteindelike oprigting van die Deo Gloria-sentrum waarin die kerkdienste nou plaasvind, het onder sy leierskap plaasgevind. Amper 30 jaar se bediening in hierdie gemeente het besonderse bande met gesinne meegebring, en hy het ook nou betrokke geraak by die Namibiese Evangeliese Seminarium.

Breër betrokkenheid[wysig | wysig bron]

Gedurende sy bediening was hy betrokke by die GKSA as onder meer deputate vir onderwys, deputate vir ekumeniese sake (Angola), en 23 jaar lank as kurator van die GKSA se Teologiese Skool. Maar hy was ook betrokke op ander terreine van die samelewing, onder andere by die stigting van die Christelike Afrikaanse Privaat Skole in Namibië (die Windhoek Afrikaanse Privaatskool se eerste tuiste was byvoorveeld die Deo Gloria-sentrum), die organiseer van gedenkfeeste vir Dorslandtrekker-afstammelinge, lid van die Netwerk vir Afrikanerbelange, en het hy as direksielid van die Federasie van Afrikaanse Kultuurvereniginge (FAK) gedien.

Hy is lief vir die natuur, kampeer, fotografie en veral voetslaan, oftewel “rugsakstap”, en het al die staproetes van die Visrivier, Naukluft, Waterberg, Sederberg, en die Otterwandelpad gestap. Boonop ruim hy tyd in om bonsai te kweek.

Aftrede[wysig | wysig bron]

Van die 38 jaar en ses maande wat hy in die bediening was, was dr. Opperman net die twee jaar in Rustenburg-Wes nie verbonde aan bediening in sy geboorteland nie, en beskou hy dit as voorreg om soveel jare te kon bedien tussen sy eie mense in sy geboorteland. Hy emeriteer op Sondag 15 Oktober 2017 en vestig hom op Swakopmund aan die Namibiese kus, waar hy in sy eie woorde “daarna uitsien om nog die Here in sy koninkryk te dien”.