Felix Steiner

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Felix Martin Julius Steiner (23 Mei 1896 - 12 Mei 1966) was 'n Duitse SS-bevelvoerder gedurende die Nazi-era. Gedurende die Tweede Wêreldoorlog het hy in die Waffen-SS, die strydvertakking van die SS, gedien en op verskeie SS-afdelings en korps bevel gegee. Hy is bekroon met die Knight's Cross of the Iron Cross met eikeblare en swaarde. Saam met Paul Hausser het hy 'n belangrike bydrae gelewer tot die ontwikkeling en transformasie van die Waffen-SS tot 'n gevegsmag wat bestaan uit vrywilligers en dienspligtiges uit beide besette en onbesette lande.

Steiner is deur Heinrich Himmler gekies om toesig te hou oor die skepping van die SS-afdeling Wiking en daarna die bevel van die SS-afdeling. In 1943 word hy bevorder tot bevel van die III SS Panzer Corps. Op 28 Januarie 1945 word Steiner onder bevel van die 11de SS Panzer-weermag geplaas, wat deel vorm van 'n nuwe weermaggroep Vistula, 'n ad-hoc-formasie om Berlyn te verdedig teen die Sowjet-leërs wat van die Vistula-rivier af weggevoer het.

Op 21 April, tydens die Slag van Berlyn, is Steiner onder leiding van Army Detachment Steiner geplaas, terwyl Adolf Hitler opdrag gegee het dat Steiner die 1ste Belo-Russiese Front moes omvou deur 'n snuifbeweging wat vanuit die noorde van die stad gevorder het. Aangesien sy eenheid egter tien teen een oortref is, het Steiner dit duidelik gemaak dat hy nie die kapasiteit vir 'n teenaanval op 22 April tydens die daaglikse situasie-konferensie in die Führerbunker gehad het nie.

Na die kapitulasie van Duitsland is Steiner gevange geneem en vir oorlogsmisdade ondersoek. Steiner was in die Neurenberg-verhore tereggestel, maar is van die hand gewys en is in 1948 vrygelaat. Steiner was saam met ander voormalige hooggeplaaste Waffen-SS-personeellede 'n stigterslid van HIAG, 'n lobbygroep van negatiwistiese apologete wat in 1951 tot stand gekom het vir die wettige, ekonomiese en historiese rehabilitasie van die Waffen-SS. Hy is in 1966 oorlede.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]