Gregorius van Tours

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Sint Gregorius van Tours, 19de eeuse standbeeld deur Jean Marcellin, in die Louvre

Sint Gregorius van Tours (30 November, c. 538 – 17 November 594) was 'n Gallo-Romeinse geskiedkundige en Biskop van Tours, wat hom 'n leidende prelaat van Gallië gemaak het. Hy is gebore as Georgius Florentius, maar het later die naam Gregorius aangeneem ter ere van sy oorgrootjie aan moederskant.[1] Hy het geskryf in 'n vorm van laat-vulgêrlatyn; nietemin is al aangevoer dat dit 'n doelbewuste taktiek was om te verseker dat sy werke 'n wye gehoor sou bereik.[2] Hy is die vernaamste eietydse bron van Merovinge-geskiedenis. Sy mees vername werk was sy Decem Libri Historiarum of Tien Boeke van Geskiedenisse, beter bekend as die Historia Francorum ("Geskiedenis van die Franke"), 'n titel wat dit van latere kroniekskrywers ontvang het, maar hy is ook bekend vir sy geloofbare verslae van die wonderwerke van heiliges, veral vier boeke van die wonderwerke van Martin van Tours. Sint Martin se tombe was 'n belangrike besoekplek in die 6de eeu, en Gregorius se geskrifte het in die praktyk meegewerk om hierdie hoogsgeorganiseerde verering te promoveer.

Notas[wysig | wysig bron]

  1. Jones, Terry. "Gregory of Tours". Patron Saints Index (in Hindi (Latin)). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Mei 2013. Besoek op 16 Januarie 2007.
  2. Mitchell en Wood (2002)

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]