Harrier Jump Jet
Harrier "Jump Jet" | |
---|---|
'n Harrier GR7A van 800 Vlootlugeskader, Britse Vloot | |
Tipe | Vloot V/STOL aanvalsvegter |
Vervaardiger | Hawker Siddeley British Aerospace / McDonnell Douglas Boeing / BAE Systems |
Nooiensvlug | 28 Desember 1967 |
Vrygestel | 1969 |
Status | in diens |
Hoofgebruikers | Amerikaanse Marinierskorps Britse Lugmag(onttrek) Britse Vloot(onttrek) Indiese Vloot(onttrek) |
Vervaardig | 1967–2003 |
Ontwikkel van | Hawker P.1127 |
Weergawes | Hawker Siddeley Harrier |
Die Harrier, informeel na verwys as die Harrier Jump Jet, is 'n familie van straleraangedrewe aanvalsvliegtuie wat in staat is tot vertikale/kort opstyg en landingsoperasies (V/STOL). Die Harrier is oorspronklik ontwikkel deur die Britse vervaardiger Hawker Siddeley in die 1960's, en het na vore getree as die enigste werklik suksesvolle V/STOL-ontwerp. Dit ten spyte van die feit dat dit 'n subsoniese vliegtuig is, in teenstelling met meeste van sy mededingers. Dit is ontwerp om van geïmproviseerde basisse te bedryf, soos parkeerareas en oopgekapte woude, sonder groot en kwesbare lugbasisse. Later is die ontwerp aangepas vir hul gebruik vanaf vliegdekskepe.
Daar is twee geslagte en vier hoofvariante van die Harrierfamilie, wat ontwikkel is deur vervaardigers in beide die Verenigde Koninkryk en die VSA
Die Hawker Siddeley Harrier is die eerste generasie-weergawe en is ook bekend as die AV-8A Harrier. Die Sea Harrier is 'n vlootaanvals-/lugverdedigingsvegter. Die AV-8B en BAE Harrier II is die onderskeie Amerikaanse en Britse weergawes van die tweede generasie Harriervliegtuig.
Operasie
[wysig | wysig bron]Die Harrier Jump Jet is in staat om vertikaal op te styg, maar kan dit slegs vermag indien minder as die maksimummassa gelaai is. In die meeste gevalle word 'n kort opstyg uitgevoer met behulp van aërodinamiese lig om vorentoe spoed te bereik. Dit is ook meer brandstofekonomies as 'n vertikale opstyg. Op vliegdekskepe word 'n ski-spring oprit ingespan aan die boeg van die skip ten einde die vliegtuig in die lug in te help.
Landings word heeltemal anders uitgevoer. Hoewel 'n konvensionele landing moontlik is, is die spoedreeks waarbinne dit gedoen kan word smal, as gevolg van 'n relatief kwesbare onderstel. Operasioneel, word 'n naby-vertikale landing met effense vorentoe-spoed verkies.
Vervanging
[wysig | wysig bron]In 2010 is aangekondig dat die Britse Lugmag en Vloot hulle oorblywende Harriers teen 2011 uit diens sal onttrek.
In 2016 het die Indiese Vloot hul laaste 11 Sea Harriers onttrek, wat vanaf die Viraat (voorheen die HMS Hermes) geopereer het, ten gunste van die MiG-29K.[1]
Galery
[wysig | wysig bron]-
Die Hawker P. 1127, voorganger van die Harrier
-
'n RAF Harrier GR3 op uitstalling by Bletchley Park, Engeland
-
Royal Navy Sea Harrier FA2s van 801 Vlootlugeskader op die dek van die HMS Illustrious in die Persiese Golf
-
Die Amerikaanse Marinierskorps se AV-8B Harrier
-
'n AV-8B Harrier land aan boord Principe de Asturias
-
RAF Harrier GR9 arriveer by RIAT 2008
-
'n Spaanse Vloot AV-8S Matador vliegtuig
-
Verenigde State Marinierskorps AV-8A's van die VMA-231 in 1980
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Raghuvanshi, Vivek (21 Maart 2016). "Indian Navy Retires Sea Harriers". Defense News. Besoek op 21 Mei 2017.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |