Gaan na inhoud

Harrier Jump Jet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Harrier "Jump Jet"
'n Harrier GR7A van 800 Vlootlugeskader, Britse Vloot
Tipe Vloot V/STOL aanvalsvegter
Vervaardiger Hawker Siddeley
British Aerospace /
McDonnell Douglas
Boeing / BAE Systems
Nooiensvlug 28 Desember 1967
Vrygestel 1969
Status in diens
Hoofgebruikers Amerikaanse Marinierskorps
Britse Lugmag(onttrek)
Britse Vloot(onttrek)
Indiese Vloot(onttrek)
Vervaardig 1967–2003
Ontwikkel van Hawker P.1127
Weergawes Hawker Siddeley Harrier

Die Harrier, informeel na verwys as die Harrier Jump Jet, is 'n familie van straleraangedrewe aanvalsvliegtuie wat in staat is tot vertikale/kort opstyg en landingsoperasies (V/STOL). Die Harrier is oorspronklik ontwikkel deur die Britse vervaardiger Hawker Siddeley in die 1960's, en het na vore getree as die enigste werklik suksesvolle V/STOL-ontwerp. Dit ten spyte van die feit dat dit 'n subsoniese vliegtuig is, in teenstelling met meeste van sy mededingers. Dit is ontwerp om van geïmproviseerde basisse te bedryf, soos parkeerareas en oopgekapte woude, sonder groot en kwesbare lugbasisse. Later is die ontwerp aangepas vir hul gebruik vanaf vliegdekskepe.

Daar is twee geslagte en vier hoofvariante van die Harrierfamilie, wat ontwikkel is deur vervaardigers in beide die Verenigde Koninkryk en die VSA 

Die Hawker Siddeley Harrier is die eerste generasie-weergawe en is ook bekend as die AV-8A Harrier. Die Sea Harrier is 'n vlootaanvals-/lugverdedigingsvegter. Die AV-8B en BAE Harrier II is die onderskeie Amerikaanse en Britse weergawes van die tweede generasie Harriervliegtuig.

Operasie

[wysig | wysig bron]

Die Harrier Jump Jet is in staat om vertikaal op te styg, maar kan dit slegs vermag indien minder as die maksimummassa gelaai is. In die meeste gevalle word 'n kort opstyg uitgevoer met behulp van aërodinamiese lig om vorentoe spoed te bereik. Dit is ook meer brandstofekonomies as 'n vertikale opstyg. Op vliegdekskepe word 'n ski-spring oprit ingespan aan die boeg van die skip ten einde die vliegtuig in die lug in te help.

Landings word heeltemal anders uitgevoer. Hoewel 'n konvensionele landing moontlik is, is die spoedreeks waarbinne dit gedoen kan word smal, as gevolg van 'n relatief kwesbare onderstel. Operasioneel, word 'n naby-vertikale landing met effense vorentoe-spoed verkies.

Vervanging

[wysig | wysig bron]

In 2010 is aangekondig dat die Britse Lugmag en Vloot hulle oorblywende Harriers teen 2011 uit diens sal onttrek.

In 2016 het die Indiese Vloot hul laaste 11 Sea Harriers onttrek, wat vanaf die Viraat (voorheen die HMS Hermes) geopereer het, ten gunste van die MiG-29K.[1]

Galery

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Raghuvanshi, Vivek (21 Maart 2016). "Indian Navy Retires Sea Harriers". Defense News. Besoek op 21 Mei 2017.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.