Keiser van Japan

Die Keiser (天皇, tennō^?, letterlik "hemelse vors",^[1]) van Japan is die land se monarg. Hy is die hoof van die Japannese Keiserlike Familie. Volgens Japan se huidige grondwet is die Keiser die "simbool van die staat en die eenheid van die volk," en dien as seremoniële hoof in die grondwetlike monargie.

Die huidige keiser is Sy Keiserlike Majesteit die Keiser Naruhito, wat die Krisantetroon bestyg het toe sy vader Keiser Akihito in 2019 abdikeer het. Hy is die 126ste keiser volgens Japan se tradisionele opvolgingsorde.^[2]

Die rol van die keiser van Japan het histories gewissel van dié van 'n opperrang geestelike met grootliks simboliese magte en dié van 'n werklike keiserlike heerser. 'n Onderliggende keiserlike kultus (die idee van Arahitogami) beskou die keiser as van goddelike afstamming. Tot 1945 was die Japannese monarge altyd amptelik militêre aanvoerders. Anders as in die geval van westerse monarge, het hulle die funksie nie in praktyk uitgevoer nie. Japannese keisers is byna altyd tot 'n mindere of meerdere mate deur ander politieke magte beheer.

Sedert die middel van die 19de eeu het die Keiserlike Paleis as "Kyūjō" (宮城) bekendgestaan. Later is dit hernoem na Kōkyo (皇居), en was geleë op die voormalige terrein van die Edo-kasteel in die hartjie van Tokio. Vroeëre keisers het vir byna elf eeue in Kioto gewoon.

Keisers van Japan

Vervolgens die vyf keisers van Japan se moderne tydperk sedert 1867.

No.	Persoonlike naam	Bewind	Posthume naam	Notas
122	Mutsuhito	1867–1912	Keiser Meiji	Eerste Keiser van die Japannese Keiserryk
123	Yoshihito	1912–1926	Keiser Taishō	Kroonprins Hirohito het 1921–1926 as Sesshō (Prinsregent) gedien
124	Hirohito	1926–1989	Keiser Shōwa	Dien 1921–1926 as Sesshō (Prinsregent). Laaste Keiser van die Japannese Keiserryk
125	Akihito	1989–2019	Keiser Heisei	Abdikeer op 30 April 2019. Word in Japannees Jōkō ("die groot Keiser") genoem, en "keiser emeritus Akihito" in Afrikaans.
126	Naruhito	2019–hede	Keiser Reiwa	Ingehuldig op 1 Mei 2019. Word Kinjō Tennō ("die regerende Keiser") of Tennō Heika ("Sy Majesteit die Keiser") in Japannees genoem, en "Keiser Naruhito" in Afrikaans.^[3]

Verwysings

↑ Die etimologie is onbekend en menings daaroor verskil, 1. apotheosize Polaris (antieke Chinese mities, sien ja:天皇大帝), 2. Keiser Gaozong van Tang se appenllation 3. variasies van "天王 (letterlik hemelse koning)" (sien 天皇)
↑ (en) Nussbaum, Louis-Frédéric (2002). Traditional order of Tennō. pp. 962–963. {{cite book}}: |work= ignored (hulp)
↑ "Japan's emperor thanks country, prays for peace before abdication". Nikkei Asian Review (in Engels). 30 April 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2020. Besoek op 27 April 2020.

Verdere leesstof

(en) Asakawa, Kan'ichi (1903). The Early Institutional Life of Japan. Tokyo: Shueisha. OCLC 4427686; see online, multi-formatted, full-text book at openlibrary.org
(en) Screech, Timon (2006). Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan, 1779–1822. London: RoutledgeCurzon. ISBN 0-7007-1720-X; ISBN 978-0-7007-1720-0.

Eksterne skakels

(en) (ja) Amptelike webwerf van die Keiserlike Huis van Japan
(en) "Tennō". Encyclopædia Britannica. Besoek op 27 April 2020.

[1] Die etimologie is onbekend en menings daaroor verskil, 1. apotheosize Polaris (antieke Chinese mities, sien ja:天皇大帝), 2. Keiser Gaozong van Tang se appenllation 3. variasies van "天王 (letterlik hemelse koning)" (sien 天皇)

[2] (en) Nussbaum, Louis-Frédéric (2002). Traditional order of Tennō. pp. 962–963. {{cite book}}: |work= ignored (hulp)

[3] "Japan's emperor thanks country, prays for peace before abdication". Nikkei Asian Review (in Engels). 30 April 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2020. Besoek op 27 April 2020.

[1]

[2]

[3]