John Wilkes Booth

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
John Wilkes Booth
John Wilkes Booth, ca. 1865
Gebore(1838-05-10)10 Mei 1838
Bel Air, Maryland
Sterf26 April 1865 (op 26)
Port Royal, Virginië
NasionaliteitVlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State
BeroepAkteur
Bekend virsluipmoord op Abraham Lincoln
Handtekening

John Wilkes Booth (1838–1865) was 'n Amerikaanse akteur en die man wat pres. Abraham Lincoln doodgeskiet het.[1] Hy was ontstoke omdat Lincoln stemreg aan voormalige slawe wou gee.

Lewensloop[wysig | wysig bron]

Die moord op Abraham Lincoln. Van links na regs: Henry Rathbone, Clara Harris, Mary Todd Lincoln, Abraham Lincoln en John Wilkes Booth. Hoewel dit op die prent lyk asof Rathbone die moord probeer keer het, het hy eers na die tyd op die skoot gereageer.

Booth is op 10 Mei 1838 in Bel Air, Harford County in Maryland gebore. Hy was die negende van die tien kinders van die Engelse akteur Junius Brutus Booth, wat in 1821 na die Verenigde State geëmigreer het. Hy maak sy toneeldebuut op 17-jarige ouderdom ten tyde van die Amerikaanse Burgeroorlog (1861–1865). Booth was 'n gevierde akteur en is deur resensente vir sy talent geloof. As gevolg van sy voorkoms het hy talle vroulike bewonderaars gehad.[2]

Tydens die Burgeroorlog het hy die Gekonfedereerde State van Amerika ondersteun. Hy was 'n voorstander van slawerny en het pres. Lincoln se stryd teen die Konfederasie veroordeel.[3] As gevolg hiervan raak hy by 'n sameswering om die president te ontvoer betrokke. Toe dit misluk en die Konfederasie begin verloor, besluit Booth om die president om die lewe te bring. Twee van sy handlangers sou terselfdertyd die minister van buitelandse sake, William H. Seward, en adjunkpresident Andrew Johnson vermoor.

Op die Goeie Vrydag van 14 April 1865, vyf dae nadat die gekonfedereerde generaal Robert E. Lee homself oorgegee het, het president Lincoln 'n opvoering in Ford's Theatre in Washington D.C. bygewoon. Tydens die verrigtinge skiet Booth vir Lincoln met 'n pistool ('n .44 kaliber-Derringer) agter die kop. Ná 'n worsteling wond hy Lincoln se metgesel, Henry Rathbone, en spring vanuit die presidensiële galery na benede, waar hy volgens oorlewering "Sic semper tyrannis" ("So vergaan die tiranne altyd") uitskree. Dit is dieselfde woorde wat Brutus tydens die moord op Julius Caesar gebruik het. Lincoln is die volgende oggend oorlede.

Die moord op Lincoln was die enigste geslaagde moordaanslag tussen die drie samesweerders. William Seward is swaar gewond, en die aanslag op Johnson het nooit plaasgevind nie.

Booth is deur soldate van die Verenigde State van Amerika gejag. Hy is ondanks 'n gebreekte been eers twaalf dae later op 'n plaas in Virginië opgespoor, waar hy in 'n tabakskuur geskuil het. Hy het geweier om oor te gee waarna die skuur aan die brand gesteek is. Sersant Boston Corbett van die kavallerie was bang dat Booth vanuit die brandende skuur op die soldate kon vuur en het Booth deur 'n skrefie geskiet. Die dodelik gewonde Booth is daarna uit die skuur gehaal en sterf enkele ure later. Die mense wat hom gehelp vlug het is ter dood veroordeel en gehang.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
  2. Clarke, Asia Booth (1996). Terry Alford (red.). John Wilkes Booth: A Sister's Memoir. Jackson, Miss.: University Press of Mississippi. p. ix. ISBN 0-87805-883-4.
  3. "The murderer of Mr. Lincoln" (PDF). The New York Times. 21 April 1865.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]