Lærdal-tonnel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Lærdal-tonnel
padtonnel
LandNoorweëWysig
Geleë in administratiewe eenheidLærdal Municipality, Aurland MunicipalityWysig
Geografiese ligging60°58′19″N 7°22′6″EWysig
Belangrike gebeurteniskonstruksieprosesWysig
Openingsdatum27 November 2000Wysig
KruisFilefjellWysig
DraEuropese roete E16Wysig
Amptelik geopen deurHarald V van NoorweëWysig
OperateurNoorse Openbare Paaie AdministrasieWysig
Map

Die Lærdal-tonnel (Noors: Lærdalstunnelen) is 'n 24,51 kilometer (15 myl) lang pad tonnel, wat Lærdal en Aurland verbind in Sogn og Fjordane, Noorweë en is geleë ongeveer 175-200 km noord-oos van Bergen. Dit is die langste pad tonnel ter wêreld, langer as die Switserse Gotthard-padtonnel. Die tonnel dra twee bane van die Europese Roete E16 en verteenwoordig die finale skakel op die nuwe hoof snelweg wat Oslo en Bergen verbind sonder pont-verbindings en moeilike berg kruisings gedurende die winter.

In 1975, het die Parlement van Noorweë besluit dat die hoofpad tussen Oslo en Bergen sou loop via Filefjell. In 1992, het die Parlement die besluit bevestig, en het die verdere besluit geneem dat die pad moet deur middel van 'n tonnel loop tussen Lærdal en Aurland, en het wetgewing geslaag om die tonnel te bou. Konstruksie het in 1995 begin en die tonnel was in 2000 geopen. Dit het 1.082 miljard noorse krone ($113.1 M USD) gekos.[1][2]

Ontwerp[wysig | wysig bron]

'n Totaal van 2 500 000 kubieke meter klip is verwyder van die tonnel tydens die konstruksie vanaf 1995 tot 2000. Die tonnel begin net oos van Aurlandsvangen in Aurland. Dit gaan deur 'n bergreeks en eindig 5,5 kilometer (3,4 myl) suid van Lærdalsøyri in Lærdal. Die ontwerp van die tonnel neem in ag die verstandelike spanning op bestuurders. As gevolg daarvan is die tonnel in vier afdelings verdeel, geskei deur drie groot berg grotte met 6 kilometer (3,7 myl) tussenposes. Terwyl die belangrikste tonnel wit ligte het, het die grotte blou beligting met geel ligte op die rand om 'n indruk van die sonsopkoms te gee. Die grotte is bedoel om  roetine op te breek, wat 'n verfrissende uitsig bied en bestuurders toelaat om 'n kort rus te neem. Die grotte word ook gebruik as omdraai punte, en vir pouse-areas om kloustrofobie op te hef tydens 'n 20-minute rit deur die tonnel. Om te keer dat bestuurders onoplettend word of aan die slaap raak, het elke baan 'n harde rommelstrook op die middelpunt.

Veiligheid[wysig | wysig bron]

Die tonnel het nie nooduitgange nie. In die geval van ongelukke en/of vuur wat ontstaan, is daar baie veiligheidsmaatreëls gemaak. Daar is noodgeval-telefone gemerk "SOS" elke 250 meter (820 vt) waarmee die polisie, brandweer-departemente, en hospitale gekontak kan word. Brandblussers is elke 125 meter (410 vt) geplaas. Wanneer 'n noodgeval-telefoon in die tonnel gebruik of 'n brandblusser opgetel word, word stopligte en elektroniese tekens geaktiveer wat snu og køyr ut (Afrikaans: draai en uitgang) vertoon deur die tonnel en 2 ander elektroniese tekens op beide kante van die ingang wat tunnelen stengt (Afrikaans: Tonnel gesluit) vertoon. Daar is 15 omdraai gebiede wat gebou is vir busse en semi-sleepwaens. Benewens die drie groot holtes is noodnisse elke 500 meter (1 600 vt) gebou. Daar is foto inspeksies en tellings van alle voertuie wat die tonnel binnegaan en verlaat by sekuriteitsentrums in Lærdal en Bergen. Daar is ook spesiale bedrading in die tonnel vir die gebruik van radios en verskaffing van GSM.[3] Spoed kameras is geïnstalleer as gevolg van ernstige spoed oortredings (daar is baie min paaie in die streek wat bykans reguit is).

Lug kwaliteit[wysig | wysig bron]

Hoë lug kwaliteit in die tonnel word bereik op twee maniere: ventilasie en suiwering. Groot waaiers trek die lug in van beide ingange, en besoedelde lug word uitgelaat deur die ventilasie tonnel na Tynjadalen. Die Lærdal-tonnel is die eerste tonnel in die wêreld met lug behandeling toerusting, geleë in 'n 100 meter (330 vt) wye grot 9,5 kilometer (5,9 myl) noordwes van Aurlandsvangen. Die toerusting verwyder beide stof en stikstofdioksied uit die tonnel se lug. Twee groot waaiers trek die lug deur die behandelingsaanleg, waar stof en roet verwyder word deur 'n elektrostatiese filter. Dan word die lug getrek deur 'n groot koolstof-filter wat die stikstofdioksied verwyder.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Beelde[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Norway opens world's longest road tunnel" (in Engels). CNN. November 2000. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Junie 2013. Besoek op 8 Januarie 2008.
  2. "Lærdal Tunnel" (in Engels). Engineering.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Februarie 2020. Besoek op 6 September 2010.
  3. Brekke, Arne. "The world's longest road tunnel: Lærdal - Aurland" (in Engels). Bergen Guide. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Februarie 2020. Besoek op 6 September 2010.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]