Licuáti-reservaat
Die Licuáti-reservaat (Portugees: Reserva florestal de Licuáti RFL) in Mosambiek se provinsie Maputo is in 1943 as bosreservaat gestig.
Ligging
[wysig | wysig bron]Die RFL is deel van die Maputaland-ekostreek. Die reservaat en sy omgewing is ongeveer 400 km² groot en 39% daarvan is Licuáti-ruigte wat van die Lucuáti-sandwoud onderskei word. Dit is 70 km suid van Maputo tussen die Tembe- en die Maputarivier en tussen die Porto Henrique-Bela Vista en Bela-Vista-Catuane paaie geleë. Dit is deel van die kusvlakte en die hoogte varieer van 0 tot 150 m. Daar is mere, moerasse en riviere in hierdie gebied.[1]
Oogmerke
[wysig | wysig bron]Dié reservaat se oogmerk was die hardehoutproduksie van peulmahonie Afzelia quanzensis. Daar is vir twintig jaar hout gekap en net kleiner boompies het oorgebly. Ten spyte van die klassifikasie as 'n beskermde gebied val die toegang tot die grootste deel van hierdie bos onder die tradisionele reëls. Die wetshandhawing is baie swak. Ná die vrede het die toegang tot die bos makliker geword en het nie-plaaslike houtskoolmakers die gebied binnegeval. Die houtskool wat hulle produseer word op die markte van Maputo en Matola verkoop wat ongeveer 1,2 miljoen ton per jaar daarvan verteer.[2]
Benutting
[wysig | wysig bron]Die woud het groot betekenis vir die plaaslike bevolking, die Ronga. Dit bevat 'n heilige plek wat die begraafplaas van die tradisionele leiers van die Ronga's is. Daar is baie taboes wat met hierdie plek verbind word en hierdie taboes het die bos lank beter beskerm as die klassifikasie as bosreservaat. Met die huidige indringers wat houtskool kom maak is die bos in gevaar en daar word na samewerking gesoek tussen die tradisionele leiers en die regering om die bos te beskerm.[3]
Flora
[wysig | wysig bron]Die flora is veral afrotropies en elemente van die Kaapse floraryk is seldsaam. Daar is party paleo-endemiese spesies, maar die meeste endemiese spesie is taamlik jonk. Daar is talle spesies ondergrondse bome soos Ancylobothrys petersiana, Diospyros galpinii, Eugenia capensis, Parinari capensis subsp. incohata en Salacia krausii.[1]
Die woud
[wysig | wysig bron]Die Licuáti-woud het 'n groot verskeidenheid en dit sluit kenmerkende sandwoud-spesies soos Pteleopsis myrtifolia, Cleistanthus schlechteri en Monodora junodii in wat ook in die Punda Milia-Pafuri-Wambiya-streek van die Krugerwildtuin aangetref word. Daar is ook Balanites maughamii en Newtonia hildebrandtii wat veral in die Zanzibar-Inhambane-streek voorkom wat van Mosambiek tot Oos-Afrika strek.[1]
Die ruigte
[wysig | wysig bron]In die Licuáti-ruigte kom plante voor wat endemies of byna-endemies is soos Strophanthus luteolis, Secamone delagoensis, Dovyalis longispina, Combretum mkuzense. Croton steenkampianus en Ochna barbosae.[1]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Licuáti forest reserve, Mozambique: flora, utilization and conservation Samira Aly Izidine 2003 proefskrif U. Pretoria.
- ↑ FAO.
- ↑ Threats To Ronga Custodianship Of A Sacred Grove In Southern Mozambique/links/556d7b3e08aeccd7773c0781.pdf Threats to Ronga custodiamship of a sacred grove in southern Mozambique Samira A. Izidine,Stefan J. Siebert.