Lockheed Martin F-22 Raptor
| F-22 Raptor | |
|---|---|
P-38 Lightning · P-80 Shooting Star · F-22 Raptor · F-35 Lightning II | |
 | |
| Tipe | Vegvliegtuig |
| Vervaardiger | Lockheed Martin Skunk Works Boeing |
| Nooiensvlug | 7 September 1997 |
| Vrygestel | 15 Desember 2005 |
| Status | In gebruik |
| Hoofgebruiker | Amerikaanse Lugmag |
| Aantal gebou | 195[1] |
| Programkoste | VS$66.7 miljard[2] |
| Eenheidskoste | VS$150 miljoen (2009)[3] |
| Ontwikkel van | Lockheed YF-22 |
| Weergawes | Lockheed Martin X-44 MANTA Lockheed Martin FB-22 |
Die Lockheed Martin F-22 Raptor is 'n enkelsitplek, tweeling-enjin, taktiese vegvliegtuig met 'n hoë verrassingselement ("stealth") ontwikkel vir die Amerikaanse Lugmag (USAF). Na aanleiding van die USAF se Gevorderde taktiese vegvliegtuigprogram, is die vliegtuig hoofsaaklik ontwerp as 'n lugsuperioriteitsvegter, maar het bykomende vermoëns insluitende grondaanval, elektroniese oorlogvoering, en seinintelligensierolle.[4] Lockheed Martin is die hoofkontrakteur en is verantwoordelik vir die meeste van die lugraam, wapenstelsels, en finale montering van die F-22, terwyl programvennoot Boeing die vlerke, agterromp, avionikaïntegrasie, en opleidingstelsels verskaf.
Die vliegtuig is amptelik in diens gestel in Desember 2005 as die F-22A. Ten spyte van uitgerekte ontwikkeling, sowel as operasionele kwessies, het die USAF die F-22 oorweeg as 'n belangrike komponent van sy taktiese lugslaankrag, en beweer dat die vliegtuig ongeëwenaard is deur enige bekende of geprojekteerde vegter.[5] Die Raptor se kombinasie van sy verrassingselement ("stealth"), aerodinamiese prestasie, en situasiebewustheid gee die vliegtuig ongekende lug-tot-lug vermoëns.[6] Hooflugmaarskalk Angus Houston, voormalige hoof van die Australiese Weermag, het in 2004 beweer dat "die F-22 die mees uitstaande vegvliegtuig ooit gebou sal wees."[7]
Die hoë koste van die vliegtuig, 'n gebrek aan duidelike lug-tot-lug missies weens vertragings in die Russiese en Chinese vegterprogramme, 'n verbod op uitvoere, en die ontwikkeling van die veelsydiger en goedkoper Lockheed Martin F-35 Lightning II het gelei tot die staking van F-22-produksie.[8] 'n Finale verkrygingsbehoefte van 187 operasionele produksievliegtuie is in 2009 verklaar en die laaste F-22 is in 2012 aan die Amerikaanse Lugmag gelewer.
Sien ook
[wysig | wysig bron]Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Parsons, Gary. "Final F-22 Delivered" Combat Aircraft Monthly, 3 Mei 2012. URL besoek op 10 April 2014.
- ↑ "Analysis of the FY 2012 Pentagon Spending Request." 15 Februarie 2011. URL besoek op 31 Augustus 2013.
- ↑ "FY 2011 Budget Estimates" (PDF). US: Air Force. 28 Februarie 2010. pp. 1–15. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 4 Maart 2012. Besoek op 12 Desember 2014..
- ↑ Reed, John. "Official: Fighters should be used for spying." Geargiveer 4 Junie 2012 op Wayback Machine Air Force Times, 20 Desember 2009. URL besoek op 9 Mei 2010.
- ↑ "F-22 Raptor fact sheet." U.S. Air Force, Maart 2009. URL besoek op 23 Julie 2009.
- ↑ "F-22 Capabilities" (in Koreaans). Lockheed Martin. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Januarie 2018. Besoek op 2 Julie 2014.
- ↑ Houston, A. "Strategic Insight 9 – Is the JSF good enough?" Australian Strategic Policy Institute, 18 Augustus 2004.
- ↑ Baron, Kevin (16 September 2009). "Gates outlines Air Force priorities and expectations". Stars and Stripes (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Februarie 2020. Besoek op 30 Oktober 2013.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Lockheed Martin F-22 Raptor.
Notas
[wysig | wysig bron]| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
