Gaan na inhoud

Lockheed Martin F-35 Lightning II

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
F-35 Lightning II
'n F-35A van die Amerikaanse Lugmag
Tipe Multirol-aanvalsvliegtuig
Vervaardiger Lockheed Martin (Skunk Works) en ander vennote
Ontwerp deur Lockheed Martin
Nooiensvlug 15 Desember 2006
Status In produksie
Hoofgebruikers Amerikaanse Lugmag
Amerikaanse Marinierskorps
Amerikaanse Vloot
Vervaardig 2006–tans
Aantal gebou 1110 teen 1 Januarie 2025[1][2]
Programkoste VS$1196,4 miljard (geprojekteer oor 55 jaar)[3]
Eenheidskoste F-35A: VS$77,9 miljoen[4]
F-35B: VS$101,3 miljoen[4]
F-35C: VS$94,4 miljoen[4]
Ontwikkel van Lockheed Martin X-35

Die Lockheed Martin F-35 Lightning II is 'n familie van enkelsitplek, enkelmotorige, multirol-alleweer sluipvegvliegtuie. Die vyfde generasie vegvliegtuig is ontwerp om grondaanval-, verkennings-, en lugverdedigingsmissies uit te voer. Die F-35 het drie hoofmodelle: die F-35A konvensionele opstyg en landing (CTOL) variant, die F-35B kortopstyg en vertikale-landing (STOVL) variant, en die F-35C vliegdekskip-gebaseerde (CATOBAR) variant.

Die F-35 is afstammelinge van die X-35, wat die wenontwerp was van die "Joint Strike Fighter" (JSF)-program. Dit is ontwerp en word gebou deur 'n lugvaartnywerheidspan gelei deur Lockheed Martin. Ander groot F-35 vennote in die industrie sluit in Northrop Grumman, Pratt & Whitney en BAE Systems. Die F-35 het sy nooiensvlug op 15 Desember 2006 gevlieg. Die Verenigde State van Amerika beplan om 2456 vliegtuie tot 2044 aan te koop. Die F-35 variante is bedoel om die grootste deel van sy bemande taktiese lugslaankrag vir die Amerikaanse Lugmag, Marinierskorps en Vloot te verskaf oor die komende dekades. Aflewerings van die F-35 vir die Amerikaanse militêre takke is geskeduleer om teen 2037 voltooi te wees. Daar word projekteer dat die F-35 se dienslewe tot 2070 sal strek.[5]

F-35 JSF "Joint Strike Fighter" ontwikkeling word hoofsaaklik befonds deur die Verenigde State met bykomende befondsing van sy vennote. Die vennootnasies is NAVO-lede of Amerikaanse bondgenote. Die Verenigde Koninkryk, Italië, Australië, Kanada, Noorweë, Denemarke, Nederland en voorheen Turkye is deel van die aktiewe ontwikkelingsprogram.[6][7] Verskeie ander lande het bestellings geplaas, of oorweeg bestellings, vir die F-35.

Tegniese besonderhede

[wysig | wysig bron]
Item Statistiek
Aantal motore 1
Tipe motor Pratt & Whitney F135-PW-100
nabrander turbowaaier
Bemanning 1 loods
Vlerkspan 11 m
Vlerkoppervlak 43 m2
Lengte 15,7 m
Hoogte 4,4 m
Maks. opstygmassa 31 751 kg
Leë massa 13 290 kg
Maksimumsnelheid: Mach 1,6 (op hoogte)
Reikafstand 2 800 km
Diensplafon 15 000 m
Gravitasieperk +9.0
Brandstofkapasiteit 8 278 kg

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ "F-35 Fast Facts". F-35.com. Lockheed Martin. Besoek op 17 Februarie 2025.
  2. ↑ Finnerty, Ryan (19 Januarie 2024). "Lockheed completes assembly of 1,000th F-35". FlightGlobal. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Januarie 2024. Besoek op 19 Januarie 2024.
  3. ↑ Wheeler, Winslow T (25 April 2014). "The cost to acquire the F-35 has gone up compared to last year's estimate". arizonadailyindependent.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 November 2019. Besoek op 29 April 2014.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named lot14
  5. ↑ Lockheed F-35 service life extended to 2070 – Flightglobal.com, 25 Maart 2016
  6. ↑ "F-35 Global Partnerships." Lockheed Martin. Besoek:: 31 Oktober 2012.
  7. ↑ Dudley, Richard. "Program Partners Confirm Support for F-35 Joint Strike Fighter." Geargiveer 13 Oktober 2012 op Wayback Machine Defence Update, 5 Maart 2012. Besoek: 18 Maart 2012.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Lockheed_Martin_F-35_Lightning_II&oldid=2759018"