Gaan na inhoud

Mara (demoon)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Mara
’n Reliëfwerk van Mara in die Gandhara-styl in die Swatriviervallei.
’n Reliëfwerk van Mara in die Gandhara-styl in die Swatriviervallei.
Vertalings
Sanskrit māra
Singalees මාරයා
Wylie bdud
Thai มาร
Tradisionele Sjinees 魔魔
Pinyin

Mara in Boeddhisme is die demoon wat Gautama Boeddha uitgelok het deur hom te probeer verlei met die visioen van pragtige vroue, wat in verskeie legendes Mara se dogters was.[1]

In die Boeddhistiese kosmologie verpersoonlik Mara onheilsame impulse, onkunde en die "dood"[2] van die geestelike lewe. Hy lok mense uit en probeer hulle wegkeer van ’n geestelike lewe deur aardse goed aanloklik te maak of negatiewe dinge positief te laat lyk.

Die woord māra kom van die proto-Indo-Europese stam *mer, "om te sterf". Die Sanskrit-vorm van die werkwoord se stam is √mṛ.

Māra is ’n werkwoordelike selfstandige naamwoord en beteken "veroorsaking van die dood" of "die doodmaak". Dit is verwant aan ander woorde vir die dood, soos maraṇa en mṛtyu.

Oorsig

[wysig | wysig bron]
Mara probeer Boeddha verlei ('n anikoniese voorstelling: die Boeddha word slegs deur sy troon gesimboliseer), 2de eeu, Amaravati-stoepa, Indië.

In tradisionele Boeddhisme word vier betekenisse aan die woord mara gegee:

  • Klesa-mara, Mara as die verpersoonliking van alle onkundige emosies.
  • Mrtyu-mara, Mara as die dood, soos in die oneindige siklus van geboorte en die dood.
  • Skandha-mara, Mara as metafoor vir die geheel van die kondisionele bestaan.
  • Devaputra-mara, Mara as die seun van ’n god, dus as ’n bestaande wese eerder as ’n metafoor.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Samyutta Nikaya 4.25, "Māra's Daughters" (Bodhi, 2000, ble. 217-20); Suttanipata 835 (Saddhatissa, 1998, bl. 98)
  2. Mara the god of death

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]