Gaan na inhoud

Marc Fleurbaey

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Marc Fleurbaey, gebore op 11 Oktober 1961 in Mesnil-Raoul (Departement Seine-Maritime, in die streek van Normandië, in Frankryk), is 'n Franse ekonoom wat spesialiseer in ekonomie van welsyn en normatiewe ekonomie. Navorser en onderwyser sedert 1994 in Frankryk, die Verenigde Koninkryk en die Verenigde State, is hy Robert E. Kuenne Professor in Ekonomie en Openbare Sake aan Universiteit van Princeton sedert 2011. Hy het ook die voorsitter in Ekonomie van Welstand by die Kollege vir Wêreldstudies gehou. Hy was van 1986 tot 1994 'n direkteur van die Nasionale Instituut vir Statistiek en Ekonomiese Studies.

Biografie

[wysig | wysig bron]

Opleiding

[wysig | wysig bron]

Marc Fleurbaey studeer van ENSAE ParisTech (1986), 'n meestersgraad in filosofie van die Universiteit van Parys-Nanterre (1991) en 'n doktorsgraad in ekonomie van die Skool vir Hoërstudie in Sosiale Wetenskappe (1994).

Loopbaan

[wysig | wysig bron]

Marc Fleurbaey is sedert 2011 Robert E. Kuenne Professor in Ekonomie en Openbare Sake Geargiveer 12 April 2019 op Wayback Machine by die Woodrow Wilson Skool vir Openbare en Internasionale Aangeleenthede aan die Universiteit van Princeton. Hy is ook 'n navorsingsgenoot aan die Universiteit se Sentrum vir Menswaardighede, die Sentrum vir Gesondheid en Welsyn, die William S. Dietrich II Ekonomiese Teorie Sentrum en die Princeton Environmental Institute.

Bydraes tot die ekonomie

[wysig | wysig bron]

Die ekonomie en die etiek van verantwoordelikheid

[wysig | wysig bron]

Die verantwoordelikheidsekonomie wat deur Marc Fleurbaey ontwikkel is, bestaan daarin om 'n gemodelleerde ekonomiese formulering van die etiek van verantwoordelikheid wat deur politieke filosowe ontwikkel word, voor te stel.

Bydraes tot filosofie

[wysig | wysig bron]

Politieke filosofie

[wysig | wysig bron]

Een van die beginsels van politieke filosofie is die definisie van standaarde van sosiale geregtigheid. As ekonomie dit moontlik maak om hierdie verskillende norme te modelleer, is dit die filosofie om die normatiewe geldigheid van hierdie beginsels te bevraagteken. In hierdie gebied het Marc Fleurbaey die normatiewe geldigheid van die standaard van gelyke geleenthede bevraagteken (sien veral sy artikel Gelyke Geleentheid of Gelyke Sosiale Uitkoms?). Ons kan sy gedagtes soos volg opsom:

"As ons dieselfde geleenthede aan twee lede van die samelewing gee en dat een van hulle hierdie geleenthede op so 'n manier gebruik dat dit tussen lewe en dood is, sal ons onsself verbied om te neem 'n paar hulpbronne van die tweede om dit te red onder die voorwendsel dat geleenthede gelyk gestel is? Marc Fleurbaey beweer dat dit sou beteken dat die aanvanklike egalitêre intuïsies geskend word. Hy aflei dat voordat 'n mens selfs na geleenthede soek, 'n egalitaristie moet fokus op basiese resultate, veral onder die oorlewing van individue en waarborg hierdie basiese resultate universeel, selfs om te spandeer meer vir sekere lede van die samelewing as wat voorgeskryf word deur gelyke geleenthede "(François Maniquet, op cit. )

Verbintenisse in die openbare debat

[wysig | wysig bron]

Marc Fleurbaey is 'n navorser wat in die openbare lewe betrokke is. Sy verpligtinge is vervul in sy rol as adviseurs vir die Wêreldbank[1], die Verenigde Nasies[2] en die OESO[3], deur middel van sy bydraes tot verskeie nasionale en internasionale kommissies en verslae en sy gereelde media dekking van maatskaplike kwessies rakende welsyn, maatskaplike vooruitgang, openbare beleid en klimaatsverandering.

Verslae en kommissies

[wysig | wysig bron]

Internasionale Paneel op Maatskaplike Ontwikkeling (IPSP)

[wysig | wysig bron]

Fleurbaey het die Internasionale Paneel vir Maatskaplike Ontwikkeling (IPSP) saamgelei, wat meer as 300 navorsers in die ekonomie en sosiale wetenskappe bymekaar gebring het. Die IPSP nooi ons uit om die samelewing in die 21ste eeu te heroorweeg en stel 'n nuwe visie van maatskaplike vooruitgang in 'n geglobaliseerde en onderlinge wêreld voor. Die Paneel het twee publikasies gelei  : die IPSP-verslag en 'n manifes, beide in 'n interdissiplinêre perspektief gebou. Onder sy talle openbare verhoudings was hy lid van die Stiglitz-kommissie oor die meting van ekonomiese prestasie en maatskaplike vooruitgang, in opdrag van die president van die Franse Republiek. Hy was ook die koördineerder vir die Vyfde Assesseringsverslag (2014) van die Interregeringspaneel oor klimaatverandering (IPCC). Hy het onlangs die Internasionale Paneel vir Maatskaplike Ontwikkeling (IPSP) gelei, wat meer as 300 navorsers in die ekonomie en sosiale wetenskappe bymekaar gebring het. Onder die lede van die borgskapskomitee is verskeie Nobels Ekonomie, waaronder Amartya Sen, Kenneth Arrow en James Heckman. Anthony Atkinson, 'n ekonoom wat spesialiseer in ongelykheid en professor in ekonomie by Oxford, Manuel Castells, sosioloog en wenner van die Holberg-prys, Edgar Morin, sosioloog en filosoof, en Michael Porter, ekonoom en professor in strategie by Harvard.

Bibliografie

[wysig | wysig bron]

Marc Fleurbaey is die skrywer van verskeie naslaanwerke:

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. http://www.worldbank.org/en/events/2017/03/16/rethinking-the-welfare-state-for-the-21st-century.
  2. "Leaving no one behind: Some conceptual and empirical issues" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Februarie 2020.
  3. http://www.oecd.org/inclusive-growth/about/partners/.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]