Maria (dogter van Stilicho)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Maria

Maria se hanger, tans op uitstalling in die Musée du Louvre. Die name van Maria se ouers en eggenoot is rangskik om die Christusmonogram te vorm. Die hanger lees, rondom 'n sentrale kruis (kloksgewys) aan die voorkant:
HONORI
MARIA
SERHNA
VIVATIS
STELICHO. en aan die agterkant,
STELICHO
SERENA
EUCHERI
THERMANTIA
VIVATIS

Maria (sterf in 407) was 'n Romeinse keiserin. Sy was die eerste vrou van die Wes-Romeinse Keiser Honorius. Sy was die dogter van die generaal Stilicho. Dit is onseker wanneer sy gebore is, maar sy moes ten tyde van haar huwelik nie ouer as veertien gewees het nie. Maria het geen kinders gehad nie, en is in 407 oorlede. Na haar dood is Honorius getroud met haar suster Thermantia.

Gesin[wysig | wysig bron]

Maria was 'n dogter van Stilicho, magister militum van die Wes-Romeinse Ryk en Serena. Haar broers en susters was Eucherios en Thermantia. Maria se naamlose oupa aan vaderskant was 'n ruiteroffisier (kavallerie) onder keiser Valens[1], terwyl haar naamlose ouma aan vaderskant 'n Romeinse burger was.[2]

Haar oupa aan moederskant was Honorius die ouere, broer van Theodosius I en seun van Flavius Theodosius.[3] Genealoë beskou dit as waarskynlik dat Maria vernoem is na haar ouma aan moederskant, en gee vir die ouma voorlopig die naam "Maria".[4]

Huwelik[wysig | wysig bron]

In 398 trou Maria met Honorius, 'n neef van haar moeder.[5] Terwyl Maria se vader Stilicho die huwelik gereël het,[6] ontken die digter Claudius Claudianus egter sy rol, en gaan so ver as om te beweer dat hy nie wou gehad het dit moet plaasvind nie.[7] [8] Hy verklaar in plaas hiervan dat die huwelik deur Theodosius I voor sy dood gereël is, en skryf die verwesenliking daarvan toe aan Honorius se eie inisiatief.[7][8]

Claudius het 'n "epithalamium" [9] en fescenniese verse ter viering van die gebeurtenis geskryf.[5] Hy het in die uitbeelding van die geleentheid vermeld dat dit bygewoon is deur goddelike gaste, en dit vergelyk met die verhouding tussen Peleus en Thetis in die Griekse mitologie,[10][5]

Die datum van haar ouers se huwelik word gewoonlik aangegee as die jaar 384,[11][12][13] wat beteken dat Maria hoogstens 14 jaar oud sou wees ten tyde van haar huwelik.[4]

Keiserin[wysig | wysig bron]

Alhoewel Claudius die hoop uitgespreek het dat Maria 'n kind sou hê [14] het dit nie gebeur nie, soos 'n aantal antieke bronne opmerk.[15] Orosius het dit toegeskryf aan vrywillige kuisheid, terwyl Zosimus Maria se moeder Serena daarvan beskuldig het dat sy teen Honorius saamgesweer het en teen hom gekant was. Cameron het albei verhale verwerp, en meen dat Claudius se skrywes genoegsame bewys daarvan lewer dat Serena net so graag as Stilicho 'n kind wou hê.[16]

Maria is in die Ou Sint-Pietersbasiliek in Rome begrawe toe sy in omstreeks 407 dood is. Kort daarna het haar suster Thermantia met Honorius getrou.[17]

In 1544 is Maria se sarkofaag by wyse van die ongeveer 180 waardevolle skatte wat saam met haar begrawe is geïdentifiseer, hoewel slegs twee van hulle vandag nog bekend is.[18]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Hy was 'n Vandaalse offisier wat vir die Romeine geveg het
  2. Jones & Martindale Morris, p. 853.
  3. Jones & Martindale Morris, p. 441.
  4. 4,0 4,1 Jones & Martindale Morris, p. 824.
  5. 5,0 5,1 5,2 Wasdin 2014, p. 48.
  6. Cameron 1970, p. 95.
  7. 7,0 7,1 McEvoy 2013, p. 160.
  8. 8,0 8,1 Cameron 1970, p. 99.
  9. 'n Epithalamium (/ˌɛpɪθəˈleɪmiəm/; Latynse vorm van die Griekse ἐπιθαλάμιον epitalamion van ἐπί epi "op," en θάλαμος thalamos huwelikskamer) is 'n gedig wat spesifiek geskryf is vir die bruid op pad na haar huwelikskamer. Hierdie vorm het deur die geskiedenis van die klassieke wêreld voortgeduur; die Romeinse digter Catullus het 'n bekende epithalamium geskryf wat vertaal is uit of ten minste geïnspireer is deur 'n nou verlore werk van Sapfo. Volgens Origenes kan die Hooglied 'n epithalamium wees op die huwelik van Salomo met die farao se dogter.
  10. Wasdin 2014, p. 50.
  11. Williams, Stephen, Theodosius: The Empire at Bay, Yale-universiteit drukkers, 1994, p. 42
  12. McEvoy 2013, p. 143.
  13. Holum 1982, pp. 9-10.
  14. McEvoy 2013, p. 161.
  15. Holum 1982, p. 49.
  16. Cameron 1970, pp. 153-154.
  17. McEvoy 2013, p. 180.
  18. McEvoy 2010, p. 181.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Cameron, Alan (1970). Claudian: Poetry and Propaganda at the Court of Honorius. Clarendon. ISBN 978-0-1981-4351-2.
  • Holum, Kenneth G. (1982). Theodosian Empresses: Women and Imperial Dominion in Late Antiquity. Berkeley, Los Angeles en Londen: Drukpers van die Universiteit van Kalifornië. ISBN 978-0-520-04162-2.
  • Jones, A.H.M.; J.R. Martindale & J. Morris (1971). Prosopography of the Later Roman Empire. Vol. 1. Cambridge-universiteit drukkers. ISBN 0-521-07233-6.
  • McEvoy, Meaghan (2010). "Rome and the transformation of the imperial office in the late fourth-mid-fifth centuries AD" (PDF). Papers of the British School at Rome. 78: 151–192. JSTOR 41725293.
  • McEvoy, Meaghan (2013). Child Emperor Rule in the Late Roman West, AD 367–455. Oxford-universiteit drukkers. ISBN 978-0199664818.
  • Wasdin, Katherine (2014). "Honorius Triumphant: Poetry and Politics in Claudian's Wedding Poems". Classical Philology. 109 (1): 48–65. JSTOR 10.1086/673850.
Koninklike titels
Voorafgegaan deur
Galla, vrou van Theodosius I
Gemaal van die Wes-Romeinse Ryk
398–407
Opgevolg deur
Thermantia