Gaan na inhoud

Menslikepapilloomvirus-infeksie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Menslikepapilloomvirus-infeksie
Klassifikasie en eksterne bronne
’n Menslike papilloom.
’n Menslike papilloom.
ICD-10 B97.7
ICD-9 078.1 079.4
DiseasesDB 6032
eMedicine med/1037
MeSH D030361
Mediese waarskuwing

Menslike papilloomvirus
Wetenskaplike klassifikasie
Orde:
nie toegeken
Familie:
Papillomaviridae
Genera

Alfapapilloomvirus
Betapapilloomvirus
Gammapapilloomvirus
Mupapilloomvirus
Nupapilloomvirus

Menslikepapilloomvirus-infeksie is ’n infeksie deur die menslike papilloomvirus (MPV).[1]

Simptome

[wysig | wysig bron]

Die meeste MPV-infeksies veroorsaak geen simptome nie en klaar spontaan op.[2] In sommige gevalle kan hulle vratte of voorkankerletsels veroorsaak.[3] Laasgenoemde verhoog die risiko vir kanker van die serviks, vulva, vagina, penis, anus, mond en keel.[2][3]

Byna alle gevalle van servikale kanker is te wyte aan MPV, met twee tipes – MPV16 en MPV18 – wat verantwoordelik is vir 70 persent van gevalle.[2][4] Tussen 60 en 90 persent van die ander bogenoemde kankers word ook met MPV verbind.[4] MPV6 en MPV11 is ’n algemene oorsaak van genitale vratte en laringeale papillomatosis.[2]

Risikofaktore en voorkoming

[wysig | wysig bron]

Die menslike papilloomvirus is ’n DNS-virus van die familie Papillomaviridae, waarvan meer as 150 soorte bekend is.[1][5] Meer as 40 soorte word deur seksuele kontak oorgedra en tas die anus en geslagdsele aan.[5]

Risikofaktore vir hardnekkige MPV-infeksies sluit in eerste seksuele kontak op ’n vroeë ouderdom, veelvuldige seksmaats, rook en ’n swak immuunstelsel.[2] MPV word meestal versprei deur volgehoue velkontak met die vagina of anus.[5] ’n Ma kan dit ook soms aan haar ongebore kind oordra.[6] Dit kan nie deur byvoorbeeld toiletsitplekke versprei word nie.[6] Iemand kan deur meer as een soort MPV besmet word.[6] Die virus tas net mense aan.[1]

Inenting kan die meeste algemene soorte infeksie voorkom.[5] Dit moet dus voor infeksie toegedien word en daarom is die aanbevole ouderdom tussen 9 en 13 jaar.[2]

’n Servikale ondersoek, soos met ’n Papsmeer, kan vroeë tekens van kanker opspoor.[2] In so ’n geval is vroegtydige behandeling moontlik en die resultate beter.[2] Servikale ondersoeke het die getal infeksies en sterftes weens servikale kanker in die ontwikkelde wêreld laat afneem.[7] Vratte kan met vriesing verwyder word.[1]

Voorkoms

[wysig | wysig bron]

MPV is wêreldwyd die mees algemene seksueel oordraagbare infeksie.[1] Die meeste mense word die een of ander tyd in hul lewe daardeur geraak.[5] In 2012 was daar wêreldwyd sowat 528 000 nuwe gevalle en 266 000 sterftes weens servikale kanker.[8] Sowat 85% hiervan het in die ontwikkelende wêreld voorgekom.[2]

Sowat 1 persent van seksueel aktiewe volwassenes het genitale vratte.[6] Hoewel gevalle van vratte sedert die tyd van Antieke Griekeland aangeteken is, is hul virale aard eers in 1907 ontdek.[9]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Milner, Danny A. (2015). Diagnostic Pathology: Infectious Diseases (in Engels). Elsevier Health Sciences. p. 40. ISBN 9780323400374.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 "Human papillomavirus (HPV) and cervical cancer". WHO (in Engels). Junie 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 April 2018. Besoek op 10 Augustus 2016.
  3. 3,0 3,1 Ljubojevic, Suzana; Skerlev, Mihael (2014). "HPV-associated diseases". Clinics in Dermatology. 32 (2): 227–234. doi:10.1016/j.clindermatol.2013.08.007. ISSN 0738-081X. PMID 24559558.
  4. 4,0 4,1 "The Link Between HPV and Cancer". CDC (in Engels). 30 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Mei 2020. Besoek op 11 Augustus 2016.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 "What is HPV?". CDC (in Japannees). 28 Desember 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Maart 2020. Besoek op 10 Augustus 2016.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 "Human Papillomavirus (HPV) Questions and Answers". CDC (in Japannees). 28 Desember 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Maart 2020. Besoek op 11 Augustus 2016.
  7. Sawaya, GF; Kulasingam, S; Denberg, TD; Qaseem, A; Clinical Guidelines Committee of American College of, Physicians (16 Junie 2015). "Cervical Cancer Screening in Average-Risk Women: Best Practice Advice From the Clinical Guidelines Committee of the American College of Physicians". Annals of Internal Medicine. 162 (12): 851–9. doi:10.7326/M14-2426. PMID 25928075.
  8. World Cancer Report 2014. World Health Organization. 2014. pp. Chapter 5.12. ISBN 9283204298.
  9. Tyring, Stephen; Moore, Angela Yen; Lupi, Omar (2016). Mucocutaneous Manifestations of Viral Diseases: An Illustrated Guide to Diagnosis and Management (in Engels) (2 uitg.). CRC Press. p. 207. ISBN 9781420073133.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]