Miltsiekte

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Velletsel wat deur miltsiekte veroorsaak word; die kenmerkende swart roof.

Miltsiekte (antraks) is 'n infeksie wat veroorsaak word deur die bakterie Bacillus anthracis.[1] Dit kan in vier vorme voorkom: vel, longe, derm en inspuiting.[2] Simptome begin tussen een dag tot meer as twee maande nadat die infeksie opgedoen is.[3] Die velvorm het 'n klein blaas met omliggende swelling wat dikwels in 'n pynlose ulkus met 'n swart senter verander.[3] Die inaseming vorm presenteer met koors, borspyn, en kortasem.[3] Die dermvorm vertoon met diarree wat bloed, buikpyne, naarheid en braking kan bevat.[3] Die inspuitingvorm vertoon koors en 'n abses op die plek van inspuiting.[3]

Miltsiekte word versprei deur kontak met die bakterie se spore, wat dikwels in aansteeklike diereprodukte voorkom.[4] Kontak is deur asem te haal, te eet, of deur 'n area van gebreekte vel.[4] Dit versprei nie tipies direk tussen mense nie.[4] Risikofaktore sluit in mense wat met diere of diereprodukte werk, reisigers, poswerkers en militêre personeel.[5] Diagnose kan bevestig word deur teenliggaampies of die toksien in die bloed te vind of deur 'n monster van die besmette plek te kweek.[6]

Miltsiekte-inenting word aanbeveel vir mense wat 'n hoë risiko van infeksie het.[5] Die immunisering van diere teen miltsiekte word aanbeveel in gebiede waar vorige infeksies voorgekom het.[4] 'n Twee maande lange kursus van antibiotika soos siprofloksasien, levofloksasien en doksisiklien na blootstelling kan ook infeksie voorkom.[7] As infeksie voorkom, is behandeling met antibiotika en moontlik antitoksien.[8] Die tipe en aantal antibiotika wat gebruik word, hang af van die tipe infeksie.[7] Antitoksien word aanbeveel vir diegene met wydverspreide infeksie.[7]

Alhoewel 'n seldsame siekte is, is menslike miltsiekte, wanneer dit wel voorkom, die algemeenste in Afrika en Sentraal- en Suider-Asië.[9] Dit kom ook meer gereeld in Suid-Europa as elders op die vasteland voor, en is ongewoon in Noord-Europa en Noord-Amerika.[10] Wêreldwyd kom minstens 2 000 gevalle per jaar voor met ongeveer twee gevalle per jaar in die Verenigde State.[11][12] Velinfeksies verteenwoordig meer as 95% van gevalle.[13] Sonder behandeling is die risiko van dood as gevolg van vel miltsiekte 24%.[7] Vir derminfeksie is die risiko van dood 25 tot 75%, terwyl respiratoriese miltsiekte 'n mortaliteit van 50 tot 80% het, selfs met behandeling. [7][13]Tot die 20ste eeu het miltsiekte infeksies honderdduisende mense en diere elke jaar doodgemaak.[14] Miltsiekte is deur 'n aantal lande as 'n wapen ontwikkel.[13] By plantvretende diere vind infeksie plaas wanneer hulle die spore eet of inasem terwyl hulle wei.[9] Diere kan besmet raak deur besmette diere te eet.[9]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Basic Information What is anthrax?". CDC. 1 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Mei 2016. Besoek op 14 Mei 2016.
  2. "Types of Anthrax". CDC. 21 Julie 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2016. Besoek op 14 Mei 2016.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 "Symptoms". CDC. 23 Julie 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2016. Besoek op 14 Mei 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 "How People Are Infected". CDC. 1 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Desember 2016. Besoek op 14 Mei 2016.
  5. 5,0 5,1 "Who Is at Risk". CDC. 1 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2016. Besoek op 14 Mei 2016.
  6. "Diagnosis". CDC. 1 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2016. Besoek op 14 Mei 2016.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Hendricks, KA; Wright, ME; Shadomy, SV; Bradley, JS; Morrow, MG; Pavia, AT; Rubinstein, E; Holty, JE; Messonnier, NE; Smith, TL; Pesik, N; Treadwell, TA; Bower, WA; Workgroup on Anthrax Clinical, Guidelines (Februarie 2014). "Centers for disease control and prevention expert panel meetings on prevention and treatment of anthrax in adults". Emerging Infectious Diseases. 20 (2). doi:10.3201/eid2002.130687. PMC 3901462. PMID 24447897.
  8. "Treatment". CDC. 14 Januarie 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2016. Besoek op 14 Mei 2016.
  9. 9,0 9,1 9,2 Turnbull, Peter (2008). Anthrax in humans and animals (PDF) (4 uitg.). Geneva, Switzerland: World Health Organization. pp. 20, 36. ISBN 9789241547536. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 30 November 2016.
  10. Schlossberg, David (2008). Clinical Infectious Disease. Cambridge University Press. p. 897. ISBN 9781139576659. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 September 2017.
  11. Anthrax: Global Status. GIDEON Informatics Inc. 2016. p. 12. ISBN 9781498808613. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 September 2017.
  12. "Anthrax". CDC. National Center for Emerging and Zoonotic Infectious Diseases. 26 Augustus 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Desember 2016. Besoek op 14 Mei 2016.
  13. 13,0 13,1 13,2 "Anthrax". FDA. 17 Junie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Mei 2016. Besoek op 14 Meiy 2016. {{cite web}}: Gaan datum na in: |accessdate= (hulp)
  14. Cherkasskiy, B. L. (1999). "A national register of historic and contemporary anthrax foci". Journal of Applied Microbiology. 87 (2): 192–195. doi:10.1046/j.1365-2672.1999.00868.x. PMID 10475946. S2CID 6157235.